Bölüm 7 - Kirletilmiş Masum Can

Selam!

Nasılsınız? Umarım iyisinizdir uzun bir aradan sonra 7. bölümle karşınızdayım. Özellikle aşağıda yazdığım şarkının bu bölümü anlattığını düşünüyorum. Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın🤍

İyi okumalar...🤍

Bölüm 7- Kirletilmiş Masum Can

Anlamazdın - Ayla Dikmen

Yazarın Anlatımıyla

Parmağında ki evlilik yüzüğüne hayranlıkla bakıyordu Erendiz. Bugün nur ile evliliklerinin ilk günüydü, ikisi de o kadar mutluydu ki Erendiz erken kalkmış ve Nur’a kahvaltı hazırlamıştı. Askeriyeden aldığı izini uzatmak için çok uğraşmıştı ama değmişti. Nur ile uzun bir süre daha birlikteydi. Hemen evlenme kararı almışlardı çünkü hesaba katmadıkları minik bir hanımefendi vardı. Ebeveyn oluyorlardı, bu onların mutluluğunu azaltmamış veya korkutmamıştı aksine o kadar mutlu olmuşlardı ki hemen evlenme kararı almışlardı. Erendiz Nur’u kırmamak ve yormamak için o kadar diken üstündeydi ki Nur kendini prenses gibi hissediyordu. Hiç olmadıkları kadar mutluydular.

“Aşkım ne zaman gelmeyi düşünüyorsun?”

“İki dakika sabreder misin hayatım!”

“Of! Hadi sana bir sürprizim var”

Küçük bir hıçkırık sesi geldi Nurdan, Erendiz korkuyla ayaklanmıştı ki Nur’un tekrar sesi geldi.

“Hıçkırık tuttu beni üstümü giyip geliyorum hayatım ama senden bir şey isteyebilir miyim?”

Erendiz içi gider gibi bir nefes verdi “Emret yeter” Nur’a hep böyle derdi. Kimse değil ama o ne emrederse saniyesinde yapmak için uğraşır ve çabalardı çünkü onun için komutanda, albayda, tuğgeneralde oydu onun için.

“Canım elma çekti. Alıp gelir misin?”

“Her zaman nefesim” dedi ve çıktı. Erendiz çıktıktan sonra elinde tuttuğu kâğıdı daha da küçültmek ister gibi daha da sıktı elinde. Hep söylediği sözünü tekrar etti içinden “Şu an için hiçbir risk almayanlar yarının süper kahramanı olamazlar”

Erendiz elinde biri kırmızı biri yeşil biri tatlı üç poşet elmayla eve girmek için anahtarı çıkartırken vazgeçti ve Nur’un yüzünü görmek için zile bastı. Uzun bir süre bekledi fakat açan olmayınca uyuduğunu düşündü ve anahtarıyla eve girecekken alttan süzen kanı görmesiyle kapıyı açması bir oldu. Kan değildi yerdeki sadece vişne suyu bardağı dökülmüştü kapının hemen yanına. Elin de bezle gelen Nur Erendiz’i görünce kocaman gülümsedi. “Hayatım eğer ben 3 kişi değilsem bu elmaların hepsini yiyemem” dedi. Erendiz’e yaşattığı o kısacık ölüm korkusunu fark etmemişti.

“Nefesim niye yoruyorsun kendini, boş ver ben temizlerim hadi sen kahvaltı masasına geç”

Pıtı pıtı yerine oturdu Nur. Elinde olan kâğıdı ve arkasında duran adamı gözleriyle kontrol ederken yaptığı işlerin bu boyuta gelmesini beklememişti. Onu öldürme emri verilen kişiden tek isteği Erendiz'le son bir kahvaltıydı. Onu öldürecek kişi hiç istemese de kaçmayacağını bildiği için izin vermişti. Elinde dilim kesilmiş elmalarla geldi Erendiz.

“Şimdi güzel bir kahvaltı yapıyoruz ve senin seçtiğin bir filmi izliyoruz. Nasıl plan?” Nur gergin bir şekilde gülümsedi. “Harika” Erendiz gerginliği fark etmişti

“Neden gerginsin aşkım. Bir şey mi oldu? Bebek için çok zararlı.” dedi. Hiçbir şeyin farkında değildi oysa hem bebeğini hem de ilk aşkını kaybedeceğinin farkında bile olmadan hala onları düşünüyordu.

“Sana öyle gelmiş tatlım”

“Sen öyle diyorsan her zaman öyledir komutanım” dedikten sonra gülümseyerek selam durdu Erendiz

Nur rolünü en iyi şekilde son kez oynadı. Kahvaltı bitti, güzel günlerin hatırına son kez yendi o kahvaltı. Üstüne daha rahat bir kıyafet giyme bahanesiyle yatak odasına gittikten sonra ölüm meleğinin onu orada elindeki silahla beklediğini biliyordu. Bebeğine hayat şansı vermek istedi ama kurallar açıktı. “Görev sırasında öldürme emri verilen kişiyle duygusal bir ilişki olması ve hamile kalınması gibi ya da bir çocuğun dünyaya gelmesi gibi durumlarda hem ajan hem de çocuk öldürülecek ve bu yanlışa son verilecektir” adı gibi ezbere bildiği bu kural ona ilk ve son defa işleyecekti.

“Yolun sonundayız Dilara sen artık Nur değilsin. Görevini tamamla ve öl ya da önce seni sonra sevgilini öldüreyim. Tercih senin.”

derin bir nefes aldı. Erendiz’i öldürmek istemedi. Kendisine karşı şansı yoktu, tamamen ona zarar vermemek için kendine bile sıkacak bir adamla evliydi. “İkincisi” demesiyle ucunda susturucu olan bir silahla saniyesinde vurulmuştu. Dilara olarak değil hep Nur olarak kalmak istedi Erendiz için. Son kez yapmak istedi bu bencilliği fakat ona bu acıyı yaşatamazdı. Erendiz gittikten sonra her şeyi anlatan bir mektubu yarım saat sonra telefonuna gelecek şekilde ayarlamıştı. Başından vurulmuş ve gözleri açık giden bu kıza baktı, içinden "sevgilin acısız ölecek" diye mırıldandı. Erendiz’i öldürecekken Dilara’nın elindeki notu fark etti. “Telefonuna bak” giden mesajı bilen ölüm meleği görevi tamamlayamamış olmak ve Dilara'ya son bir iyilik yapmak için silahın ucundaki susturucuyu çıkardı ve kendini vurdu. Son kez iyilik yaptı ona ruhu rahat etsin, rahat uyusun diye. Erendiz sesi duyması ve Dilara’yı görmesi bir olmuştu. Acı bir çığlık attı Erendiz, hayatında ilk defa bu kadar acı çektiğini hissetti. Yüzünü avucunun içine alırken kâğıdı gördü. Notu okuması ve anlaması bir saatini almıştı. Öğrenmişti gerçekleri ama kabullenmek istemiyordu. Onu hala Nur sanıyordu fakat Nur’u öldürüp yerine geçeceğini ve en uygun anda kendisini öldürecek bir ajan olacağını düşünmüyordu. Kendisine âşık olarak kuralları çiğneyeceğini ve yerde gördüğü adam tarafından öldürüldüğünü bilmek ise aklını kaçırmasına sebebiyet veriyordu. Canını bağışlayan bu ölüm meleğine artık hissiz bakıyordu. O gün bazı ipler kopmuştu Erendiz’de, kişilik bölünmesi yaşayacağını ve birinin Nur’un kocası öteki kişinin ise asker olarak ayrılacağını o gün bilmek için çok geçti. O zamanlar hayranlıkla takip ettiği kıdemli üsteğmenle daha sonra tanıştığında kadın olduğu için ilk başta yargılayacağını bilemezdi. O gün her şey için daha çok erkendi.

**************

Çoookkk uzun zamandır yazamıyorum farkındayım Erendiz’in neden Lavin’e öyle davrandığını anlamanız için bölümden önce onun geçmişine inmemiz gerektiğini düşündüm. Erendiz aslında kötü biri değil. Biliyorum bir önceki bölümde öyle okuduk ama kafamda bile asla kötü biri değildi, öyle olmak zorunda kalan masum bir candı sadece. Dediklerine inanmamanız gerektiğini anlamışsınızdır zaten, diğer kişiliği Dilara’yı hatırlamıyor ama öteki yani Nur’un kocası olan kişiliği sürekli kafasında kurduğu için bazı şeyleri yalan yanlış anlattığını bilmenizi ve ondan çok nefret etmemenizi istedim açıkçası 😀

Hikayeyle alakalı sorularınızı bu satırda -eğer spoiye girmeyecekse- yanıtlayacağım

Hepinize çok teşekkür ediyorum, bölümde yorum yapmayı ve yıldıza basmayı lütfen unutmayın, hep dediğim gibi düşüncelerinizi merak ediyorum. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere...🤍