Kaçmak İstedim

Yavaşça omzuma dokunan ele doğru döndüğümde yeşil saçları arasına kırmızılar boyanmış kızı gördüm "Emily?" Saçları dağılmış ve belliki bir çatışmadan çıkmıştı. Emily konuşmadı sadece sıcak bir gülümseme sundu. Emily Drake kadar olmasada profesyonel bir katil işbirlikçiydi ama kız Drake'in aksine sık olmasada gülümsüyordu. Ben onu incelerken kendimi düşündüm, suratım berbat halde olmalıydı saçlarım karışmış ve yüzümde kim bilir nasıl bir ifade vardı. "Hadi seni bu pislikten çıkaralım" Kız elimden tuttu ve beni çekiştirerek çıkıp siyah bir cipe bindirdi. Emily bana normalde bu kadar yakın davranmazdı belkide halime acımıştı. Acınacak haldeydim. Drake'i görememiştim ve emindim ki Boris' e işgence etme fırsatını kaçırmazdı. Araba koltuğunun aynasını açtım. Şakaklarımdan başlayan kesik çeneme kadar derinleşerek iniyordu. Aynısından tabi bir kolumda birde alnımın tam ortasında vardı. Dağılan saçlarımı elimle düzelttim ve aynayı kapattım. "Nereye gidiyoruz?" "Gezmeye demek isterdim ama bitirmem gereken oyunlar var" Emily'nin yaptığı kinaye az da olsa yüzümü güldürdü. "Drake nerde?" Diye sordum önemsiz bir şeymişcesine. "Senin için fark eder mi? " Kız bu sözüyle sorumu kestirip attı. Gerçekten ikiside bu konularda çok profesyoneldi. Kesinlikle emindimki o canavar o pisliğe işkence etme fırsatını kaçırmazdı. Ve belliki tam olarak ne yapıcaksa Emily bana bunu direkt olarak söylemek istemiyordu. Araba bir metro girişinin önünde durdu ve Emily arabadan indi arkasından bende indim. Emily kapşonunu çekip metro girişine girerken düşündüm. Şuan tam şuan kaçıp gitsem ne olurdu ki? Bu şey hiç olmamış gibi davranıp kaçsam... "Gelmiyor musun? " Yarı şüphe yarı tehditle sorduğu bu soru hareket etmeme sebep oldu ama ona doğru değil, Emily'nin aksine bir kaç adım öne çıktım derin bir nefes aldım. Belimdeki kime ait olduğunu bile bilmediğim ceketi yere bıraktım. Ve koştum, var gücümle nereye varıcağımı hiç bilmeden koştum, kaçmak için koştum, kurtulmak için koştum, üstümdeki kan lekelerinden bana sinirli olan ruhlardan kurtulmak için koştum. Emily'nin arkamdan koştuğuna emindim ama bu sefer arka sokaklara değil şehrin tam merkezine doğru gittim çünkü biliyordum gizlenmek zorundalardı. Çünkü biliyordum zaten beni er geç bulacaklarını ve tek bir ihtimal kalıcağını onlardan değil kendimden kurtulmam gerekeceğini ama geciktirmek istedim kalbimin biraz daha atmasını istedim...