~ H.K 10. BÖLÜM ~

-" Gözlerimden tut da ciğerlerime kadar kırgınım. "

Yazar'dan

Duvara sırtını yaslayıp , içerideki sesleri dinliyordu . Kuzeni Oya oldukça sinirlenmişti .

Almira ile evlenmesine kızgındı . Aslında ailedeki çoğu kişi öyle düşünüyordu . Oğullarının kendilerinden habersiz bu evliliği yapması onları üzmüştü .

Aklında ilk başlarda bu evlilik yoktu Savaş'ın . Sonradan ablası ve yeğeninin o halini görünce karar vermişti .

Nedense her şeyi o yapmışken Almira'ya karşı sinirlenmeden duramıyordu. Her zerresinden nefret ediyordu .

Hele o mavi gözlerinin her ona bakışında parlaması , dolu olduğu vakit ki görüntüsünü konuşmaya gerek bile yoktu .

Yüzünün her tarafını kaplayan küçük çillerine ne demeli . Belki de en sevmediği kısım oydu .

İnip kalkan göğsünü sakinleştirip kafasını duvara yasladı .

-" Bana bu şekilde davranamazsın ! " onun ağlamaklı sesi etrafı kapladığında hemen ardından tokat sesi gelmişti .

Az önce ki o kalabalık ses çığı kesilmiş , sessizlik olmuştu . Kim kime vurmuştu ?

Almira Oya 'ya vurmaya cesaret etmiş olmazdı . Çünkü onu daha en başından uyarmıştı .

Oya mı Almira'ya vurmuştu ? Neden bu seçenek diğerinden daha çok rahatsız etmişti onu ?

Neden sol tarafında ki atan şey , ilk seçeneğin olması için dua ediyordu .

Kendisine doğru gelen adım sesleri sarsak ve uyumsuzdu . Titrek nefesi ile tam önünden geçecekken yalpalamış , yere savrulmuştu .

Savaş onu son anda düşmeden belinden kavradı . Bedenini bir kalkan misali sarıp kendine çevirdi .

Kızarmış bir yanak , akan gözler ve bu nedenle kırmızı gözler . Tam gözlerinin içine bakıyordu Savaş'ın .

Orada ki duygular öylesine kalp sıkıştırıyordu ki , belinde ki elini daha da sardı .

Yanlış mı yapıyordu ?

Bir şeyler tersti . Gidişatından ters yöne gidiyordu ve bu öylesine belliydi ki Savaş hissediyordu .

Almira belinde ki ellerin varlığından rahatsızdı .

Akan gözleri ile onlardan kurtulmak için harekette bulundu ama ayrılmıyordu .

-" Bırak beni . " ne kadar çırpınsa da onu bırakmayışı ile kollarını boşluğa bıraktı . Az önce haksız yere tokat yemişti .

Hepsi bu adam yüzündendi . Cehennemi yaşatmaya getirmişti bu eve . Ve daha ilk dakikadan bunlar oluyorsa ne yapardı sonraki günler .

-" İyi misin ? " sorduğu soru ile ona döndü . Bu soruyu gerçekten soruyor muydu ?

-" Dalga mı geçiyorsun benimle ? Bak , bak da rahatla , hatta mutlu ol . " parmak izlerinin çıktığı yere baktı . Kızarmıştı . İçinde kaynayan sinirle ellerini yumruk haline getirdi .

Almira belinde ki ellerin yumruk oluşunu hissetmişti .

Ona yumruk mu atacaktı ?

Gerilen vücudu ile geriye kaçtı . Anında ayrılan bedenini bir kaç adım geriye götürdü . Gözleri yumruk haline gelen ellerden kaçmıyordu .

Savaş onun korktuğunu biliyordu . Ama bu korku boşunaydı .

Oturma odasına giderek oradakilerde göz gezdirdi . Oya'nın etrafına dizilen ailesine baktı .

Hepsi Oya ile ilgileniyordu . Bir tek ablası başında dikilip ona bağırıyordu .

-" Bir daha , bir daha sakın ona elini kaldırma Oya !! " kırmızı iri gözlerini Kuzenine çevirdi Oya . Karşısına geçip ona emir buyuruyordu hem de o gıcık kız yüzünden .

-" O kızla nasıl evlenirsin ? Sen bu kadar mı düştün ? " kendisi hakkında böyle şeyler söyleyemezdi , kuzeni dahi olsa . Parmağını kaldırıp ona doğru salladı .

Sinirden gerilen çenesi ile dişlerini sıkıyordu .

-" Haddini bil ! Kiminle evlenip evlenmeyeceğime ben karar veririm " bağırışı ile Oya dolu gözlerle geriye adımladı . Dudakları titriyordu .

Kuzeni ilk defa bir bağırmıştı ona ve bunun sebebi de o küçük fare idi .

-" Onun yüzünden bana bağırdın ? " Kendine kendine konuşuyor gibi gözükse de isyanı karşısında ki adamaydı .

-" Ben diyeceğimi dedim . " daha fazla bu odada kalmak istemiyordu . Kapı eşiğinde kendilerini izleyen karısının bileğinden tutup yukarı kata çıktı .

Karısının ayaklarını unutmuştu ve az önce ki kargaşadan dolayı aceleciydi .

Kendi odasına girip onu da içeriye soktu . Ardın sıra da kapıyı kapatıp kilitledi . Hala bileğini tuttuğu kızı yatağa doğru yönlendirip kendisi banyoya girdi .

Bu sinirin ve stresin üzerine bir duş alması iyi olurdu .

Yatağa doğru yönlendirilmesiyle Almira öylece köşesine oturdu . Bir eli yanağına gitti . Oya ileriye gitmişti . Onu geriye ittiği için koca bir tokat yemişti .

Hem de kocası yüzünden . Sahi az önce ki sergilediği o oyunda neyin nesiydi .

Bildiğin sözde karısını korumuş , kuzenine haddini bildirmişti .

Unuttuğu bir şey vardı adamın bunların tüm sorumlusu o iken bu davranışa biraz geç kalınmamış mıydı ?

Beş parmağın izi belki geçerdi ama ya kalbindekiler , ruhundakiler ...

Az önce herkes ona acıyan bakışlar atmıştı . Savaş'ta öyle . Bunları yaşamak niyeydi ? Ne yapmıştı ki ? Hayatı yetimhane içinde geçmişti . En fazla ne yapmış olabilirdi ?

Küçükken çok mu yaramazdı ? Ya da yetimhanedeki çocuklarla çok mu kavga edişinden di bu olanlar ? Bilmiyordu .

Banyonun kapısı açılmış , içeriden Savaş çıkmıştı . Üzerinde siyah saten pijama vardı .

Saçlarında damlayan yaşlar üzerinde lekeler oluşturuyordu . Bir elinde bulunan havluyla sertçe kurulamaya başladı .

-" Sakın yanlış anlama az önceki dediklerimi . Hepsi kendi onurumu korumak adını söylediğim şeylerdi . " öyle kendinden emin konuşuyordu ki bu sinirlerini bozmuştu Almira'nın .

-" Olmayan bir şeyi korumak ha !! Ne kadar da zavallıca . " Savaş ilk başta yanlış duyduğunu zannetmişti . Kızın yüzüne baktığında gözlerinde ki alevle kendisine baktığını görünce anlamıştı .

Söylemişti o cümleyi .

Elinde ki havluyu hırsla bir köşeye fırlattı . Onursuz mu demişti bu kız kendine ?

-" Ne dedin sen ? "

-" Şimdi de kulakların mı sağır oldu ? Dur o zaman senin için daha yüksek sesle söyleyeyim ! Sen onursuz birisin , onun için bu koruyorum ayaklarını bırak !! " bağırarak söylemişti . Oturduğu yerden ayaklarının acısını umursamadan kalkıp ona yaklaştı .

Adam şaşırmıştı bu duyduklarına . Az önce ki ağlayan o kız gitmiş yerine alev alev yanan biri gelmişti .

-" Hayatımı mahvettin . Ve bu olanların hepsi senin yüzünden ! Ben sana hiçbir şey yapmadım ama sen , sen beni bitirdin . Daha önce kimseden nefret etmemiştim , hatta ben nefret nedir bilmezdim bile . " derin bir nefes alıp elleriyle onu gövdesinden itti .

-" Ama şimdi senden öylesine nefret ediyorum ki içimde ki bu nefret kor bir ateş gibi ve bu ateş beni yakıyor . " öylesine bir haldeydi ki elleriyle kendini ifade etmeye çalışıyordu .

-" Kes sesini ! "

-" Sen kes sesini !! " boğazı yırtılırcasına bağırıp ona vurmaya başlamıştı . Her ellerini kaldırıp göğsüne indirdiğinde Savaş geriye adımlıyordu .

Onun bu patlamasını beklemiyordu . Ağlaya ağlaya kendisine vurmasına izin verdi .

-" Senden nefret ediyorum ! " her darbesinde söyledikleri buydu . Savaş onun kendinden geçercesine vuruşunun ardından yalpaladığını görünce sımsıkı tuttu onu .

Göğsüne yaslanan bedeni ne kadar ayrılmak için manevra yapsa da hepsi boşunaydı .

-" Ben , ben bunları hak etmiyorum . Bana böyle davranamazsın , davranmamalısın . "

**********

-" Sana inanamıyorum Savaş . Bunu nasıl yaparsın ? " Sevda bir o yana bir bu yana dolaşıp duruyordu .

Hala az öncekilerin etkisindeydi . Kardeşinin böyle bir şey yapmasını kınıyordu .

-" O kız az önce sinir krizi geçirdi biliyorsun değil mi ? Ve bunun sebebi de sensin . Ona böyle bir şey yapmaya hakkın yok , kimsenin yok !! "

-" Hayatım b- " yanına gelen kocasının sarılışını engelleyip , lafını böldü .

-" Sen hiç konuşma Kayahan . Ona ilk engel olması gereken kişi sendin . Sen bir kız babasısın . Ve senin bunca sene varlığından bile haberin olmadığı kızına o sahip çıktı , o büyüttü . Siz ikiniz bunun farkında mısınız ? " bu iki adam da saçmalıyordu ve birisi kardeşi diğeri de canından çok sevdiği eşiydi .

-" Eğer Savaş o kızın bu evde mutsuz olduğu bir sezeyim , o vakit kimse beni durduramaz . Kızımı da , Almira'yı da alıp , çeker giderim buradan . " daha fazla terasta durmayıp buradan çıkmak istiyordu .

Çıkarken köşede duran koltuğun yastıklarını alıp ikisine de sertçe fırlattı .

-" İki ahmak baş başa verip bu yaptıklarınızı düşünün . "