~ H.K 15. BÖLÜM

-" İçim intihar etti ...

Bedenim ne zaman pes edecek merak ediyorum ... "

Yazar'dan

-" Neden sustun ? Sende farkındasın değil mi ? O kelimeyi hiç hak etmiyorsun , o yüzden sesini kestin . "

Aklında dönüp duran bu cümle başını ağrıtıyordu Savaş'ın . Elinde ki viski bardağını düşünmeden kafasına dikti .

Boğazını yakmasına rağmen yüzünden hiçbir değişiklik olmamıştı .

Almira konuştuktan sonra sadece suratına bakakalmıştı . Ne bir tepki ne de bir cümle söyleyebilmişti .

Belki duyduğu o haklı cümle karşısında ezilmişti . Ağzını açıp da konuşamamıştı .

Tıpkı karısına akşam yemeğinde söylenenler karşısında korumak için konuşmadığı gibi .

Öylece oturmuş ve onları dinlemişti . Karısını onun yerine koruyan erkek kardeşi Kaan'ı ve ablası Sevda'yı .

Almira 'yı zorla kendiyle evlendiren oydu . Ve o masa da denilen hiçbir şeyi hak etmediğini de biliyordu .

Öyleyse neden babasını ve kuzenini susturmamıştı ?

En azından onlara karşı gelip , karısını koruyabilirdi . Fakat sadece oturmuş ve başı eğik bir şekilde konuşulanları dinlemişti .

Masanın üzerinde ki viski şişeyi alıp bardağa dökecekken bundan vazgeçip kafasına dikti . Her yudum zehir gibiydi . Onu yakıyordu ama vazgeçemiyordu da .

-" Savaş ne yapıyorsun burada ? O elindeki de ne senin ? " duyduğu sert sesle ağırlaşmaya başlayan kafasını kaldırıp baktı .

Babası Hakan bir eli kapı kulpunda , sinirli bir şekilde ona bakıyordu .

-" Hiçbir şey , hiçbir şey yapmıyorum . Sadece susup , susup dinliyorum . Korumuyorum da , savunmuyorum da . " aklındakilerin varlığı bunları dedirtmişti .

Hakan Bey odaya girip arkasından kapıyı kapattı . Oğlu yüksek sesle konuştuğu için diğerlerini uyandırmak istemiyordu .

Oğlunun karşısında ki koltuğa oturup , rahatça yaslandı . Ağrıyan başını ellerinin arasına alıp sertçe ovalamıştı .

Biraz olsun kafasını dağıtmak için geldiği çalışma odasında oğlunu bu halde görünce şaşırmıştı .

Savaş özel davetler hariç başka bir yerde hele de evde içki içmeyi sevmezdi .

Ağzına bile sürmez , evde pek kimsenin bulamayacağını yerlere koyardı .

-" Seni içki içmeye iten şey ne oğlum ? " içki şişesinde olan gözlerini karşısına çevirdi .

Babasının bu sorduğu soruya verecek bir cevap vardı ama dili her zamanki gibi söylemeye varmıyordu .

Hep aklı Almira'nın o masada söylenenleri duyduktan sonra döktüğü gözyaşındaydı . O damla akıp gittiği iz boyunca çenesine varmıştı . Hemen ardından da onu takip edenlerle beraber .

-" Hıçkırarak değil de sessizce gözyaşı dökebiliyorsa o insan . Bilin ki ruhunun hıçkırıklarını dindirmeyi öğrenip başarmıştır . Aslında en acılı ağlama da sadece gözyaşı dökmekten ibaret olanıdır . " Hakan Bey oğlunun bu dediklerinden bir şey anlamamıştı .

-" Baba Almira acı çekiyor değil mi ? İçinde her ne yaşıyorsa onu dindirmiş ve her ağlayışında sadece gözyaşı döküyor , hıçkırmıyor . O kesinlikle acı çekiyor . " kendi sorduğu soruya kendi cevap vermişti .

Zaten insan en çokta cevabını bildiği soruları sormaz mıydı ? Sonunda kendi cevabını vereceğini bile bile hem de ...

-" Savaş ... " oğlunun bu cümleleri nedense canını sıkmıştı . Akşam yemeğinde o söylediklerinden dolayı kendisi de pişmandı .

Sadece o an ailesinin kavga edişi , birbirlerine olan nefretleri onu korkutmuştu

Bunca yaşına kadar bir kez olsun onların böylesine tartıştığını görmemişti . Ve o an nedense en masum olanı suçlamış , yabancı komuna koymuştu . Hem de canlarını bunca sene korumasına rağmen .

-" Baba o yabancı değil , olamaz da . Çünkü öyle olsaydı şu solda ki atıp duran et parçası her onu gördüğün de delicesine atmazdı değil mi ? O bile tanıyor , ona göre atıyor . " sarhoşluktan dili sürçmüş ,kelimeler tam olarak çıkmamıştı .

Kayıp duran gözleri , havada tutamadığı kafası ile babasına bakıyordu .

Söylediklerinde ciddi miydi veya sarhoşluktan mıydı bilinmez ama Hakan Bey anlamıştı anlayacağını .

***********

Almira göğsünde yatan Biriciğe daha da sarıldı . Sabah olmak üzereydi ve bir gram uyumamıştı . Nedense rahat hissetmiyordu .

Bir insan yabancı olduğu evde nasıl rahatça uyuyabilirdi ki . Sürekli dönüp durmuştu yatakta .

Bir ara Biriciği de rahatsız edince kıpırdamayı kesip gökyüzünü izlemişti . Zaten başka da ne yapabilirdi ki ?

Sabah ayazının etrafa yayılması ve kulağına çalınan ezan sesiyle derin bir nefes aldı . Nezaket ablası hep ezan sesiyle harmanlanan sabah ayazını derince soluyun derdi .

Göğsünde yatan Biriciği kendinden uzaklaştırıp üzerini örttü .

İçinde ki sıkıntının dermanını biliyordu .

Yer yatağından kalkıp terastan çıktı . Kat lavabosuna girip abdest aldı .

Bazen namazlarını boşluyordu , nefsine yeniliyordu . Eşyalarının bulunduğu odaya girip en kapalı kıyafetlerini giyindi . Bunların hepsini Sevda vermişti .

Daha doğrusu o karakol olayının olduğu gün halletmişti .

Kıyafetlerinin içini karıştırıp başına örtebileceği bir şeyler aradı . Fakat başına örtebileceği bir şalı yoktu ve kimden isteyeceğini de bilmiyordu .

Odadan çıkıp aşağı mutfağa girdi . Bir kaç çalışandan başka kimse yoktu .

-" Şey merhaba . " orta yaşlı , hafif kilolu bir kadın elindekileri bırakmış ona dönmüştü . Gözlerinde ki şaşkınlıkla ona bakıyordu .

-" Bir şey mi istemiştiniz Almira Hanım ? " kendisini tanımasına şaşırsa da evet anlamında başını sallamıştı .

-" Bana örtü verebilir misiniz ? Namaz kılmak için ... " ilk başta anlamsızca bakınca ne için istediğini belirtmişti .

-" Tabi biraz bekleyin ben hemen getiriyorum . " koştura koştura mutfaktan çıkmasıyla Almira'da masaya oturmuştu . Boğazının kuruluğu için sürahide ki suyu bardağa boşaltıp içmişti .

Kısa bir bekleyişin ardından yardımcının mutfağa girmesiyle sandalyeden kalkmıştı . Elinde oyalarla bezenmiş , güzel bir örtü vardı .

-" Almira Hanım bunu Vali- bunu bulabildim . " yardımcı son an da söyleyeceği şeyi söylememiş , kısa kesmişti .

-" Teşekkür ederim ... "

-" Adım Şeyma , Almira Hanım . "

-" Bana Hanım demesen Şeyma Abla . " Şeyma Hanım bir gözü köşede ki Valide hanımdayken , bir gözü de Almira da idi .

-" Ama siz bu ailenin gelinisiniz . Nasıl isminizle hitap edebilirim ki . " gelin ?

-" Ben yalnızca yabancıdan ibaretim . Hanım demeden ismimle hitap edebilirsin sorun olmaz Şeyma abla. "

*********

Son selamını da verip ellerini semaya kaldırdı . İçindeki tüm sıkıntılar için Allah'a dua etmişti . Başka da bir şey gelmiyordu elinden .

Oturur hale gelip yere serdiği beze yavaşça katladı . Bu evde bir seccade bulmak bile zordu .

Katladığı bezi kucağına koyup uzakları seyre daldı . Tüm her yer ayaklarının altında gibi gözüküyordu .

Savaşın olduğu ne kadar da belliydi . Emindi ki egosunu tatmin etmek için böyle bir yer yapmıştı .

-" Allah kabul etsin kızım . " arkasından gelen sesle sıçramış , o tarafa bakmıştı . Valide Hanım yatakta oturmuştu .

Elinde bir tespih , başında kendisinin ki ile aynı örtü vardı . Büyük ihtimalle Şeyma Ablanın lafını kestiği kısımda bu vardı .

İlk başta onun verdiği belirtmek istemişti fakat sonra bundan vazgeçtiğini söylemişti .

-" Günaydın Valide Hanım . " mesafeli sesi karşısındaki kadını rahatsız etmiş , bakışlarını kaçırtmıştı .

-" Eşimin dediklerini desteklemiyorum . " buraya neden geldiğini anlamıştı Almira .

-" Desteklemiyorsunuz ama aynı şeyi sizde düşündünüz o an . Ben bunun için hiçbirinize gocunmadım gerçekten . Önemli de değil . Düşüncelerinize saygı duyuyorum . Herkes böyle düşünürdü . "

Karşısında ki bu genç kız gerçekten güçlüydü . Eşinin konuşmaları ağır ve haksızdı . Ama nedense o an sanki destekler gibi olmuştu . Kısa da sürse bu .

Buna rağmen gocunmadığını söylüyordu . Onun gibi gece boyunca uyumamıştı . Sürekli buraya gelip kapı ağzından onu seyretmişti .

Her gelişinde açık olan gözleri gördükçe eşine sövüp durmuştu .

Tabi arada oğlunu dövmek istemişti .

-" Sen yabancı değilsin , bu ailenin kızısın . Hatta torunumun kahramanısın . Akşam yemeğinde söylenenleri hak etmedin . Oya'yı uyaracağım , laflarına dikkat etmesi gerekiyor . " derin bir nefes alan kadın yataktan kalktı ve genç kızın yanına gitti.

Omzunu yavaşça okşayıp bir kaç kere vurdu .

Bu bir annenin dilinde her şey hallolacak demekti ama Almira bunu anlamamıştı . Sadece giden Valide Hanımın arkasından bakmakla yetinmişti .

**********

Başındaki ağrı ile kalkmıştı Savaş . Bir an nerede olduğunu algılayamasa da etrafına bakması ile hatırlamıştı .

Sehpaya uzattığı ayaklarını kendine doğru çekerken yere düşen şişe yığınına baktı . Ardından da karşı koltukta sızan babasına ...

Sehpanın üzeri şişelerle doluydu . Başını çevirip içki dolabına baktı . Bildiğin çoğu raf boşalmıştı .

Dün gece babası ile beraber hepsini içmiş olmalıydılar .

-" Ahh başım çatlıyor . " babası elini başına götürerek uyanmıştı . O da tıpkı kendisi gibi etrafa bakmış , ardından da şişelerde takılı kalmıştı .

-" Dün gece epey kendimizden geçmişiz gibi görünüyor . "

-" Başım çok ağrıyor Savaş . Hep senin yüzünden . Senin aşk hayatını dinlerken bir bakmışım bende 1,2 demeden şişeler bittikçe bitiyor . " babasının buğulu sesine pek takılmasa da oradaki aşk kelimesi kalakalmasına neden olmuştu .

-" Aşk ney ney ? " Hakan Bey bir kaşını yukarı kaldırıp hınzırca gülümsedi . Savaş nedense bu gülümsemeden nefret ediyordu .

-" Aşk hayatını oğlum . Aşk ney ney diyeceğine , aklını çalıştırıp bana öttüklerini hatırla . " onu taklit ederken olağanca sesini kısıp komik bir hava katmıştı .

-" Öyle bir şey yok ! " oturduğu koltuktan kalkıp kaçarcasına odadan çıkmıştı . Arkasında kalan babasının kahkahalarını duyuyordu . Derince öksürüp etrafa göz gezdirdi . Bir duyan olmamış Allah'tan .

Üzerinde ki gömleğin düğmelerini aça aça odaya girecekken merdivenler dikkatini çekti . Sabah güneşi çıkmış , her yer aydınlıktı .

Yukarısı şimdi sıcaklamış olmalıydı . Düğmelerde ki eli yarıya gelince kesilmiş , yukarıya doğru yürümüştü .

Çelik kapıyı ardına kadar açıp yer yatağına yaklaştı . Biricik gözlerini kısmış , yeni uyanmış bir vaziyetteydi . Dayısını görünce uzandığı yerden kalkmış gülümsemişti .

-" Güneş gözlerimi yakıyor Dayı . "

-" Hadi odana git sen prensesim . Ben Anneablanı uyandırayım . " kendisine kafasını sallayıp giden yeğeniyle Almira'ya baktı . Başında annesinin örtülerinden biri vardı .

İlk başta ona seslenip uyandırmak istemişti ama nedense bu pek cazip gelmiyordu .

Hiç kendinden beklenmeyecek bir şekilde onu kucağına alıp terastan çıktı . Genç kız kafasını boynuna gömmüş , yerleştikçe yerleşmişti kucağına. Biliyordu uykuda olduğu içindi bu hareketler ...

Odalarına girip hiç istemese de onu yatağa yatırdı .

Anında yastığa sarılan kız gözüne komik görünmüştü . Yüzünde ki o çiller öylesine güzel görünüyordu ki boynundan aşağı doğru seyir halindeydi .

Merak etmişti nereye kadar gittiğini .