~A.Y~ 34. BÖLÜM

" Yar'la bir olmayınca , Yerle bir olurmuş insan ... "

Ateş'ten

-" İstediğin dosyayı getirdim . "

-" Sağ ol Hüseyin beni büyük bir dertten kurtardın . "

-" Ne demek dostum . " ona hafifçe gülümsedim . Önüme koyduğu önemli olan dosyayı alıp içine baktım . İçerisinde ki bilgiler bizim için çok önemliydi . Bu bilgiler sayesinde bir çok düşman rakiplerimizi yerler bir edebilecektik .

Hüseyin daha fazla ayakta dikilmeden karşımdaki koltuğa oturmuştu . Sürekli kıpırdanıp duruyor , gülmemek için kendini zor tutuyor gibiydi . Elindeki dosyayı geri bırakarak bıkmış gözlerle ona baktım .

-" Ne söyleyeceksen söyle . Yoksa patlayacaksın artık . " oturduğu yerde büyükçe bir kahkaha attı .

-" Beni iyi tanıyorsun . Eee bir haftadır o odada uyuyorsun , rahat mı bari yeni odan ? " Cümle boyunca tekrar gülmemek için kendini sıka sıka konuşmuştu . Artık yüz ifadem nasıl tekrar gülmüştü .

-" Puşt . Git lan odadan . " suratına bağırışım ile ellerini teslim olurmuş gibi kaldırıp koşarak odadan çıkmıştı . Arkasından kalkıp tutacaktım ama boş verdim . Çünkü artık onu dövmekten ellerim acıyordu .

Tüm hafta ,her gece beni arayıp bu soruyu sormuş , en sonunda da cevap vermeme izin vermeden suratıma kapatmıştı . Ve bunu sürekli yapmıştı . En sonunda onunla başa çıkamadığımdan dolayı telefonu komple kapatma kararı aldım.

Bunun sonucunda da alarmı duyamadığımdan çok geç kalmıştım .

Garajda bir tane bile araba olmadığını görünce küçük dilimi yutacaktım az kalsın . Hikaye Hanım artık nereden aklına geldiyse hepsini tamirciye yollamıştı . Sanki arızalılarmış gibi . Bu yüzden de sabah taksi ile gelmiştim Otele .

Hem bana haber vermeden işe gelmişti . Tabi bu konuyu da konuşmak istiyordum onunla . İşte çalışmasına gerek yoktu . Ama o inatla çalışma taraftarıydı .

Yaptığı iş hiç hoşuma gitmiyordu . Sadece Zeytin'in kaçıp gitmesi ondan büyük bir hasar bırakmıştı . Biraz olsun bu süreçte yalnız kalmaması için buraya gelip gitmesine sesim çıkmıyordu.

Bu bir gerçekti ki buradakilerle iyi anlaşıyordu. Haddinden fazla hem de . Zeytin'i bir haftadır arıyorduk heryer de. Bakmadığımız yer kalmamıştı.

Kamera kayıtlarına bakmıştık. Küçük kuyruğunu sallayarak bahçe kapısından çıkıp gözden kaybolmuştu.

Hikaye onları izlerken nasıl da üzülmüştü. O benim karım en önemlisi ise aşık olduğum kadındı . Üzülmesine dayanamıyordum ama onu bulma umudumuz pek yoktu.

İşte bundan dolayı otelde çalışmasına bir şey demiyordum. Tabi henüz karım olduğunu Otel çalışanları bilmiyordu . Ona daha üst makamda iş ayarlamalıydım . Sonra da herkese onun benim karım olduğunu söylemeliydim .

Bunu aklımın köşesine kazıyıp önümdeki dosyaya döndüm .

Sayfaları çevirdikçe daha da heyecanlandım . İyi ki bu dosyayı ele geçirmiştik . Bunu iyi saklamalıydım . Oturduğum sandalyeden kalkarak kasanın içine koyup kilitledim . Artık güvendeydi .

Kolumda ki saate baktığımda öğlen arası olduğunu fart ettim . Bugün hiç dışarı da yiyesim yoktu . İstesem de yapamazdım çünkü arabam yoktu bugün .

Yemekhanenin olduğu kata gelerek içeriye girdim . Masalardan oturan çalışanlar beni gördüklerinde çok şaşırmışlardı . Daha önce hiç yemekhanede yemek yememiştim . Beni gördüklerinde şaşırmaları normaldi yani.

Gözlerimle her tarafı taradığımda nihayet aradığım bedeni bulmuştum . En kuytu köşede oturuyordu. Zaten o saçlarıyla hemen bulmuştum . Farkında değildi o saçların çekiciliğinden .

Hızlı adımlarla onların masasına ulaşıp hemen yanında oturan o gevşek Alper'le arasına yerleştim . Üçü de şaşkın şaşkın bana bakıyordu . Hele yanımda Orkidem daha şaşkındı . Önünde ki tabağa çevirdim bakışlarımı .

Neden bu kadar az doldurmuştu ki ? Acaba tadını mı beğenmiyordu ? Eğer öyle bir şey varsa hemen aşçıyı değiştirebilirdim .

-" Yemeklerin tadını mı beğenmedim Orkidem ? " soruma bir cevap vermeyişi ile beğenmediğini düşündüm .

-" Beğenmediğinden değil Ateş Bey . Kendisi baya cimri birisi . Parasını yemeğe harcamaktan nefret ediyor ." Alper denen lavuğun dedikleri ile yanımda duran Hikaye kasılmıştı .

-" Wifi ! " sinirli bir şekilde ona doğru tıslamıştı . Alper'e Wifi diyordu demek . Alper bana ne dercesine omuzunu silkip önündeki yemeğine dönmüştü . Neden doğru düzgün yemek yemiyordu ki ? Parası mı yoktu ?

Tabi parası yoktu . Evlendiğimizden bu yana onun hiçbir ihtiyacını gidermesi için para vermemiştim o da istememişti . Sorumsuz adamın tekiydim . Ben rahat rahat yemeğimi yerken o burada parası olmadığı için doğru düzgün beslenemiyordu bile.1

Hem de o kadar çalışmasına rağmen .

Onun elinde sıkı tuttum ve kaldırdım . İkimiz el ele yemekhaneden çıkarken arkamızdaki çalışanların fısır fısır konuştuğunu biliyordum . Bu hiç umurumda değildi . Kimse den de çekinmiyordum .

-" Ateş ne yapıyorsun ? Bırak elimi herkes yanlış düşünecek . "

-" Kimsenin ne düşündüğü umurumda değil . " daha fazla konuşmasına izin vermeden asansöre bindirdim . 12 . katın düğmesine basıp asansör duvarına yaslandım . Asansör yavaş yavaş çıkarken içerisi çok sessizdi .

-" Bunu yapman yanlış . Şimdi herkes evli olduğumuzu anlayacak . "

-" Anlasınlar . Gerçek bu değil mi ? Sen benim karımsın . "

-" Kimsenin öğrenmesini istemediğini zannediyordum . Pardon bunu zaten sen söylemiştin . " kırgın çıkan sesi ve dolu gözleri ile tüylerim diken diken oldu . Kırgınlıklarla doluydu . Hepsine de ben sebep olmuştum .

Üzerinden aylar geçmesine rağmen hala böyle üzülüyorsa bir de söylediğim an ki yaşadığı acıyı tahmin edemiyordum . Onu kendime çekerek sarıldım . Hem de öyle sıkı sarıldım ki hiç ayrılmayacakmış gibi .

Saçlarını kokusunu derince içime çektim . Mis gibi kokuyordu . Cennette hissettiriyordu bana .

-" Özür dilerim Orkidem . Şu an elimde olsa tüm dünyaya duyurmak isterdim senin benim karım olduğunu . "

-" Artık çok geç Ateş . Şimdi de ben istemiyorum senin karın olduğumu bilmelerini . " duyduklarım ile sırtım kasılmıştı . Ben de ayrılarak asansörün açılan kapısından çıktı . Arkasından öylece bakakalmıştım .

Beni affetmesi için geç mi kalmıştım ?

Sarsak adımlarla asansörden bende çıktım . Artık boynumu sıkmayan başlayan kravatı sertçe söküp bir köşeye fırlattım . Nefes almamı engelliyordu . Odamın önüne gelip açık kapıdan içeri girdim .

Hikaye ayakta dikilmiş öylece bir köşeye bakıyordu . Sırtı bana dönüm olduğu için göremiyordum neye baktığını . Onun yanına gidip baktığı yere gözlerimi diktiğimde şok olmuştum .

Ellerim yumruk halini almış , nefes alıp verişlerim çoğalmıştı . Dakikalar önce kilitlediğim kasanın ağzı açıktı ve tahminimce de dosya alınmıştı . Odamın her tarafı dağıtılmış , dosyalar oradan oraya fırlatılmıştı . Hatta az ileride bilgisayarım parçalanmış bir şekilde yerdeydi .

-" Allah Kahretsin !! " Masanın üzerinde ne varsa yere fırlattım . Elimizde ki en önemli şey az önce kendi ofisimde alınmıştı . Hem de ben Oteldeyken kim buna cesaret edebilirdi .

Cebimden daha bu sabah aldırdığım telefonumu alıp Hüseyin 'in aradım . Hemen açmıştı . Konuşmasına izin vermeden ben konuştum .

-" Her ne cehennemde isen hemen ofisime gel . Dosya çalınmış ." telefonu suratına kapatıp bir köşeye fırlatacaktım ki kolumu tutan narin eller ile durdum . Hikaye korku dolu gözlerle bana bakıyordu .

-" Sakin ol Ateş . Emin ol alanı bulacağız . Şimdi telefonunu bana var lütfen ." onun dediklerini sadece kafamı sallayıp elimde sıkı tuttuğum telefonu ona verdim .

Hikaye' den

Bana asansörde sarılıp o cümleyi kurması kalbimin hızlanmasına neden olmuştu . Daha önceden söylediği cümlelerin hala kırgınlıkları üzerimdeydi . İlk gün ki gibi olmasa da hala burukluk vardı ona karşı .

Sonra odaya geldiğim de şaşıp kalmıştım . Her taraf birbirine girmişti . Bilgisayar yerde paramparça olmuş , dosyalar her tarafa dağıtılmış çoğu da yırtılmıştı .

İlk başta yalan yok burayı temizletmeye getirdi zannetmişti . Yüz ifadesini gördüğümde ise saçmaladığım farkına vardım . Adam bildiğin şok olmuş bir şekilde benim baktığım ağzı açık kasaya bakıyordu .

-" Allah Kahretsin ! " bağırıp masa da ne varsa yere fırlatmıştı . Cebinden telefonunu çıkarıp bir konuşma yaptı . Hala sinirliydi . Söylediğine göre bir şey çalınmıştı . Sinirini alamayıp telefonu da fırlatacaktı ki son anda kolunu tuttum .

-" Sakin ol Ateş . Emin ol alanı bulacağız . Şimdi telefonunu bana ver lütfen . " kafasını sallayıp telefonu bana verdi . Cebime koydum . Ne olur ne olmazdı . Daha bir kaç gün önce zaten bir telefondan olmuştu .

Kapıdan nefes nefese Hüseyin girdi . O da şaşırmıştı odanın haline .

-" Allah kahretsin . Ne arada aldılar dosyayı lan ! Daha bu sabah eline vermiştim . "

-" Bilmiyorum . Yemekhaneye indim . Geri geldiğimde oda bu haldeydi . Şerefsizler nasıl olduysa öğrenmiş olmalılar dosyayı . "

-" Ne yapacağız ? Dosya ellerine ulaşmıştır . Belki de çoktan yok ettiler bile . " ikisi de sıkıntı dolu bir nefes verdiler . Gerçekten çok önemli olmalı . İyi de kim alabilirdi ki bu dosyayı . Hem de bu kata çıkıp .

-" Dosyayı kim almış olmalı ? " benim ortaya attığım soru ile birbirlerine baktılar . Galiba bunu düşünmemişlerdi .

-" Otelde adamları var . İçimize kadar sokmuşlar hem de . "

-" Kim olabilir ki ? "Hüseyin Ateş'e yaklaşıp bu soruyu sormuştu . Sanki ondan bir isim bekliyor gibiydi . Ya da şüphe edebileceği bir çalışan .Ateş bilmiyorum dercesine kafasını sallayıp odadan çıktı . Hemen ardından Hüseyin de çıkmıştı .

Bu dağınık oda da tek başıma kalmam içimi daraltmıştı . Çünkü gerçekten her yer birbirine girmişti . Yerde parlak uzun bir şey gözüme çarptı . Yerdeki kırıklara dikkat ederek oraya ilerledim . Yere eğilip onu aldığımda ise şaşırmıştım .

Bu bir kolyeydi ve bana çok tanıdık gelmişti . Sanki daha önce bir yerde görmüştüm . Birisinin boynunda . Aklıma gelen ile gözlerim iri iri açıldı .

Bu kolye , bu kolye o kadınındı . Hümeyra'nındı .

Ne yapmaya çalışıyordu ? Neden Ateş'e böylesine bir zarar vermişti . Ayak sesleri duymamla elimdeki kolyeyi cebime sakladım. Bu yaptığım büyük bir hataydı evet ama ilk önce ben hesap sormalıydım .5

-" Kameralar 10 dakikalığına kesilmiş . Bildiğin bizim haftalardır almak için uğraştığımız dosyayı onlar 10 dakikada çaldılar . Şaka gibi ya "

-" Şerefsiz Puştlar . " Ateş Hüseyin'in ardından odaya girdiğinde direkt bana baktı . Anında o sinirli bakışları yumuşamıştı . Tam dibime girerek alnımdan öptü .

-" Sen eve git . Senin için araba çağırdım . " tam itiraz etmek için konuşacaktım ki eliyle ağzımı kapattı .

-" İtiraz yok . "

*****

Açılan kapı ile eve girdim . Ateş'in dediğine uyarak eve gelmiştim . Nesibe Abla'ya hafifçe gülümsedim . Elinde ki havlu ile ellerini siliyordu . Havadaki kokuya bakılırsa yemek yapıyordu .

-" Hoş geldin Hikaye Kızım ."

-" Hoş buldum Nesibe Abla ." üzerimdeki ceketi ve çantayı kenarı bırakıp odaya çıktım . Üzerimi değiştirmeden geldiğim için hala iş kıyafetleri içindeydim . Hala cebimde olan kolyeyi alıp boynuma taktım .

Bu kolyeyi gördüğünde ki surat ifadesini merak ediyordum . Rahat kıyafetler giyip tekrar aşağı indim . Etrafa ne kadar bakınsam da Hümeyra yoktu . Mutfağa girdiğimde Nesibe Abla tencerede ki yemeği karıştırıyordu . Ona sorabilirdim.

-" Nesibe Abla Hümeyra nerede ? " sorduğumla kaşları çatılmıştı .

-" Bilmiyorum ki sabahın köründe bana hiçbir şey demeden evden çıktı . "

-" Anladım . Geldiğinde söyler misin odama gelsin ."

-" Tamam söylerim kızım ." gülümseyip mutfaktan çıkıp tekrar odama çıktım . Yatağa yattığımda yeni yorgunluğum farkına varıyordum . Derince esneyip gözlerimi kapattım .

*****

Uyku ile uyanıklık arasındaydım . Üzerimdeki bakışın farkındaydım .Huzursuz olmuştum bu histen . Zar zor göz kapaklarımı açtım . Tam dibimde gördüğüm gözler ve yüzüme çarpan nefes aklımı kaçırmama neden olacaktı .

O anki korku ile bağırıp yataktan kalktım . Nefes nefeseydim korkudan . Göz odağıma o kadının girmesiyle inip kalkan göğsümü rahatlatmaya çalıştım .

-" Korkmana gerek yok . Şu an planlarımın içinde seni öldürmek yok . Henüz . "

-" Haddini bil Hümeyra . O planlarının içinde seni boğarım . " dediklerim onu sinirlendiriyordu . Ama öylesine rol yapmayı beceriyordu ki bunu belli etmiyordu .

-" Küçük sıçan ! Bu cesaret nereden geliyor ? "

-" Bugün yaptıklarından . Sen nasıl alçak bir kadınsın ki yemek yediğin kaba pisliyorsun ." dumura uğramıştı . Nereden bildiğimi adım gibi eminim ki çok merak ediyordu . Elinin boynuna gitmesiyle kolyeyi ona gösterdim .

-" Bunu mu arıyorsun ? " Korku . Gözlerinde gördüğüm tek şey buydu . Bende bundan destek aldım . Ve bu gözlerinde ki duygu benim çok hoşuma gidiyordu .

-" Sahipsiz kalıp tutuşunca etekler , sahibine döner köpekler demişler . Senin sahibin kim Hümeyra ? Ateş'in hangi düşmanı ile birlik oldun da o küçük aklınla ona zarar vermeye çalıştın ."

-" Kapa çeneni . Hemen ver o kolyeyi bana !! " deli gibi bağırıyor üzerime yürüyordu . Nereden çıkardığını bilmediğim bıçak ile hem de . Bedenime doğru savurdu o bıçağı . Korku ile geriye kaçtım .

-" Ne yapıyorsun ? Bırak o bıçağı ." ellerimi dur dercesine ona doğru uzattım . Ama hissettiğim acı ile geri çektim . Korkuyordum . Öldürecekti beni .

-" Ne oldu ? Pek korktun Küçük sıçan . Şimdi fark ettim de planlarımın arasına seni öldürmek pek yakıştı . " tekrar savurdu bıçağı . Çığlık çığlığa geriye kaçtım . Sırtımın duvara değmesiyle şuraya bayılacaktım korkudan .

-" Delirmişsin sen ! " büyük bir kahkaha attı .Dudağını sertçe ısırarak kanamasını sağladı . Ne yapıyordu?1

Üzerime hızlıca yürüdüğü esnada odanın kapısının açıldığını duydum ama oraya bakamadım .Çünkü deli gibi bıçağın bana doğru savruluşunu izliyordum . Milimler kaldığında gözlerimi sımsıkı kapattım . Ve gelecek acıyı bekledim .

Bir şeye saplanma sesini duymuştum ama acı yoktu bende . Ardında acı bir inleyiş duyuldu odada . Her şey yavaşlamış gibiydi . Bıçağın yere düştüğünde çıkardığı ses ardından uzaklaşan ayak sesi ...

Gözlerimi araladığımda tam önümde bir beden vardı . Geniş omuzları , siyah saçları ile tanıdıktı bu beden .

Gözlerimden düşen yaşlar ve benden bağımsız kopan feryadım . O koca beden öylece yığılmıştı kollarıma .

-" Hayır , hayır . Lütfen "

-" Şşşşh . Ağlama sakın ! "

Merhaba !!

Nasıldı bölüm ?

Hikayenin hangi sahnesini beğendiniz ?

Ateşin hangi sahnesini beğendiniz ?

Hümeyra karakteri size neler hissetti ?

Sizce Hikayenin önüne geçen kimdi ?