~Ö.K 4.BÖLÜM ~

-" Yağmur daha anlamlı gelir . Yüreği dünden ıslak olanlara ... "

Yazar'dan

Genç adam kapattığı kapının ardından sırtını yasladı . Ne düşüneceğini bilmiyordu . Her insan gibi evine geldiğinde böyle bir durumla karşılaşmayı beklemezdi .

Hele de kendisi .Bedeni yorgunluk fışkırırken bu olay da tuz biber olmuştu .

Yaslandığı kapıdan doğrulup merdivene doğru adımladı .Dışarıdan gelen gökgürültüsü sesi ile durmuştu adımları .

Bardaktan boşalırcasına yağan yağmur korkutucuydu .Kafasını karşı mutfak camından gözüken bahçeye cevirdi .

Mesafeden dolayı pek bir şey gözükmüyordu . Orada mıydı yoksa gitmiş miydi anlamamıştı .

Tekrar ışık süzmesiyle beraber gürleyen gökgürültüsüyle merdivenleri çıkıp odasına girdi .Kızın hala o yağmurda bahçede duracağına ihtimal vermiyordu .

Hangi aklı yerinde biri bunu yapardı ki zaten .Üzerindeki kıyafetlerini çıkartıp pijamalarını giyindi .

Yağmur sesini duydukça yorgunluğu kendini belli ediyordu . Yatak örtüsü kaldırıp içine girdi .

Yumuşaçık yastığa kafasını koyar koymaz içi huzurla dolmuştu .

Ayak ucuna damlayan yağmurla kendine doğru çekip daha da küçüldü Ömür . Şu evin bahçesinde sığınabileceği tek yer burasıydı .

Bedeni buraya biraz büyük gelse de çoğu yerini koruyordu .

Elleriyle kollarını sıvazlayıp gökyüzüne doğru bakındı .

Gökgürültüsü tüylerini diken diken ediyordu . Oldu olası sevmezdi yağmurları . Küçüklüğünde saçları bu halinden daha da kabardığı için çevresindekiler onunla dalğa geçerdi .

Yağmura şemsiyesiz çıktığını hatırlamıyordu bile .

Okula giderken bile çantasında yaz , kış demeden şemsiye taşırdı . Ne olur olmaz diye . Şans ya şimdi de en savunmasız anında düşman gibi yağmıştı meret .

Elleriyle yüzünü silip kafasını arkasında ki tahtaya yasladı . Hafif rüzgar esse de kendini pek belli etmiyordu .

Kulaklarının sıcakladığını hissediyordu . Tabi gözlerinde ki sızı da cabasıydı .

Küçükçe öksürüp elini kalbine götürdü . Ağrıyordu . Ağırlaşan kafası , kapanan gözleri ve savaşmaya devam eden yüreği .

Yalnızlardı o yağmurlu gece de ...

*********

Hüseyin boğazındaki kuruluk ile buğulu gözlerini araladı . Odasına yansıyan güneş ışığı sanki dün geceyi saklar gibiydi .

Ellerini gözlerine götürüp sertçe ovaladı . Yutkunsa da boğazında ki kuruluk gitmiyordu . Kolundaki saatine baktı .

Mesai saatine daha vardı . Derince soluyup saçlarını karıştırdı . Sehpanın üzerinde ki sürahiye bakındığında içinin boşluğu canını sıkmıştı .

Üzerindeki örtüyü katlayıp ayaklarını yataktan sarkıttı . Soğuk zemine değen ayakları onu daha da dinçde tutuyordu .

Odasından çıkarak merdivenleri inip mutfağa girdi . Tezgah üzerindeki bardağı alıp su doldurdu ve büyük yudumlarla içti .

Boşalan bardağı tezgaha koyduğunda küçük de olsa sessiz olan bu evde birkaç tıkırtı oluşmuştu .

Mutfak penceresini açıp içeriye dolan havayı soludu . Bahçesinde yer yer su birikintileri oluşmuştu . Dün geceki güçlü yağmur hala izini belli ediyordu .

Yerlerdeki dal parçalarından anlamıştı bunu . Pencereyi kapatmak için geriye çekildiğinde bir şey dikkatini çekti .

Bahçenin küçük bir kısmında bulunan , henüz tamamlanmamış çardağın altındaki beden .

Bacaklarını kendine çekerek küçücük kalmış beden , dün gece evden çıkarttığı kıza aitti . Bunu ceketinden ve saçlarından anlamıştı .

Kovmasına rağmen geceyi orada geçirmesi sinirini bozmuştu .

Başına bela almak istemiyordu . Sertçe pencereyi kapatıp mutfaktan çıktı .

Askılıktan kabanını üzerine geçirip , ayakkabılarını giyindi . Dış kapıyı açıp dışarıya çıktı .

Yerde oturan bedene her yaklaştığında bastığı dalların sesi geliyordu kulağına .

Tam ayakkabılarının önünde durduğunda dikkatini çekmek için derince öksürdü . Hafif hareket eder gibi olsa da uyanmamıştı .

Bu sefer ayağıyla hafifçe dokundu ona . Yine uyanmamasıyla gözlerini devirmişti .

-" Hey uyansana ! " Yere eğilip kızın omzuna dokundu . İsmini de bilmiyordu ki bağırsın .

-" Kime diyorum ! Bak hemen buradan gitmezsen polisi arayacağım . Bu bildiğin haneye tecavüzdür . " Kızın başını yavaşça dizlerinden kaldırışını izledi çatık kaşlarla .

O kahveler önce etrafı dolanmış , en sonunda da kendisinde durmuştu . Rengi giden dudakları dikkatini çektiğin de kaşları inmişti.

-" Ben , ben ... " Kızın sesi tüm düşüncelerinden ayırmıştı onu . Az önce inen kaşlarını tekrar çattı .

-" Sen ne ? Ben seni dün gece evimden kovmadım mı ? Senin hala ne işin var burada ? " Ayağa kalkan kız hafif yalpalasa da ayakta durabilmişti .

-" Ben sadece yağmurun dinmesini bekliyordum . Uyuya kalmışım . " Ömür adama kendini açıklandığında içinden halsizliğine sövüyordu .Hasta olmuştu kesinlikle .

Sıcacık nefesini soludu .

-" Ben rahatsızlık verdiysem özür dilerim . " Yanında duran bavullarını aldığında etrafın kararmasıyla arkaya doğru yalpalamıştı .

Beline kavrayan eller ile son kez bakmıştı adama . Onun kendisine bağırışını , yüzüne koyduğu elleriyle küfür edişini ...

-" Hey uyan ! " Son anda tuttuğu bedeni göğsüne yaslamıştı . Ellerini uyandırmak için yanaklarına götürdüğünde karşılaştığı sıcaklıkla kalakalmıştı .

-" S*ktir ! "

*********

Ateş ölçeri sehpaya koyan Hüseyin aceleci adımlarla mutfağa ilerlemişti . Dakikalar önce bahçede bayılan kız ateşler için yanıyordu.

Orta boy bir kasenin içine soğuk suyu koyup , gerekli iğne ve ilaçları da alarak oturma odasına geri döndü .

Kasenin içinde ki ıslak bezi sıkarak kızın alnına ve açık olan yerlerine yerleştirdi .

Ilık su ile duş aldırmak en iyisi idi ama izin almadan yapamazdı . İlaçları zorda olsa içirip , ateş düşürücü iğne vurmuştu .

Halsizlik ten inleyerek büzülü halde yatıyordu genç kız . Üşüdüğünü biliyordu . Ama şu an üzerine bir şey örtmek mantıksızdı.

Akrep ve yelkovan birbirini kovaladıkça Hüseyin son bezinde sıkıp alnına koymuştu ki bileğindeki saatine gözü çarptı .

En önemli ameliyatına çok az bir zaman kalmıştı . Gözlerini koltukta büzülü yatan kıza çevirdi. Her şeyi tamamdı .

Gerekli ilaçları vermişti , iğnesini yapmıştı . Bir kaç saatliğine tek başına kalabilirdi .

Bu düşüncelerine kendi kendine hak verip hızlı adımlarla odasına çıktı . Eline geçen bir kaç kıyafetini giyip aşağı tekrar indi .

Kabanını üzerine giyip , her şeyin tamam olduğunu anladığında son kez koltukta yatan kıza göz atmıştı .

Ne de olsa bir kaç saatliğine olmayacaktı . Hemen ardından tekrar eve gelip kızla ilgilenebilirdi .Hatta geldiğinde kız büyük ihtimalle iyileşmiş olurdu .

*******

Alnındaki ve kollarında ki ağırlıkla gözlerini açtı Ömür . Her hareket edişinde o ağırlıkların koltukla arasına doğru düşüşünü hissediyordu .

Uzandığı yerden hafifçe doğrulup onların hepsini avuçladı .

Islak bezlerle doluydu bedeni . Sehpanın üzerinde ki su dolu kase , ilaçlar ve iğne ...

Bunların hepsine şaşkın gözlerle bakıyordu . Kafasını kaldırıp etrafa bakındı .

Burası dün gece kovulduğu evdi . Daha doğrusu kısa bir süre de olsa kendisinin zannettiği evdi .

Ayaklarını koltuktan aşağı sarkıtıp ayağa kalktı . Midesinde ki ağrı yüzünü buruştuyordu .

Kaç gündür doğru dürüst bir şey yememişti . Üzerine bir de yağmur yağınca bedeni güçsüzleşmiş , dayanamamıştı .

Akan burnunu çekip , gözlerinde ki cirbitleri eliyle sildi . Banyoyu bulup yüzünü yıkasa iyi olurdu . Bu şekilde yemek yemek istemiyordu .

Oturma odasından çıkacaktı ki olduğu yerde hareketsiz kaldı . Ya Hüseyin denen adam evdeyse .

Onun uyandığını görür görmez dün geceki gibi dışarı atardı . En azından bir yer bulana kadar kalacak yere ihtiyacı vardı .

Bugün yarın babası arardı onu . Yerleşebildin mi diye ? Ne diyecekti ? Kuzenim , seninde yiğenin bizi dolandırdı .

Yapamazdım . Babam kahrolurdu . Bu sefer o çok sevdiği çiftlikten vazgeçebilirdi .

Varını yoğunu satıp Ankara'ya gelirdi . Bu şey isteyeceği son şey bile değildi .

Kafasını koridora doğru çevirdi . Merdivenlerde kimse yoktu . Aynı şekilde mufakta da .

Üst katta olabilir miydi ? Cebinde ki telefonu çıkartıp saate baktı . Neredeyse 10'a geliyordu . İşte olabilirdi .

Yavaş adımlarla merdivenlere ilerleyip , etrafa attığı bakışlarla yukarı kata çıktı . Onun odasının olduğu kapıyı yavaşça açıp kafasını içeri uzattı .

Dağınık bir yatak ve etrafa saçılan kıyafetler . Düşündüğü gibi aceleyle dışarı çıkmış gözüküyordu .

Önceden kendisinin olan odaya girip , banyoda elini yüzünü yıkadı . Saçları tam bir felaketti . Bildiğin yastığın şeklini alıp , yukarıya doğru biçim almıştı . Su ile beraber geriye doğru bastırdı .

Son bir kez daha yüzünü yıkayıp , havlu bulamadığı için kıyafetinin yakası ile sildi .

Odadan çıkıp aşağı indi . Ne de olsa adam evde yoktu . Mutfağa girip kendisine yaptığı ekmek arasını yiyip , arkasında hiç bir iz bırakmayacak şekilde temizleyip oturma odasına geri döndü .

Kendisini iyi hissediyordu .Yemek yiyince enerji dolmuştu .

Duvardaki raflarda bir sürü çerçeve vardı . Eline bir tanesini alıp baktı . Hüseyin ile beraber iki tane daha adam vardı .

Samimi bir şekilde gülümseyip , objektive bakıyorlardı . Arkalarında da bir tane kadın duruyordu .

Bir adamın omzuna kollarını yerleştirmiş , sıkıca sarılmıştı . Her ne kadar bu adam gülümsüyor olsa da rahatsız olduğu bariz ortadaydı .

En üst rafta ki fotoğrafı aldı diğer eline . Yine üç adam yan yanaydı . Ama bu sefer gelinlikli , kızıl saçlı bir kadın daha vardı .

Çok güzeldi . Yanında ki adamın koluna sımsıkı sarılmış , ona aşkla bakıyordu .

Aynı şekilde adam da öyle .

Her iki çerçeveyi yerlerine koyup , kalktığı koltuğa oturdu . Nemli saçlarını eliyle havalandırıp , geriye yaslandı .

Sessiz odayı bir an da saran telefonunun sesiyle kalçasını hafifçe kaldırıp arka cebinden aldı .

Ekran da gözüken isimle kaşları havalanmıştı . Elif yazısı ona dünü hatırlatıyordu . Arayan yine Rana olabilirdi . Aramayı cevaplandırıp kulağına götürdü .

-" Ömür benim Elif . " Elif'in nefes nefese kalan sesine kaşlarını çatmıştı . " Ömür az önce kampüste staj yerlerine baktım . "

-" Ben gelemeyeceğim okula . Benimkine de ba- "

-" Baktım seninkine de . Sancar Hastanesinde staj yapacaksın Ömür ." duyduğu hastane ile tüyleri diken diken olmuştu. Meşhur çelik suratın hastanesinde çalışacaktı . Az önce rahat rahat oturduğu koltuktan kalktı .

-" Nasıl ya ! Orada staj öğrencisi düşmanı Çelik surat var . Hem üniversite o hastaneye hiç öğrenci göndermedi ki bu zamana kadar . " bu imkansızdı . Oraya gitmesi çok saçmaydı .

-" Ömür , Rana bugün çok mutlu . Kendisi gelip senin ismine bakmamı söyledi gülerek . Kesin bu işte onun parmağı var . " duyduğu isimle kaşlarını çatmıştı . Şimdi bir bir aklına konuşma detayları geliyordu . Kız bildiğin okula gelde staj yerine bak demişti .

Babası ile iş birliği yapıp bildiğin Çelik surata yem etmişti Ömür'ü . Çelik Surat bu üniversitenin mezunlarından biriydi . Gerek okul boyunca , gerek staj zamanınca başarılı olmuş , ismini duyurmuştu .

Mezun olur olmaz da kurduğu hastane ile başarılarına başarı katmıştı . Çelik surat denmesinin sebebi ise okul boyunca tek bir fotoğrafının bile olmamasıydı .

Her okula gelişinde maske takarak gelirdi .

-" Ömür orada mısın ? " düşüncelerinden ayrılmış , Elif'e kulak vermişti .

-" Buradayım Elif . Ben mahvoldum . Bittim . "

Herkese merhaba

Umarım bölümü beğenmiştirsiniz canolar <3

Yazım yanlışı olduysa affola ....