|Psikoloji, Mitoloji, Felsefe, Sembolizm| ❀ Soley Dinçer, hayatını sıradan bir düzenle sürdürüyordu. Fethiye’nin rüzgârları arasında kaybolmuş bir gençlik, ufukta belirsiz bir gelecek ve geçmişin gölgesine kapanan kapılar… Bir zamanlar o kapıların ardında Truman Carter vardı. Ve Truman, Soley’in hayatına girdiğinde her şeyi karıştırmıştı: dengeleri, hayalleri ve belki de kendisini. Sonra bir gün, hiçbir iz bırakmadan kayboldu. Soley, o yokken yeni bir düzen kurmaya çalıştı. Fakat bazı şeyler sadece unutulmaz; gölgeler daima bir yerlerde kendini hatırlatır. Yıllar sonra, bir yabancı plakalı araba, sessizce kapıya yanaştığında Soley’in geçmişi de geri döndü. Ancak bu geri dönüş, yalnızca eski soruları değil, Soley’in yıllarca saklamaya çalıştığı zayıflıklarını da gün yüzüne çıkaracaktı. "Bazı insanlar kaybolmaz. Onlar, hatıraların karanlık köşelerinde yaşamaya devam eder. Ve bir gün geri dönerler. Ama sen o gün hâlâ kendin olabilir misin?" Bu kurgu, klasik bir uzak mesafe aşk hikâyesi anlatmıyor. Psikoloji, Mitoloji, Felsefe ve bolca Sembolizmle örülü; aynı zamanda günlük hayatın kaygılarını, insanın kendiyle mücadelesini de merkeze alıyor. Şifreleri çözmeyi, detayları yakalamayı ve satır aralarındaki anlamları keşfetmekten hoşlanıyorsanız, doğru yerdesiniz! ❀ ❀ ❀ UYARI ❀ ❀ ❀ Bu kitap, "Hey Truman!" başlığı altında yayımlanan ilk eserdir. Kurguda yer alan karakterler ve olay örgüsü, hayal gücümün yanı sıra kendi hayatımdan esinlenerek oluşturulmuştur. Ana karakter isimleri, bu esere özgü olup başka bir yerde kullanılmamıştır. Bu kurgu yıllar önce şekillenmeye başladı. Son bir yılda nihayet detayları oturttum ve tekrar yazmaya başladım. Kurgunun her aşamasına ait taslaklar, notlar ve geçmiş çalışmalar elimde mevcuttur. Çalınma veya kopyalanma gibi durumlarda gereken adımları atacağımı da bilmenizi isterim. ESERİMİN TESCİL HAKLARI BENDEDİR YANİ; Kurgumun bana ait olduğu tarihli ve belgeli olarak kanıtlıdır. Ayrıca, kurguda yer alan içeriklerin, kurgunun veya karakterlerin izinsiz kullanılması, çoğaltılması ya da kopyalanması yasal yaptırımlarla sonuçlanır. Bunu fark edersem ASLA tolere etmeyeceğim ve avukatıma yönlendireceğim. Ve lütfen, Herhangi bir yerde bunlardan birini fark ederseniz bana hemen ulaşın. İlk Başlangıç Tarihi: 20.9.21

İntikam uğruna en fazla ne kadar ileri gidilebilir? Aykatun sonuna kadar gitmek için yola çıktı. Hiç bilmediği bir evrenin içinde. Wirana kurtlar, Cadılar, Periler, Elfler ve daha bir çok ırka ev sahipliği yapan ama Güneşe hasret o diyar. Ve Mühür. İntikamla arasında olan tek şey Mühür. Alınacak intikam ve yaşanılacaklar arasında kaderin oyunları. Yüzleşmeler ve savaşlar. Çıkarlar ve müttefikler. “Benim olduğum yerde hükümdar ben olurum. Burası benim topraklarım değilse onu kanla kutsar ve benim yaparım” Başka bir yazar arkadaşım olan Eylem Aktaş ile ortak kurduğumuz bir evrendir. İki ayrı kitap yazılmaktadır. İkiside farklı okunabilir. Diğer kitabın adı Kan Arzusu bakabilirsiniz. Instagram hesabım Singularity_mybook

"Sana bilinmeyen numaradan yazan bendim. Ecrin, seni seviyorum basit ya da geçici bir duygu değil deli gibi aşığım sana"  "NEE!?" Diye cırlamam elbette kaçınılmazdı  "Şaşırdığının farkındayım, zaten başka birini sevdiğini söyledin senden herhangi bir beklenti içerisinde olarak söylemiyorum sözlerimi sadece bil istiyorum."  Ah aptal çocuk sevdiğim sensin  "Çınar ben-"  "Bir cevap beklemiyorum, birşey demene-"  "Çınar beni dinle-"  "Ecrin biliyorum biliyorum beni arkadaşın olarak görüyorsun"  Artık onun dediklerini dinlemiyorum, saçmalıyor konuşmama da izin vermiyor kendi kendine sürekli bir açıklama çabasına girişiyor  Madem o susmuyor iş başa düştü. Ben susturmasını bilirim

"Seni hiç yalnız bırakmayacağım her zaman yanında olucam söz veriyorum" deyip elini kızın omzuna attı. Tanya durumun şaşkınlığına gülümserken Eric onu bulmanın sevincini yaşarken uzaktan onları sinirle izleyen birisi vardı. Yetimhanenin dışında bahçe tellerinin arkasında duran o kişi "Elbet her şey gün yüzüne çıkacak" diyip oradan uzaklaştı. Ve o adam haklıydı. Gerçeklerin er ya yada geç gün yüzüne çıkmak gibi kötü huyları vardı. O gün geldiğinde ya her şey rayına oturacaktı ya da bir daha hiç rayına girmemek üzere yoldan çıkacaktı.

Gülşah 17 yaşında annesini kaybetmesi ve babasının başka bir kadınla evlenmesi üzerine Ankara`dan İstanbul`a abisinin yanına gider. Abisi 80 darbesinden sonra hapse girer ve babasının yanına Ankara`ya geri döner. Babası Gülşah ve kardeşini kabul etmeyince Gülşah`ın hayatta kalma mücadelesi başlar. Toplum baskısı yüzünden kardeşinin ustası Iraz Fazlıoğlu ile evlenmek zorunda kalır. Gülşah`ın ayakta kalma mücadelesi evlendikten sonrada devam etmektedir. 1980 yılında geçen bir mahalle hikayesi Instagram Singularity_mybook

Yıllardır peşindeydi genç kızın... Sonunda onu bulmuştu ama o daha küçük bir kızdı. Bırakmak zorundaydı genç adam. Alırsa üzülürdü güzel bebeği. Koparamazdı tüm acılarına rağmen ailesinden. Onu istiyor muydu? Hem de deliler gibi istiyordu... Ama zamanı vardı her şeyin genç adam biraz daha büyümesini bekleyip alacaktı onu yanına. Onu incitmemek için hiç bir zaman istediği gibi dokunmayacak olmasının bilincinde olsada beklemek zorundaydı... KESİT! "Demir..." dedim gri gözlerine bakarak. Güzel, büyüleyici ve tehlikeli gözlerine. Kollarını iki yanımdan uzatarak beni, kendi kocaman bedeni ve duvar arasında sıkıştırdı. Boğuk ve karanlık bir sesle fısıldadı... "Bana böyle seslenme! Yalvarırım bana böyle seslenme... Sana karşı irademi gücümü kaybetmek üzereyim... Lütfen buna izin verme Safir...

18 yaşına kadar yaşadığı hayatın bir yalandan ibaret olduğunu öğrenen Aşina, bu yalana sebep olan herkesten intikam alma amacıyla yaşar ama öğrendiği her bir gerçek işini daha da zorlaştırır. URAGİRİ

"Karanlık saklar, ışıkta ise aydınlanır sırlar. Denge sizi korur, ta ki siz dengeyi bozana kadar." Bir zamanlar dünya her şeye sahipti. İnsanlara, hayvanlara, bitkilere... Görünen ve görünmeyen tüm varlıklar dünyanın muntazam dengesine boyun eğerdi. Her şey, dünyaydı. Ve dünya, her şeydi. Bir zaman sonra dengeyi bozguna uğratan varlıklar yayıldı evrene. Artık dünya her şeydi lakin her şeyin sahibi değildi. İçlerinde ki iyiliği yitirenler, kötülüğe tamah etmeye başladığında çok geçti. Zira güç, varolmuşları ikiye böldü. Sıradanlar ve Sıradışılar... Güçsüz olanlar ve gücüne güç katanlar... Avcılar ve av olduğundan habersiz olanlar... İnsanlık onlara kötülüğün efendileri dedi lakin dengeyi ilk onlar feshetti. Evrenler yazdı kaderin kalemi, bedelini ödeyecekti kötülüğün efendileri. Lanet, bir rahimde kenetlendi; karanlık doğdu, günışığı yok oldu. Bir Haini miras bıraktı kader, Eliana adında. Yüzyıllar önce kaçmıştı son varisi olduğu evrenden. Kalanların yaşamını da beraberinde götürdüğünü biliyordu. Tüm bunların yanı sıra düğümlenmiş bir akit, anılarını söküp aldı ondan. Yaşanmışlıkları sindi madalyonun ters yüzüne. Affetmedi onu kimse, hiçbir şey bilmezken. Yine de hepsi ışığın varisini suçladı. Halbuki onun tek suçu, karanlıktan kaçmaktı.