Sofia

Ne oldu, ne bitti algılayamıyordum. Herşey çok hızlı olmuştu. Drake sadece bana kanıtlamak, belkide biraz eğlenmek için beni öpmüştü. Değil mi? Peki ben niye geri çekilmemiştim? Ben Drake' i sevmiyordum, ondan nefret ediyordum. Peki o? O ne hissediyordu? Beni öptükten sonra gülümseyip gitmişti ve bende tek başıma bu süslü metronun tavanıyla bakışıyordum. "Imm, Prenses Lara" Başımı çevirdiğimde benden bir kaç yaş küçük prenses Sea' yi gördüm. "Evet? " "Prenses Afra ve Prens Luke olabilecek tüm tehlikeleri en aza indirmek için beraber durmamızı istiyor." Utana sıkıla konuşan kızı daha fazla zorlamamak için geleceğimi söyleyip gönderdim. Afra ve Luke hâlâ benden şüpheleniyor olmalıydı o yüzden beni göz önünde tutmak istiyorlardı ama yanılıyordu asıl katil beni sorgulamasına izin verecek kadar güvendikleri 'GÜVENİLİR PİRENS' Drake 'di o anca pirens olsun çünkü Alvin Prens'se Drake olamazdı. Küçük Prensesi azarlamasınlar diye Prenseslerin yanına döndüm. Bu sefer aralarında Space vardı, o kız bir baltaya sap olamazken gelip bizi mi öldürecek? Güldürmeyin beni zaten yeterince ağlanacak halime gülüyordum. Bende bir kaç dakika sonra koltukta sızıp kalmışım.

❤

Uyandığımda karşımda oturan Drake ve yanında oturan Sofia Drake'i pek rahat bırakmıyordu. "Gidin başımdan Prenses Sofia " Ne kadar devrik bir cümle. "Hadi ama bu saygı ifadelerini bırakalım bana sadece Sofia diyebilirsin ve burdan sadece 5 dakikalığına ayrılsak kimse fark etmez" Bu iğrenç manzaraya daha fazla şahit olmamak için tam ayaklanmışken Drake beni fark etti ve sonra tekrar Sofia ya döndü "Peki mâdem" Ciddi olamazdı! Uzaklaşıp Emily'nin yanına oturdum ve aradan on dakika geçtiğinde bilekliğim titreşti. Neler oluyordu? Ve ışıklar söndü.