~H.K 22. BÖLÜM~

-" Dünya da herşeyi bir gün acı ile kaybetmek için kazanırız. "

Yazar'dan

-" Konuşamıyorum. " Kağıtta yazılı halde bulunan bu bir kelime aslında koca bir anlam taşıyordu .

Genç kızın sessizliğinin nedeni buydu .

Savaş daha ilk okumasında bir şey anlamamış , defalarca kez tekrar etmişti içinden .

-" Konuşamıyor musun ? " Sessiz fısıltısı karşısında alamadığı cevap göğsünün hızlanmasına neden olmuştu .

Genç kızın omuzları ilk önce çökmüş , ardında da elinde ki kalem yeri boylamıştı

Aslında Savaş'a denk geldiği ikinci andı . Daha öncede onun yanındayken konuşamamıştı.

O imzayı attığı ve Savaş'a kelepçelendiği o gün . Karşısında ki bu adamın tepkileri bugünkü gibi değildi.

Daha alayvari şekildeydi.

-" İyi de neden konuşamıyorsun ? Daha önce böyle bir şey olmuş- " cümlesini kesen şey aklından geçen o güne ait anılardı . Hatırlıyordu, daha önce de bu şekilde sustuğunu , cevap vermediğini ....

Ama en önemlisi de kendisinin ona olan cevap verişleriydi ...

Aklına çöken çığ gibi anılar sanki birer işkence aletiydi. Boğazında ki yumruyu geçirmek için bir kaç kez yutkunsa da nafileydi .

Yaptıkları nefes alışına, yutkunuşuna engel oluyordu .

-" Doktor , doktor bulup getiriceğim şimdi . Sen beni burada bekle tamam mı ? " Hızlı hızlı sarf ettiği kelimeler ile ondan uzaklaşmak üzereyken bileğine dolanan narin parmaklar durmasını sağladı .

Kafasını sağa sola sallayan genç kız gitmesini istemiyordu. Daha önce de defalarca gitmişken , şimdi bir işe yaramazdı .

Oturduğu hastane yatağından üzerini düzeltip oturur hale geldi . Üzerinde ki geniş eşofmanı yukarı çekerek ayağa kalktı.

Savaş ayakta onun hareketleri takip ediyor , ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordu.

Eve gitmek için mi kalkmıştı yoksa doktorun yanına gitmek için mi ?

Almira önüne gelen saçlarını kulağının arkasına sıkıştırıp az önce yere düşen kalemi alıp , Savaş'ın elindeki kağıda yazmaya başladı .

-" Daha önce doktora gittim psikolojik bir durum dedi . En iyisi bir an önce eve gitmek . Hem ailen ile benim yüzümden az vakit geçirdin . " Aslında yazdığı bu cümleleri Savaş'a gösterip göstermemek arasında kalsa da ona uzatmıştı .

Her gözleri satırlarda dolaşırken parmakları arasında ki kağıdı tutuşu sertleşiyor , buruşuyordu .

En sonunda elinde ki kağıdı sertçe yırtıp etrafa savurdu .

Kızaran gözleri , boynunda beliren damarı ile oldukça sinirliydi.

-" Senin bacağın bu halde iken sence ailem ne kadar umrumda . Sürekli kendini soyutlaman niye ? Sen ne kadar inkar edersen et bu aileye aitsin , bu ailenin bir ferdisin ! " Yüksek sesi tüm koridoru doldurmuş , bir kaç hemşirenin bu tarafa bakmasını sağlamıştı .

Almira tam dibinde bulunan adamdan uzaklaşıp geri adımlasa da yatağa değen bacakları ile sona yaklaşmış gibi hissetti.

Neden bu kadar yakınına gelmişti ki ? Amacı neydi ?

Bir an da kendine doğru savrulan eller ile yüzünü siper alıp savunma pozisyonunu aldı . Tokat yemek istemiyordu artık.

Savaş kendini korumak adına kollarını yüzüne siper eden kız ile elleri hava da kalmış , ne yapacağını şaşırmıştı.

Ona vuracağını zannetmişti karısı .

-" Sadece kucağıma alacaktım seni . Sana asla vurmam ben ." Sessiz mırıldanışı ile Almira ellerini yüzünden çekip dolu gözler ile ona baktı .

Vurmazdı öyle mi ?

Ama kendi kanından olanlar vurunca da ses çıkarmaz , engel olmazdı da .

Nereye kadar korku içinde olacaktı ? Ne zaman son bulacaktı bu durum? Hep diken üstünde olup aşağılanmayı bekleyemezdi , kalbi buna nasıl dayanırdı , peki ya gururu ?

Yanağından akıp giden gözyaşını elinin tersiyle silip , burnunu çekti .

Savaş sadece o gözyaşının aldığı yolu izlemişti . Sakince onu kucağına alıp hastaneden çıktı .

Hastanenin yakınına park ettiği arabaya ulaşarak Almira'yı ön koltuğa oturtup , emniyet kemerini bağlayarak sürücü koltuğuna oturdu .

Arabayı çalıştırarak hızlıca sürmeye başlamıştı. Bir an da arabayı saran kilit sesi ile kısa bir an gözlerini kapatan Almira hızla açmış Savaş'a bakmıştı .

Acıyan boğazı ile gözleri dolmuş kilitli araba içinde nefesi daralmıştı .

Kilitlememeliydi o bu arabada iken .

İki elini koltuk kenarına sabitleyip , tırnaklarını bastırmıştı . Acıyan canını hiç önemsemiyordu şu an . Tek korkusu geçmişte yaşadığı o anlar ve o güne benzer kilit sesi idi ...

Savaş'tan

Bakışlarım her ne kadar yolda olsa da düşüncelerim hastanede ki o halinde idi. Ellerini kendine çekip , korumaya çalışması olanları düşünmeye yitmişti beni .

Biliyordum ...

Bu olaylarda ki en masum kişinin o olduğunu biliyordum .

Bu olayda ki zorlanan kişinin o olduğunu , benim yüzümden yıprandığını biliyordum .

Ama kahretsin ki bu bilmelerim hiçbiri işe yaramıyor , kendi ailemden onu koruyamıyordum .

Oysa ki o yıllarca kendi yeğenimi korumuş , kollamıştı. Küçücük hali ile yıllarca bunu başaran kız kadar olamamıştım.

Derin bir nefes alıp direksiyonu daha da sardım . Arabanın kontrolünü kaybedemezdim .

Arabanın içindeki huzursuz sessizlik ile emniyet kemerini takmadığı mı fark edip hızlıca taktım . Arabanın içini saran kilit sesi ile yanımda ki Almira hafif hareketlenmişti .

Kısa süre sonra da az önce ki sessiz arabanın içini onun hızlı nefes alış verişi doldurmuştu.

Ellerini koltuğun iki tarafına koyarak sımsıkı tutmuş , kafasını yere eğmişti .

Neler oluyordu?

Arabayı hızla kenarı çekip , kemerimi açarak dışarı çıktım . Onun tarafına gidip kapıyı açmamla bedenini benden tarafa atmıştı .

Belini sımsıkı tutarak onu dışarıya çıkardım . Az öncekine nazaran nefesi daha düzenli hale gelmişti .

Derin derin yutkunuşları arasından nihayet sesini duymuştum.

-" Kapıyı kilitledi Savaş . Yardım et bana . Kapıyı , kapıyı kilitledi . " Boğuk sesi ile bağırmıştı . Neden bu şekilde konuştuğunu anlamıyordum .

-" Arabanın kapısını kilitledi , sarı dişleri ile bana gülümsüyor . Bıyıkları boynumda . Dokunuşları , o kilit sesi ... " Tüm kuvveti ile bağırarak ağlamaya başlamıştı . Onu kendime çekerek sımsıkı sarıldım .

Terleyen saçlarını elimle düzenleyip çırpınan ellerini tuttum . Ona ne olduğunu bilmiyordum ama bu çok acıtıyordu.

Saçlarına küçük öpücükler bırakıp sıkıca sarıldım.

-" Kapıyı kilitlemişti Savaş . " Dolan gözlerimi karşıya sabitledim . Az önce kemerimi bağladıktan sonra araba kilitlenmişti. O an pek dikkatimi çekmese de Almira sevmiyordu .

Onunla ilk konuştuğum zaman yine böyle bir olay gerçekleşmişti .

-" Şşh tamam hepsi geçti Almira . " kafasını hayır dercesine sallayıp benden uzaklaşmaya çalıştı .

-" Hayır , hayır geçmedi . Hala o sesi burada . Kilit sesi de burada . " Kulağını göstererek nefesini seslice çekiyordu.

Yaşadığı her neyse onu derinden etkilemişti . Bahsettiği her kim ise onu en kısa zamanda bulacaktım .

-" Arabayı kilitleme Savaş . O sarı dişleri , boynumda gezinen bıyıkları bana hatırlatma. Lütfen . "

********

-" Ne oldu ? Ne dedi doktor ? Bacağının acısı geçmiş mi ? Birşey desene Savaş ! " Başımın dibinde sorular sorup duran ablama yan gözle bakıp , tüm dikkatimi Almira'ya verdim.

Daha dakikalar önce yol kenarında ağlayarak kucağımda uyuyakalmıştı.

Ağlayışları , hatırladığı o şeyler ...

Hepsi bir bir zihnimde yer almıştı . O ş*refsiz her kim ise bulacaktım .

-" Savaş ! " Bu sefer kolumdan tutarak beni kendine çevirecekti ki Kayahan'a baktım . Başımla ablamı işaret ettiğimde onu yanımda alıp götürmüştü .

Odadan çıkarken bile hala bana saydırıyordu.

-" Ne dedi doktor Savaş ? Bari iki çift laf ette de meraklanmayalım da . " Sertçe bastonunu yere vuran babaannem ile derin nefes koyverdim dışarı .

-" Krem yazdı , onu kullanmamızı söyledi . Oldu mu babaanne ? Yeterli mi? " Bakışlarını benden çekip ağır ağır odadan çıkmıştı . İlk başta beni aradığında hepsinin gönlü olduğunu , gelmemiz gerektiğini söylemişti .

Ancak buraya adım atar atmaz ablamın dedikleri ile taşlar yerine oturmuştu . Hiçbirinin gönlü yoktu bir kere . En başta da Almira'nın .

Kalktığım yatağa tekrar oturup tüm dikkatimi Almira'ya verdim . Evden gittikten sonra bir an olsun aklımdan çıkmamış , hayali dört bir yanımı sarmıştı

Bilmiyorum belki de içimde ki pişmanlıktı bunu sebebi ya da başka bir şey ...

Cebimde ki telefonu mu çıkararak numarayı tuşladım . Kısa bir çalmanın ardından açılmış , sesini duymuştum.

-" Hayırdır Savaş efendi ? Sen beni arar mıydın ? " Küskün sesi gözlerimi devirme neden olmuştu.

-" Hüseyin zevzek zevzek konuşma da dinle beni . Bu çok önemli . " Az önceki eğlenir sesi kesilmişti .

-" Ne oldu ? "

-" Senden birinin geçmişini araştırmanı istiyorum. Karımın . " Karşı tarafta ki sessizlik sadece bir kaç saniye sürmüştü.

-" Karının mı ? Tamam araştırırım da , kötü bir şey değil inşaallah. "

-" Lan araştırdıktan sonra anlayacağım kötü olup olmadığını . " Ayağa kalkıp pencerenin önüne geçtim . O sarı dişli p* zevengi bulup o dişlerini sökmem lazımdı

-" Tamam ya kızma aşk-" saçmalamaya başladığını sezer sezmez telefonu kapatıp cebime koydum . Arkadaşlarım içinde en zevzeği buydu .

Şu bir kaç gün içinde Almira anlatmasa da ben öğrenmiş olacaktım .