12. Bölüm

Uyandığımda Giray yanımda yoktu.Odadan çıkıp merdivenlere gidecekken penceredeki deniz manzarasını gördüm.Lan ben gemideyim.Nasıl lan beni nereye götürüyordu bu manyak.Yani beni eve falan götürse koşarak kaçabilirdim.Ama gemiden kaçamazdım. Merdivenlerden çıktım.Yandaki odadan Girayın sesini duydum.Biriyle konuşuyordu,merakıma yenik düşüp dinlemeye başladım.

"Tanıştırıcam seninle anne.İnan Deryayı sende çok seveceksin.Şimdi kapatmalıyım."

Telefon konuşması bitince bende buraya geri döneceğini bildiğim için odaya döndüm.Tahmin ettiğim gibi oldu,oda bir dakikaya odaya geldi.

"Nasılsın sevgilim?"

"Bana sevgilim deme."

"Senden nefret ediyorum."

"Ne demişler güzelim? En büyük aşklar nefretle başlar."

"Ya ne yazık ki bendeki nefret aşka dönüşmez."

"Dönüşür sevgilim.Sen inat ediyorsun."

"Sen aşık değilsin.Takıntlısın."

"Benim takıntılı olmamın sebebisin aşkım."

"Giray aslında bana aşık olduğunu söyleseydin sana şans verebilirdim."

"ANILA AŞIKKEN BANA ŞANS VEREBİLİRDİN YANİ."1

"Bağırmasana sen takıntılısın.Hem sen bana ne zamandır aşıksın?"

Yanıma oturup ellerimi tuttu.

"Okulun ilk gününden beri sevgilim."

Elimi çekmedim sinirlenmesini istemiyordum.

"Bak Giray sen yakışıklı ve halden anlayan bir çocuksun.Lütfen bırak beni."

"Beni yakışıklı buluyorsan beni sevebilirsin.Asla bırakmam seni aşkım."

"İğrenç."

Burdan çıkmam için teknenin durması.Girayında meşgul olması gerekiyordu.Ne yapacağımı bilmiyordum.Giray odadan çıkıp kapıyı üstüme kilitledi.

"Giray."

"Efendim aşkım."

"Kapı ne alaka?"

"Kaçmandan korkuyorum aşkım."

Yatağa oturup düşünmeye başladım.Gözlerim kapanıyordu.İtiraz etmeyip uykuya daldım.