21. Bölümden Küçük Bir Alıntı

Not: Alıntı geçmişten bir sahne, Emre'nin geçmişine iniyoruz bu bölüm. Kafanız karışmasın 🙏

Yasemin Karahan, kafa karışıklığının verdiği huzursuzluk ile baş başa kalmıştı. Neden davet edildiğini bilmese de onu davet eden kişinin kim olduğunu bilmesi bile onu tedirgin ediyordu. Kucağında birleştirdiği ellerini sıktı ve sakin kalması gerektiğini bir kez daha kendisine hatırlattı.

En yakın arkadaşı çok dil dökmüş, gitmemesini söylemişti ama içindeki bitmez tükenmez ses canını yakıyordu. Gitmesi gerektiğini hissederek arabaya atlamış, şoföre de gideceği yerin konumunu vermişti. Onu neyin beklediğini bilmemesi ise gerginliğine gerginlik katıyordu.

Sena Hanım'ın sözlerine de aldırış etmemişti ama haklı olduğunu biliyordu. Küçük kızı Burcu daha iki aylıktı, annesine ihtiyacı vardı. Yasemin, kızına gözü gibi bakılacağına adı gibi emin olduğu için bu konuda endişeli değildi ama kızının kokusu daha şimdiden burnunda tütüyordu. Hemen dönmek için can atıyordu.

"Daha ne kadar kaldı?" diyerek gerginlikle sordu. Nereye gitmesi gerektiğini bile bilmiyordu. Meryem onu çağırınca apar topar evden ayrılmıştı. İçindeki kuşkuya bir son verme arzusu mantıklı düşünmesini engellemişti. Küçük bir korku belirdi göğsünde. Yanlış mı yapıyordu? Belki de başkalarını dinlemeyerek kocasını dinlemesi gerekiyordu.

Düşüncelerini dağıtan şey, arabayı kullanan şoförün sözleri oldu. "Az kaldı efendim. Verdiğiniz adres evden pek de uzakta değil," bu cevap üzerine dışarıya çevirdi bakışlarını. Meryem'in bilerek evlerine yakın bir mekânı tercih ettiğini düşündü. Sabırla beklemesi gerektiğini bilse de kendine hâkim olamıyordu genç kadın.

Kulağına kadar gelen dedikoduların bir kahramanı eşi iken diğer kahramanı da Meryem'di. Şirkette onlardan başka konuşulan bir şey yoktu. Çınar Karahan, olaya müdahale edip bu konu üzerine tek bir kelime dahi edeni işten atacağını deyince sular biraz olsun durulmuştu ama kıyıda köşede konuşmaya devam edenler de vardı.

Geçen hafta, evde unutulan bir dosyayı şirkete götüren genç kadın, bu dedikoduları bizzat kulaklarıyla duymuştu. O anda konuşanlara delici ve sert bakışlarını yollamış, susmalarını sağlamıştı ama bir kadın olarak kendisi de bunları hissediyordu.