Son bir karar

"Bilmiyorum" Dedim sesizce beni duyamamış olan Drake "Ne? " Dedi. "Bilmiyorum! " Diye bağırdım. Ne yapmalıydım bilmiyordum. Bıkkınca nefes verdi Drake. Tam arabayı çalıştırmıştı ki. Arabadan indim, kafasını direksiyona geçirdi. Ama karar vermemi isteyende oydu. Arabadan indim ama gitmedim, arabanın kaputundaki oturdum ve bağdaş kurdum. Drake bu hareketime şaşırmış olmalıydı. Şu an arkam dönük olduğu için onu göremiyordum. Öğrenin turuncu güneşi beni ısıtıyor uçurumun hemen aşağısındaki denize vuruyordu. Arabadan çıkan Drake 'i görünce arabanın kaputundan indim. Uçurumun kenarına doğru yürüdüm evet bir adım daha atsam ışıklar sonsuza kadar sönecekti. "Öldüremem, öldürülemem de öldürebileceğim tek insan benim. Eğer birini bu kadar çok öldürmemi istiyorsan" Dedim ve ona döndüm "Hoşçakal" Dedim. Aniden kolumdan tuttu "Manyak mısın? Bin şu arabaya anladık burdan dönüş yok istesende istemesende benle geliyorsun domates kafa. Hayat sizi arkasından hep beklemediğiniz yerlere, yollara, yönlere sürükler. Bunla mücadele etmeyin sadece kontrolü ele alın. Yarım saat sonra yine saraya geldik bu sefer suikastçı takımlarıyla aşağı Drake'in yanına bahçeye indim. Yanındayken bana küçük bir hançer değildi. Hayatımda ilk kez elime aldığım bu keskin bıçakımsıyı elimde çevirmeye başladım. "Şimdi bunu sana batırıp kaçsam ne yapabilirsin ki?" "Yavaş gel" Dedi. Önce bir hedef tahtasının üzerinden hançer savurmayı öğretti ve kılıç ve ok derken hareketler vesaire vesaire.