Yedinci Bölüm - Alıntı

🪽

“Sen delirdin mi?” dedi hırkasını Kaya’nın üzerine doğru tutarken. Boyu bile yetmemişti ona uzanmaya.

“Gel benimle.”

“Nereye?! Bu yağmurda-”

Sözlerini bile tamamlamasına izin veremeden sırtlanınca Kaya onu çığlığına engel olamadı Karaca. Bu adam sahiden delirmişti. “Kaya saçmalama! Biri görecek indir beni!... Kaya!”

Sırtına sert olduğunu düşündüğü bir yumruk geçirirken “Kime diyorum ben taş kafalı herif indir beni çabuk aşağı!” dedi öfkeyle fakat sesi daha çok ona gücü yetmediği için sızlanıyormuş gibi çıkmıştı. Kurtulma çabaları ters tepip Kaya’nın sırtından aşağı daha çok kaydığında korkuyla adamın beline daha sıkı sarıldı.

“Boşuna tepinme. Konuşacağız.”

Öfkesine engel olamayıp uzun tırnaklarını Kaya’nın sırtına batırarak dişlerini omzunun biraz daha altına geçirdi Karaca. Adamın ona emri vaki yapmasından nefret ediyordu. Isırığı sert değildi ama Kaya'nın gerilen kasları ona ısırığının bir bedeli olacağını açık bir şekilde göstermişti. “Sen böyle her kafan attığında beni alıkoyamazsın. Konuşmak falan istemiyorum ben. İndir beni çabuk aşağı... Kime diyorum!”

Kaya onu duymazdan gelerek arabaya bindirdikten sonra ters ters baktı yüzüne, gözleri kararmıştı. Kaçmasın diye el çabukluğu ile kemerini bağlarken “Yok öyle ağzıma sıçıp kenara çekilmek.” dedi ve kızın yüzüne biraz daha yaklaşarak devam etti. “Neyse derdin açık açık konuşacaksın benimle.”

🪽