7. Bölüm

Doğru ya beni okula ne zaman çağırsalar oda gelirdi.Ben soyunma odasına girdim zaten giyiniktim ama kızları görmeliydin ne haldeler diye merak ettim

onlar senin gibi dövülüp ezilmiyorlar mina kendine gel

sus sen karışma

gene vicdan yaptı bizim kız hıh sanki işe yarıyor insanlara iyilik yaptında ne oldu hiç yeter vicdan yapma seni zayıflatır

iç sesim sen karışma sus..

Telefonumdan son ses çekirgeyi remix açarak daldım odaya ''hadi bakalım yenelim şu ezikleri hahha'' kızlar beni görmeyi beklemiyorlardı.Hemen boynuma sarıldı ayla ''mina senin ne işin var bir aydır nerdeydin birşey oldu diye endişelendik salak şey'' ne bekliyoruz ya ''hadi inelimde yenelim şunları... öküzün tirene baktığı gibi ne bakıyorsunuz ya bekletmeyelim'' beni onaylayıp sahaya indik allahım bunlar niye gelmiş ki izlemeye ya onlara bakarak ''kızlar izlemeye mi geldik oynamaya mı'' hepsi birden ''oynamaya '' alya''iiiiyyy konfeti getirmişler geri zekalılar'' bende direk lafa girdim ama sesli sesli dsöyledim sesli yetmez bağırdım neredeyse ''KAZANIRLARSA BİRYERLERİNE PATLATIRLAR HAHAH!''karşı takımın morali bozulmuştu ama aldırmadık.

MAÇ BİTER

Biz kazanmıştık daha doğrusu ben çünkü bütün topları ben kurtardım.Elif konuşmaya başladı ''ABLAMIZ STAR BEBEĞIM'' elife bakarak '' of allahım of'' biz mutluluğumuzu yaşarken berk gelmişti koşarak bana sarıldı ''neden geç geldiniz berk bey'' dedim imalı imalı arda atladı ''neden olucak küçük prensimizi köpek kovaladı'' gülmemek için kendimi zor tuttum lan köpek ne la haha ben ''herşeyi kaçırdınız vallaha maç 15/7 bitti biz kazandık'' gökmen yüzünde ki zafer ifadesi ile ''saplamışsınız gene'' alp abim geldi yanımıza ve ''minacım tebrik ederim çok güzel oynadınız'' ay abimden bu iltifatı almasam oturup ağlarımm ya ''saol abilerin bi tanesi yakışıklı seni''diyerek yanağından öptüm.Kandemir ailesi de benim yani bizim yananımıza geliyordu ama emre ve diğerlerinin yüzü sirke satıyordu.Neslihan hanım ''kızım maç bittiyse hadi gidelim'' abime bakmadım çünkü istemediğimi anlarsa olay çıkabilirdi abimin yanağında öperek ''görüşürüz'' bizim grubada el sallayarak gittim.Arabaya bindiğimizde neslihan hanım ''hayatım söylede avm ye gidelim birkaçtane kıyafet alalım kızımla malum abileriyle aynı okula gidiceği için forma lazım olucak'' what elbisemi neden ki yavuz bey ''olur hayatım kızımıza kıyafette alalım valizi geldi ama yinede olsun ama ilk önce poyraz rüzgar ve emiri alalım hep birlikte gideriz'' evet kimse benim kararlarımı sorgulamadan benim hakkımda karar alınıyor bunu çok takmıyorum alışıktım sonuçta.Abi tayfasının yarısınıda aldıktan sonra avm ye geldik içeriye girdiğimizde kızlar ve erkekler bizden tarafa bakıyordu bizden derken bana bakıyorlardı biraz rahatsız olmuş olabilirim.Neslihan hanim koluma girip ''kızım gel biz şu elbiselerin olduğu yere girelim,hem babanla abinlerde puanlasınlar ikimizi'' ama ben kıyafet denemek istemiyorum ki ama neslihan hanımı kıramadım denediklerimin hiçbirini almıyacaktım.Mağazaya girdik ama biraz garip duruyordu her kabinin dışında sandalyeler vardı defile gibi podyum işte neslihan hanım bir kaçtane elbise aldı ve beni kabine sürükledi ama ben volaybolcu kıyafetlerimi çıkarmaya üşenirim ''neslihan hanım gerçekten hiç gerek yok ben nerde giyeyim bu kadar kıyafeti ki hem ben elbiseyi çok giymem daha evdede var giyilmemiş'' dememe rağmen hala elbise alıyordu ''kızım bu büyük mü olur yok sa bumu bedeninde küçücük ki aaaaaaa'' allahım ya ''kızım gel kabine gir de giy'' biz kabinlerin boş olanına giderken bir grup erkek vardı sanırım kıyafet

deniyorlardı.Banane ki ya,kıyafetleri alıp kabine girdim ilk denediğim lila ve beyaz çiçekli bir mini elbise

kabinden çıktım allahtan her yerime fondoten kullanmıştım ve kapatıcılar.Neslihan hanım ''kızım ne kadar güzel olmuşsun peri gibi çocuklar bakın minaya'' bana baktılar ve yavuz bey ''mina prenses gibi olmuşsun'' evet haklısınız ama şimdi değiştirmeliyim diyecek iken poyraz konuştu ''bu elbiseyi almıyoruz anne gidip uzun birşeyler al sende kabine gir!'' ben konuştum ''bencede hiç gerek yok hem nerede giyeyim ben bu elbiseyı yeterince eşyam var zaten'' dedim neslihan hanım ''minacım lütfen bunu al çok yakıştı diğerleri kalsada olur!'' neslihan hanımı kıramayıp ''tamam neslihan hanım'' dedim istemsiz bir ses tonunda ''o zaman ben kabine gideyim'' arkamı dönüp gidiyordum ki tek sıkıntı o erkek grubunun önünden geçmemdi.Ben geçerken konuşulanları duydum beyaz tenli ve sarı saçlı bir çocuktu ''bartu bu onların kızı mıymış ama çok tatlı ben tanışıcam ne dersiniz'' ardından esmer tenli kahfe rengi saçlı çocuk konuştu ''ama babası yada abileri duyarsa çok pis ederler seni!'' bunlar kim ki aralarında konuştuklarına aldırmadan geçtim kendilerince kahkaha atıyorlardı.Kabinden çıkıp yine kıyafetlerimle şov yapıyorumaslında yapmıyorum zaten şov yapmayı sevmem ki ama baya havalı duruyordum.Neslihan hanım ''çocuklar biz babanızla birlikte iş gezisi için polonyaya gidicez o yüzden avm de farklı bölümlere giricez siz takılın'' diyerek bizi başbaşa bıraktı.Bende aşağıdaki kitapçıya gidiyordum meydana geldim

yani alt kata indim ''aaaaa ceketim yok kabinde unuttum kahretsin ya!'' diyerek arkamı dönüp hızla yürürken kaslı bir duvara çarpıp düşüyordum ki birisi tuttu ''çok pardon gitmem gere-'' lafım yarım kalmıştı başımı kaldırdığımda içerideki grubu gordum beyaz tenli olan konuştu ''önemli değil bunu mu arıyorsun kabinde kalmıştı'' ayy bu nerden biliyor benim olduğunu ya ''teşekkürler ben gideyim'' beyaz tenli çocuk kolumdan tutarak beni önüne aldı ama ona bakamıyordum boyum yetmiyordu aralarından esmer olanı ''küçük hanım tanışmaya ne dersiniz'' diyerek elini uzattı.Beklemeden elini tuttum ve ''tamam tanışalım'' dedim gitmeleri için,sarı olan ''ben buray gerçek kolejinde okuyorum'' ''memnun oldum'' elini uzattı bende sıktım.Siyah saçlı olan konuştu ''ben eymen bende gerçek kolejinde okuyorum'' ''memnun oldum''elini uzattı bende elini sıktım onun ardından kahve rengi saçlı ''ben bartu gerçek kolejinde okuyorum'' bana büyülenmiş gibi bakıyordu neden ''memnun oldum'' dedim son bir tena kalmıştı kahve rengi saçlı boyu baya uzundu bunun heralde süt tozu yerine protein tozu içmiş ''ben göktuğ gerçek kolejinde okuyorum evet şimdi sıra sende kendini tanıt'' neden bu kadar ilgilenmişlerdi ki neyimi bilmek istiyorlardı ''ben mina gerçek kolejine transfer olucam bu kadar'' hepsı bana bukadar mı bakışı atarken eymen konuştu ''voleybol da iyi olmalısın böyle gezdiğine gö-'' telefonum çalmıştı sevgilimden daha onemli yani berk arıyordu ''kusura bakmayın bu önemli de'' ''yok yok sorun değil''

efendim

mina bu gün bize gele bilir misin

gelebilirim ne oldu

birşey yok pafi nin maması bitmiş ve seni özlemişş hhah,benimle eğleniyordu salak

tamam beni kullanıyorsun

acil yardım butonumsun sen hahhahaah

çok komikti kapatmam lazım akşam gelirim

konuşmamız bitmişti ki bartu ''sevgilin mi var?'' yok ama neden sordu ki ''hayrı neden sordun'' ''telefonunda sevgilimden daha önemli yazıyordu da şaşırdım neden böyle kaydettin ki'' ayyy bunaldım ya ''başına sürekli bela alır ve beni arar onun için ve gitmem gerek'' dedim ve arkamdan ''okulda görüşmek üzere'' saat geç oluyordu köpek ve kedi maması alıp çantama koymuştum.Çıkışa doğru ilerlerken kandemir ailesiyle karşılaştım

Mutlu görünüyorlardı dışarıya çıktık trafikte ilerliyorduk.Köprünün ucunda yavru bir kedi var inmem lazım yoksa ölücek ''arabayı durdurun lütfen!'' rüzgar ''gene noldu mina hazretleri?'' hızla aşağıya indim ve koşarak köprünün karşısına geçip demirliklere tırmandım kediye yaklaştım ama korkuyordu çantamda mama vardı ama elimi bırakırsam düşüp boğulurdum.Bir elimi demire sabitleyerek çantamdan mamayı çıkarttım arkadan bağırış sesleri olduğundan kedi dahada korkuyordu bende bu durumda krize girmek istemem bağırarak ''ya biraz sessiz mi olsanız korkuyor hayvan!!'' herkes bir anda sessizleşti bazıları kameraya alıyorlardı.Kediye çantamı açmıştım girmesi için ve girdi demire doğru dönerken bacağımı kestim ve kanıyordu daha doğrusu belimde kanıyordu acımaya başlamıştı kediyi demirin arasından çantayla birisine verdim.Kandemir ailesinden bazıları bağırıyorlardı ama dengem bozuluyordu allah kahretsin burda ölücem gerçi yaşamayı seven bi insan değilimde neyse ayağım kayıyordu ellerim de öyle ben düşücekken birisi belimde tutup

MİNA......

ARKADAŞLAR YENİ BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ

BÖLÜM HAKKINDAKİ FİKİRLERİNİZİ YAZINNN

ÖPTÜM