2. Bölüm

MELEZ

Mertcan yıldız
m1rtc1n

Farklılık, dünyayı renklendiren bir fırça darbesidir ; onu kabul edenler,gerçek güzelliği görür''

o günün akşamı zayn ve ailesi onlarda kalma izin vermişti zaten kalacağım başka biryerde yoktu sabah olmuştu ama benim gözüme uyku girmemişti neden burda, olduğumu,nasıl döneceğimi,buranın nasıl bir yerde olduğu ile ilgili sorular dönüp durmuştu kafamda.Ne geçerli bir neden nede mantıklı bir açıklama bulabilmiştim kendimi ikna etmek için.

En sonunda kendimle verdiğim savaşa bir son verip yataktan kalktım üzerimde hala buraya ilk geldiğimde üzerimde olan yeşil buluz ve yeşil tayt vardı saçımı bağladım ve alt kata doğru ilerledim herkes çoktan kalmış ve kahvaltı etmeye başlamıştı bir kaç dakikanın ardından bende aralarına katıldım ve zayn'in tam karşısındaki sandalyeyi hafifçe geriye doğru çektim ve oturdum ardından masaya bir göz gezdirdim dünyada olan yiyecekler ile aynı şeyler vardı bunu her nekadar garipsemiş olsamda şikayet etmeden kahvaltımı yaptım masada kimsenin ağzını bıçak açmıyordu sesizliği bozmak adına aleck'e bakarak bir soru sordum''ben nasıl geri döneceğim'' dedim cevabını merak ederek aleck elindeki çatalı masaya bıraktı arından boğazını temizledi cevap vermek çin dudaklarını araladı ve dudaklarından dökülen sözler beni daha derin bir umutsuzluğa itti çünkü o da bilmiyordu cevabını tek dediği ''araştırcağım'' olmuştu ve bu cevap bana yetmiyordu bana kesin cevaplar lazımdı bir kaç dakika daha aleck'in suratına baktım yüzümde büyük bir hayal kırıklığı olduğunu biliyordum bunu daha fazla göstermek istemediğim için kahvaltının devamında kafamı tabağıma gömmüş ve yemeğim ile oynamıştım aldığım cevap ile ne iştahım nede ümidim kalmıştı herkes masadan teker teker kalkmıştı sadece zayn ve ben kalmıştık aleck ve cyrus benim buraya neden geldiğimi ve nasıl döneceğimi araştırmak için dışarı çıkmışladı bana bakma görevide zayn'e kalmıştı ben şikayetçi olmasamda o pek memnun değildi anladığım kadarıyla,kendi tabağım ile onun tabağınıda alıp mutfak benzeri yere bıraktım burdaki evler dünyadaki evlere çok benziyorlardı tabakları bıraktıntan sonra içeride oturaran zayn'in yanına gittim ve tam karşısına oturdum yaklaşık on dakikalık bir sesizliğin adından zayn'e bir soru sordum 'demek meleksiniz' dedim garip bir şekilde suratıma baktıktan sonra iç çekerek '' hayır, melek ruhlu dedi'' ardından '' ben hariç'' diye ekledi 'nasıl yani o zaman sen şeyta ruhlumusun' diyerek şaşkınlığımı dile getirdim bıkkın bir sesle '' hayır şeytan ruhlu değilim '' dedi şaşkımlığım daha çok artmıştı şeytan yada melek ruhlu deyilse neydi cyrus bana melek ve şeytan ruhlu kişiler olduğunu söylemişti zayn ikiside değilseyse neydi 'nesin o zaman sen' dedim cevap vermesi ümidiyle bir kaç dakika sessiz kaldıktan sonra bana baktı ve sanki dediği şeyden utanırcasına çıkan sesi ile '' melezim ben lanet bir melez '' dedi ne diğeceğimi ne yapacağımı bilmiyorumdum melez ne demek henüz onu bile bilmiyordum dayanamayıp 'melez ne oluyor ' dedim keskin bir bakış attıktan soran derin bir nefes alıp bırakt ve anlatmaya başladı '' melez bir melek ve şeytanın çoçuğuna denir ve doğan çoçuk ve evebeynleri lantlenir'' dedi ve ben lafını yarıda kesere merak ettiğim diğer şeyi sordum 'o zaman annen şeytamı' diye sordum ve saniyesinde '' HAYIR'' diyerek keskin ve net bir cevap vermişti neden bu kadar kızdığını anlamamıştım ama sormaya ara veremeden aklıma gelen diğer şeyide sordum 'anne şeytan değilse aleck nasıl melek ruhlu oluyor ' dedim daha kırgın ve bıkkın bir sesle '' gerçek babam değil'' dedi demesi aklıma daha çok soru gelmesene neden olmuştu ard arda bir kaç soru daha sordum ' gerçek baban kim,annen kim,bahsettiğin lanet ne oluyor?' arda arda sorduğum sorular zayn daha çok rahtsız etmiş gibi görünüyordu ama yinede hepsini cevaplamıştı '' babam cehhennem kralı,annem yüce meleklerden biriydi,annem ölümlü olmaya mahküm edildi babam sonsuz cehennem hapsi ile lanetlendi ben ise melez ve yalnızlık ile lanetlendim '' dedi bunları anlatırken sesi titremişti ve devam etti ''annem dünyaya ölümlü olarak sürüldükten sonra babam ile kalmak istemeğim için onun yanına gitmedim ve aleck beni buldu çoçuğu yerine koydu cyrus beni abisi gibi gördü bende onları kardeşim ve babam gibi görüyorum dedi '' bunları anlatırken sesi titremiş gözleri dolmuştu ne diyeceğimi bilmiyordum tek yapabildiğim susmak ve onun gece gibi karanlık gözlerine bakmak olmuştu gözlerindeki karanlık çok şey anlatıyordu aynı zamanda herşeyi gizliyordu daha fazla susamdan onu teselli etemek amacıyla 'bunlar senin suçun' değil gibi kılışe bir şey söylemiştim bana karşılık tek dedği şey ''biliyorum'' olmuştu ardından oturduğu yerden kalkıp içeri girdi her ne kadar peşinden gitmek istesemde bunun iyi bir fikir olmadığını bildiğim için onuya kendi ile yalnız bırktım ve onunla birlikte kendimide bir çok soru ile yaknız bırakmıştım.

Bölüm : 14.03.2025 23:11 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...