Malzeme Odası

Burası küçük bir malzeme odası olmalıydı kapıyı açtığım anda sanki önüme milyon tane ceset düşcek gibi hissediyorum Emma'nın çığlıkları, kanlar hiçbiri aklımdan çıkmıyordu. Deli gibi koşmak bağırmak çığlık atmak istiyorum ama daha cesurca birşey yapıp kapıyı açtım ve Drake ile aramızda bir insan giremeyecek kadar yer vardı Drake hemen kolumu hafifçe tuttu ve beni içeri çekti burası çok küçük olduğu için kapıyı kapatmadan önce neredeyse hiç yer olmuyordu ve Drake kapıyı kapatmak için beni kendine çekti şimdi aramızda beş santim bile yoktu. Drake belimden tutuyordu ve nerdeyse burun burunaydık o kapıya bakarken ben ona bakıyordum gözlerinin kırmızısı çok güzeldi neden böyle hissediyorum? Ondan nefret ediyorum! "Beni büyülemeyi bırak manipüleci canavar. " Evet bunu gerçekten demiştim. Beni bırakmadan "Kafanımı vurdun sen? " Dedi alay edici bir sesle. "Hayır, belki! " Dediğimde bir kahkaha attı. "Bırak beni! " " Neden daha fazla bana aşık olma diye mi? " Derken beni kendine daha fazla kendine yaklaştırdı. "Ne aşkı be! " Diyerek geri çekildim. "Senin kaybın" Dedi "Neden çağırdın beni? " "Bir görevin var" "N- neymiş? " Korkuyordum hemde çok çünkü birini öldürmemi isterse bunu yapacak kadar cesur değildim. "İyi dinle beni, bu olaylardan dolayı çok korkmuş ve ağlamış olucaksın sonra kızlardan prensleri çağırmak isteyeceksin hem bu sayede iş Birliği'nde olmamız daha kolay olacak" Kafamı salladım "Lara iyi misin? " Dedi Drake. Başımı bu sefer hayır anlamında salladım ve çıkıp gittim.