~H.K 23. BÖLÜM~

Herkese kucak dolusu sevgilerimi gönderiyorum ❤️

İyi okumalar...

Yazar'dan

Titrek ve buruşuk elleriyle zor tuttuğu bastonunu daha da kendine yaklaştırıp , oturduğu koltukta hareketlendi.

Tam karşısında ki bilgilerle dolu dosyaya dolu gözleri ile bakıyordu . Derin bir nefes alıp titrek eliyle göğsüne dokundu .

Her inip kalktığında burası acıyor , sanki geçmişte yaptıkları için acı içinde atıyordu .

Göz pınarından akıp giden göz damlası dosyada ki kağıda yapışık fotoğrafın üzerine düşmüştü .

Sanki tüm acıyı sahiplenirmiş gibi ...

-" Baba iyi misin ? " Ciddi ve katı sesi ile kendisine doğru adımlayan oğluna doğru baktı . Oğlu kendisinin halini görür görmez şaşkına dönmüştü.

Ne de olsa babası ilk defa ağlıyordu .

-" Baba ? " Tam dibine gelerek önünde eğilmiş , narince gözlerini silmişti .

Bu hali ile daha içi buruklaşan adam , gözlerini ondan çekerek başını eğmişti .

Tam karşısında ki oğlu kendisinin bir kaç damla gözyaşına dayanamazken , kendisi onun ruhunun ölmesine sesini çıkarmamıştı .

Yıllar önce oğlunun ağlayışları , çırpınışları bu evde yankılanırken o sadece tıpkı şimdi ki gibi bu koltuğa oturmuş , acımasızca onu izlemişti .

Peki o zamanlar çarpmayan kalbi neden şimdi hissediliyordu ?

-" Baba bir şey de artık ? Merak içindeyim . " Elini kaldırıp oğlunun omzuna koydu . Gözlerinin önüne perde inip kalkıyordu . Bulanıklaşan zihni ile derince öksürdü .

Diğer elinin altında ki kalbi acı içinde atıyordu artık .

-" Bir gün beni .... " Daha konuşur konuşmaz oğlu endişe ile kalkmak istemişti . Omzunda ki eliyle onu engelleyip durdurdu .

-" Bir gün beni affedecek misin ? " Puslu sesi daha oğlunun kulağına gider gitmez bilinmezlik ile kaşlarını çatmıştı .

Babası neyden bahsediyordu ?

-" Öğrendiklerin ile beni affedecek misin ? Narin ..." Öylece koltukta yığılmıştı . Bacaklarından yere düşen dosya kapanmış , içindekiler tekrar sırra gömülmüştü.

Serkan Bey babasının o hali ile bağırarak korumaları çağırmıştı . Kısa sürede gelen ambulans ile evin içi mahşer yerine dönmüştü .

-" Amca dedeme ne oldu bir an da ? " Yiğit hemen yanından geçen hemşire ile amcasına ilerlemiş , merakla sormuştu .

-" Yiğit hemen Hakan'a haber ver . Hastane'den babamı karşılasın . " Yeğenin sorusunu es geçerek , erkek kardeşine yani babasına haber vermesini istemişti .

Onu arkasında bırakarak az önce babasının elinde ki dosyayı alıp hızlı adımlarla yukarı katta ki çalışma odasına girdi .

Dosyayı masaya savururcasına bırakıp , çekmeceleri karıştırdı . Az önce babası her ne dediyse bir şeyler sakladığı kesindi

Hem yıllar sonra ilk defa onun ismi ağzında çıkmıştı . Her ne yaptıysa babası , ucu kendisine ve ona değiyordu .

Narin'e ...

Kavuşamadığı sevdasına ...

Hayat kokulusuna ...

********

-" Ne zaman uyanacak Anneablam ? " Sabırsız ve hareketli bedeni ile hemen Almira'nın yanında oturmuş yüzüne dokunuyordu .

Kaç saattir o uyuyordu ve kendisi onu özlemişti .

-" Çok yorulmuş annecim o . Gel hadi çıkalım da biraz daha dinlensin . " Kızının küçük ellerinden tutarak yavaşça yataktan kalkmasına yardımcı olmuştu .

Odadan çıkmadan önce erkek kardeşine bakmıştı . Onun pek çıkmaya niyeti yok gibiydi .

Neredeyse 1 gündür aralıksız uyuyan Almira'nın yanında öylece oturup izliyordu .

Her ne olduysa en çok yıpranan Almira gibi görünüyordu . Her ne yaşandıysa en çok yorulan da , bıkan da hep oydu .

-" Savaş biraz atıştır istersen . Kaç saattir öylece oturuyorsun . "

-" İstemiyorum . " Sevda sen bilirsin dercesine kafasını sallamış , son kez ikisine baktıktan sonra odadan çıkarak ardından kapıyı örtmüştü .

Mutfağa doğru ilerlerken odasından çıkan babaannesi ile adımlarını durdurmuş , dargınca gözlerine bakmıştı .

Hala onları çağırmış olmasına inanamıyordu. Resmen ilk başta onlardan yana olduğunu hatta istedikleri kadar bu evde kalabilecekleri söylerken , onları araması hoş değildi .

-" Almira nasıl oldu kızım ? " Bastonuyla bir kaç adım atsa da ayakta zor duruyor gibiydi .

-" Hala aynı . Uyuyor şu an , başında da Savaş var . " Kafasını sallayan yaşlı kadın ile daha fazla dayanamamıştı .

-" Onları buraya çağırarak muradı erdin mi babaanne ? Eline ne geçti ? " Yaşına hürmet ettiği için sesini çıkarmamaya dikkat etse de bir yere kadardı .

Mavi küçük ellerini bırakarak mutfağa doğru yönlendirmişti . Kızının bu konuşmalara şahit olmasını istemiyordu.

-" Kızım baban mutfaktaydı , hadi yanına git bak bakalım ne yapıyor . " Onun gülümsemesini karşılık vererek babasının yanına koşarcasına gidişini izlemiş , gözden kaybolunca da yaşlı kadına bakmıştı .

Az önce ki gülümser halinden eser yoktu . Sadece sorusuna cevap bekliyordu.

-" Bana hesap mı soruyorsun Sevda ? " Karşılaştığı bu tavır yaşlı kadını hayli şaşırtmış , emin olmak istemişti .

-" Babaanne sende farkındasın yaptığın şeyin hoş olmadığının . Onları buraya çağırarak hepimizin güvenini sarstın . Biz senin bize kucak açacağını , herşeye rağmen bizim yanımızda kalacağını düşünerek geldik buraya . Almira yeniden hayal kırıklığına uğradı ve bu yeniden bizim ailemiz yüzünden . " Yaşlı kadın bu cümleler ile yüzünü düşürmüştü . Amacı bu değildi ki .

-" Ben sadece Almira'nın iyiliği için bunu yaptım . Bak Sevda , kızım herkesin bir dala ihtiyacı vardır ve O bunu bulmuşken kaybetmesine izin veremezdim . " Sevda duydukları ile derin bir nefes alıp verdi . Sinirlerine hakim olmak için gözlerini yumup tekrar açtı .

-" Babaanne kimsenin iyiliği düşünme . Öyle ki şu olanlara bakınca hiçte iyiliği için gibi durmuyor . Daha da yıpranmış gibi değil mi ? " Saçlarını geriye atarak ensesini havalandırdı . Öyle bir sıcak basmıştı ki ...

-" Kızım bak ben böyle olsun istemezdim. Sadece birbirlerine kavuşsunlar istedim . Kötü bir niyetim yoktu . "

-" Ondan kaçarken , kavuşmanın ne anlamı var ki ? " Düşen yüzü ile babaannesine son kez bakıp mutfağa gitmişti .

Ardından kalan yaşlı kadın dolan gözlerini eliyle temizleyip az önce çıktığı odaya tekrar girdi .

Yaptığından pişman olmaya başlamıştı ...

********

Derinlerden gelen öksürük sesi ile Savaş uyuyakaldığı koltuktan kalkıp Almira'ya bakmıştı . Acı içinde yatakta oturmuş öksürüyordu .

Komidinin üzerinde ki sürahiden bardağa su doldurup genç kızın yanına gitti .

Bir eliyle belini sararken , su bardağını Almira'nın dudaklarına uzatmıştı .

Uzatır uzatmaz kana kana suyu içmesiyle , boş bardağı sehpaya koymuştu .

Hala elini belinden çekmemişti .

-" İyi misin ? Tekrar su vereyim mi ? " Kendisine sorular soran adam ile kafasını kaldırıp gözlerine baktı . Oradaki endişe kırıntıları neydi ? Orada ne işi vardı ?

-" Hayır istemiyorum . " Bir kez daha öksürüp acıyan boğazı ile yüzünü buruşturdu . Yaşadığı olayın etkisiydi bu .

Sadece bir ses ile geçmişe gitmiş , hayatının kabusu olan günü hatırlamıştı .

Sarı dişleri ve boynuna değen bıyıkları ...

Tüylerinin diken diken olduğunu hissediyordu . Boğazından yukarı doğru çıkan sıvı ile istemsizce öğürmüş , eli ile ağzını kapatmıştı .

Bacaklarını örten pikeyi hızlıca bir köşeye savurup koşarcasına odadan çıktı . Banyoya girer girmez klozetin önüne kendine atıp ağlayarak kusmaya başlamıştı .

Midesinde ki bir kaç lokmayı acı içinde çıkarıyordu . Bir kaç kez daha öğürmüş , boş midesinden dolayı kusamamıştı .

Hıçkırıklarını tutamıyordu . Ağzına gelen sıvı ile tekrar klozete eğilmişti .

Şu an hissettiği sadece acıydı .

Önüne gelen saçlarını geriye itecek mecali bile yoktu . Sifona basıp gözlerini yumup kendine gelmeye çalıştı .

Kendisine yaklaşan adama bakamıyordu bile .

Savaş yerde oturan Almira'yı belinden tutarak ayağa kaldırmıştı . Alnından akan terlerini silip genç kızı yüzü yıkadı .

-" Almira iyi misin ? " Hala gözlerinin kapalı oluşu onu endişelendirmişti . Yanaklarına dokunup ismini seslendi .

-" Yorgunum . " Sessiz mırıldanışından çok söylediği yutkunmasına neden olmuştu .

Karşısında ki bu küçük kadın yorgundu . Beden yorgunluğundan çok ruhu yorulmuştu .

Geçmişin izlerini hala taşıyordu . Ne zaman bitecekti ? Nasıl kurtulacaktı ?

Ayaklarının dermanı azalmış , bedeninin tüm ağırlığını Savaş'a vermişti .

-" Ne zaman geçecek geçmişin izleri . Hâlbuki yaralarımın hepsi kabuk bağlamıştı ? " O konuştukça Savaş'ın omuzları çöküyordu .

-" Geçecek Almira , geçecek . " Almira duydukları ile istemsizce gülmüştü .

-" Yaralarımın sahibi sen iken şifa olmak neyine ... " Yumruk yemişe dönmüştü . Yüzüne bir bir çarpan gerçeklerdi bunlar . Gocunmak hakkı bile değildi .

Daha fazla ayakta duramadığını fark etmiş , bedenini kucaklamıştı . Banyodan hızlı adımlarla çıkıp dış kapıya ilerledi .

Bu evde kalmasına gerek yoktu artık . Hatta buz şehir bile gereksizdi şu an .

Dış kapıyı açıp dikkatlice merdivenleri inip , arabaya ilerledi . Arka koltuğu açarak kucağında ki bedeni yatırıp kapıyı kapattı .

-" Savaş ! " Sevda mutfaktan çıkar çıkmaz dış kapının sesi ile oraya yürümüştü . Son an da Savaş'ın kucağında ki Almira'yı fark edince de kalbi korku ile çırpınmıştı.

-" Nereye ? Bir şey mi oldu yoksa Almira'ya ? " Arka kapıya doğru ilerleyecekken Savaş kolundan tutup engelledi .

Onun sesine tüm aile ferdleri kapının önüne gelmişti . Hatta Hatice Hanım bile odasından çıkıp merakla onları izliyordu .

-" Bir şey olduğu yok Abla . Sadece biz Ankara'ya dönüyoruz . " Ankara lafı ile Sevda'nın yüzü gerilmişti . Kardeşi kesinlikle dengesiz ve akılsız biriydi .

-" Ankara'ya götüremezsin onu . Olanları ne çabuk unuttun Savaş . Henüz çok erken , tekrar bir şey olursa bu sefer atlatamaz. " Ablası konuşmasını bitirince cevap vermeden kapıyı açmıştı ki Sevda sertçe geri kapattı .

-" Dediklerimi duymadın mı !! " Sevda bağırarak sinirle onu arabadan uzaklaştırmak istercesine koluna vurmuştu tüm gücüyle .

Kayahan ve Hakan hızla ikilinin arasına girip onları ayırmış , uzaklaştırmışlardı .

-" Sevda sakinleş kızım . " Hakan Bey kızının kulağına fısıldayıp iki eliyle sıkıca sarmalamıştı . Sinirliydi .

-" Nasıl sakinleşeyim baba ! Almira'yı Ankara'ya götürecekmiş beyefendi. Daha ne kadar zarar görecek bu kız . Olmaz izin vermiyorum , onu götürdüğü an o evde tekrar o şeyleri yaşamayacağı ne malum . " Babasının kollarından çıkıp Almira'ya gitmek için hareketlendi . Ama babası bırakmıyordu .

-" Savaş , oğlum götürme . Bir müddet daha burada kalalım . Henüz kendine bile gelmedi . Hem Oya tekrar bir şey diy- "

-" Yeter ! Aynı şeyleri tekrar yaşamasına izin vermem . Kendim olmam için bende eksik olan tek şeyi bulmuşken , geçmişin tekrarlanmasına izin vermem . "