Üç gündür bişeyler yemiyordum,iyice bitkin düşmüştüm. 10 yıl ,koca 10 yıl burada mı kalacaktım, kalamazdım.
Haksızlıktı bu ,benim için ölümden farkı yoktu burada 10 yıl geçirmenin. En azından ölüm daha erken gelecekti. Daha fazla dayanamıyordum, madem ölümden farksızdı, ölerek kurtulabilirdim.
Herşey için çok geçti ama ölümün tam zamanıydı. Artık intikam da almak istemiyordum kalanlardan, onlarla cehennemde hesaplaşacaktım. Annemle, babamla, Berk'le...
Tanrı bunu bir intahar olarak görmemeliydi, bu bir cinayet demeliydi. Çünkü onlar iteklemişlerdi beni ölüme... Ben yaşamak için çok mücadele vermiştim ama daha fazla direnmeye gücüm kalmamıştı.
Son defa Fırat ve Defne'yi görmeyi o kadar çok isterdim ki. Son defa onlara sarılmayı...
Vazgeçmiştim, yaşamak istemiyordum artık... Benim ölümümle perişan olacak bir ailem de yoktu. Arkamdan üzülecek perişan olacak sadece iki kişi vardı, Defne ile Fırat... Onlarda zamanla alışırdı yokluğuma...
Kimim ki ben, benim ölümümle ne eksilicekti şu koca dünyada...
Keşke Tanrı ölmeden son isteklerimi sorsaydı, diye düşündüm. Ne istedim kii... Defne ve Fırat'ı son defa görmek ve ölmeden son kez Gripin'den , Vazgeçtim Ben Bugün şarkısını dinlemek olurdu.
Kırdıysam sizleri özür dilerim
Vazgeçtiğim ne var ne yoksa hepsi sizin olsun
Vazgeçtiğim ne var ne yoksa hepsi sizin olsun
..........................................................
Okur Yorumları | Yorum Ekle |