7. Bölüm

Kenanın elinde poşetler vardı.Gidip almak istedim ama beni durdu.

"Napıyosun Dilan?"

"Yardım etmeye çalışıyordum."

"Sen 2 canlısın."

"Abartıyorsun."

"Öyle mi?"

"Öyle."

Beni umursamayarak poşetleri yere koydu sonra yukarı çıktı.O üstünü değiştirirken bende hızlıca bişeyler hazırladım.Yemeğimizi yedikten sonra birlikte film izledik.Ama aklıma kızın kovulduğu geldi.

"Kenan."

"Evet.Güzelim"

"Ben yardımcın olabilirmiyim? Hayır kelimesini duymak istemiyorum.Lütfen."

"Tamam Karıcım sen ol."

"Aaaaaaaa" bu çığlığı atıp ona sarıldım.

"Ama bir şartla."

"Ne şartı?"

"Çocuğumuz kreşe başladığında.Yardımcım olucaksın."

"Sende söz ver başka birini işe almayacaksın."

"Söz kraliçem."

"Güzel."

Beni kendine çekip öptü bende onu öptüm.Birlikte televizyonun önünde uyuduk.Sabah kalkıp müziği sonses açtım.Ve kahvaltı hazırlamaya başladım.

"Bu ne enerji karıcım."

Yanıma gelip yanağımdan öptü.

"Seni çok seviyorum."

"Bende.Ama böyle yapmaya devam edersen kahvaltımızı yapamıycaz."

"Tamam.Yardım edeyim bari."

Bana yardım etti.Kahvaltımızı yaptıktan sonra onu işe gönderdim.Ev işlerini yaptım.(bulaşık vb.) Duş aldım ve saçımı kuruttum.Yemeği yapmaya başladım.Kenan geldi.Yemeğimizi yiyip salona geçtik.

"Yarın izinliyim.Bebeğimiz için alışveriş yapalım mı?"

"Daha erken."

"Olsun herşey yerli yerinde olmalı."

"Sen düşündüğümden daha iyi bir baba olacaksın.Yapalım sevgilim."

"Teşekkürler." Dedi sonra ben gidip yattım.Kenan televizyon izlemeye devam etti.