Yıllardır peşindeydi genç kızın... Sonunda onu bulmuştu ama o daha küçük bir kızdı. Bırakmak zorundaydı genç adam. Alırsa üzülürdü güzel bebeği. Koparamazdı tüm acılarına rağmen ailesinden. Onu istiyor muydu? Hem de deliler gibi istiyordu... Ama zamanı vardı her şeyin genç adam biraz daha büyümesini bekleyip alacaktı onu yanına. Onu incitmemek için hiç bir zaman istediği gibi dokunmayacak olmasının bilincinde olsada beklemek zorundaydı... KESİT! "Demir..." dedim gri gözlerine bakarak. Güzel, büyüleyici ve tehlikeli gözlerine. Kollarını iki yanımdan uzatarak beni, kendi kocaman bedeni ve duvar arasında sıkıştırdı. Boğuk ve karanlık bir sesle fısıldadı... "Bana böyle seslenme! Yalvarırım bana böyle seslenme... Sana karşı irademi gücümü kaybetmek üzereyim... Lütfen buna izin verme Safir...