32. Bölüm

Oturduğum yerden kalktım ıssız ve karanlıktı bulunduğum yer arabama doğru yürümeye başladım yanlış yoldan gittiğime emin olunca telofonumun işığını yaktım akşam olmuştu derin gidince bi uçurum yamacında oturup neden diye kendime 1000 kere sordum ağladım fayda etmiceğini bilsemde ağladım gözümün yaşı kuruyunxa kalktım ama ajşam olmuştu zamanın nasıl geçtiğini bilmiyodum satte vaktım akşam 2: 45 ti.

Sonunda arabamı bulunca cebimdeki araba anahtarını çıkarıp arabayı açtım ve içine girdim sonrada arabayı eve sürdüm..