SOFYA?

Pazartesi günü olağan monotonluğu ile başladı. Serin ama yağmursuz hava onları Kanlıova Ormanı’nın bitmek bilmez endemik türlerinin içine çekti. Canına okuyan tüm yorgunluğa, inişli çıkışlı arazilere ve ellerini yırtan dikenli çalılara rağmen Özüm’ün keyfi yerindeydi. Rahat sayılacak tavırları geçen haftanın depresif hallerini atlattığını çevresine ilan ediyor gibiydi. Onun bu haline şaşıran Gizay ve Lavin Özüm’ü sıkıştırıp hafta sonu olan biten her şeyi öğrendiler.

Alaz’ın ilişkiyi duyurmak istemesine rağmen Özüm bir süre gizli kalmasının daha uygun olacağını düşünüyordu. Yeni doğmuş bir bebeği ebeveynleri nasıl koruyup kollamak, onu gözü gibi sakınmak isterse Özüm de Alaz'ın aşkını öyle saklamak istiyordu. Lavin ve Gizay konudan habersizmiş gibi davrandılar. İkisi için de sevindikleri bu taze aşkı bildiklerini Alaz'a bile belli etmediler.1

Gizay ise Pamir'e ikinci kez şans verdi. Kafede geçen saçma ilk buluşma konusunu bir daha hiç açmadı. Gizay ve Pamir ilişkisi okulun katı kuralları gereği okul içerisinde yok hükmünde olsa da dışarıda herkese ilan edildi. Liseli aşıklar tanımına uyacak kadar sevgi dolu bir biçimde devam eden ilişkileri cadı kızlarının nefret dolu bakışlarına sebep oluyordu. Bir de Alaz ve Özüm'ün ilişkisinin duyulması okulda melez kızlara karşı kıskançlığı had safhaya taşıyabilirdi. İki sıradan arkadaştan fazlası gibi görünmeyen Alaz ve Özüm ikilisini tek markaja alan Dora olsa da onun kavgadan sonraki pasifliği hala alay konusuydu. 1

...

Herkes Kanlıova Ormanı’nda doğanın sunduğu yabani güzellikten lütuflanırken okulda bir hareketlilik vardı. Kapıda güvenlik için bekleyen iki kişi içeri girişleri titizlikle kontrol ediyordu. Baştan aşağı siyahlar giymiş bir kadın ve öğrencilerden biri içeri girmek için görevlileri yok saymaya yeltenince müdahale etmek istediler. Etkileyici görünen kadının yanındaki kız öğrenciyi tanıyor olsalar da bu görevlerini yapmalarına engel değildi. Anne kız oldukları düşünülen ikiliye tam müdahale edileceği sırada Eliza elinde tuttuğu keseden avuçladığı bir miktar sihirli tozu zebellah gibi önüne dikilmeye çalışan adamların yüzüne üfledi. Artık ikisi de etkisiz elemandı.

Eliza ve yanındaki kız içeriye rahatlıkla girdiler. Ateş Ejderi’nin replikasını çaldığını fark eden Eliza işi bu kez sağlama aldı. Uzun araştırmalar sonucu edindiği gizli bilgiyi kullanabilmek için yaptığı plan sessiz ve olaysız bir şekilde gerçekleşmeliydi. Giriş kapısındaki güvenlik için oluşturulan korunma tılsımını geçebilmesinin tek yolu büyük bir risk alıp kızını yanında getirmekti. Resmi olarak okulun bu yılki öğrencilerinden biri olan Sofya sayesinde sıradan bir veli gibi okulda ilerlemeye başladı. Tereyağından kıl çeker gibi işi hallettiler. Onları gören hiç kimse kızın okula girişini sorgulamayı düşünmedi bile.

Önemli bir nesneyi saklamanın en kolay yollarından biri bazen onu göz önünde bulundurmaktır. Nesnenin önemini bilmeyenler için basit bir eşya hükmünde görünüyor olsa da, kutsal eşyayı bilen karşı taraf bu kadar basit bir yerde tutulmasına asla ihtimal vermezdi. İlk saldırıda başarısız olmalarının sebebi bu basit görünen düşüncede gizliydi. Neyi nerede araması gerektiğini bu kez gayet iyi bilen Eliza doğruca Flora'nın ilk binadaki odasına gitti. Onu karşısında gören Flora acil güvenlik butonuna basamadan yüzüne üflenen uyku tozu sayesinde kendinden geçti.

Eski dostu ve yeni düşmanı olan kadının gözlerine dehşetle bakan Flora’yı yatıştırmak istercesine gülümsedi Eliza. “Merak etme. Sana zarar vermeden hemen gideceğim. Sen ise yarım saat sonra kendine geleceksin. Şimdi uyu.”

Karşısındaki kadının sözlerinden çok yanındaki genç kızın tanıdık çehresi Flora’yı şoka uğratırken gözleri usulca kapandı. İki kadının binaya giriş çıkışı toplamda sekiz dakikayı geçmedi. Ellerinde Ateş Ejderi ile yaşadığı yere dönmesi bir önceki başarısız operasyonu unutturacaktı. Onu tüm günahlarıyla kabul eden bu yaşam alanını hiçbir zaman sahiplenememiş olsa da yuvam diyebileceği başka bir yer yoktu. Buraya ve bu karanlık ideolojiye sıkı sıkıya tutunmasının başkaca bir sebebi olamazdı. 1

Yol boyunca yaptığı şeyin ne gibi sonuçları olacağını düşünmemeye çalıştı. Kendini suçlu hissetmeyeli çok uzun zaman olmuştu. Tereddüt ettiğinin bilinmesi sonunu getirebilirdi. Derin bir nefes aldı ve kutsal eşyayı teslim ederken kalbindeki ikilemin dışarıdan hissedilmemesi adına sessizce Gaia'ya dua etti. İçinde olduğu bu güruhtan hala korkuyor olmasına içten içe sinirlense de bunun bir tekamül yolculuğu olduğunun bilincindeydi. Akışta kalmanın en iyisi olduğuna karar verdi. Sırtını dikleştirdi, özgüvenini gözler önüne serecek yapay gülümsemesini yüzüne oturttu. 4