5. Bölüm

"Anne"

Elimdeki ceketi anahtarı yere atıp annenin yanına çöktüm

" Annem iyimisin noldu "

Annem hıçkiriklarinın arasında konuşamıyor koş koca kadın deli gibi ağlıyordu onu kendime çekip sarstım

"ANNE"

bağrışimla kendine gelir gibi oldu aniden kollarıni boynuma sardı " gitme kızım gitme babandan sonra sende gitme"

Ne demekti bu ben nereye gitcektimki bir elimi annemin beline diğerinde saçlarımda yer aldı yavaşça saçlarını okşamaya başladım onu sakinleştirmek için " hiç bir yere gitmiycem anne "

" burdayım "

Annemin hıçkırıkları kesildi yavaşça doğruldunda ağlamaktan kızaran gözleri gözlerimi buldu

" aradılar "

Annemin ne dedini bile anlamıyorum kim aramiştı neden ağlamıştı

" kim Anne noldu kim aradı"

Gözünden bir damla yaş düştü titreyen dudakları avcumun içini buldu

Artık korkmaya başlamıştım bir şey söylemek istiyor ama söyliyemiyordu

" y-yurt yurttan aradılar " zor belle iki kelimeyi yan yana getire bilmişti

" ailen seni arayormuş"

Şimdi anladım annemin neden bu halde oldunu onlara gitmeden korkuyordu ama beni 4 günlükken yetimhanede önüne bırakan bir aileye aile demem kim bilir neden arıyorlar

Annemi kendime çekip sarıldım" gitmiycem anne merak etme seninleyim beraberiz"

Annemi yerden kaldırmak için ayağa kalktım resmen elleri titriyordu kadının yavaşça onuda yerden kaldırdım ardından odasına götürdüm " Annem hadi biraz uyu" sanki bu anı bekliyormuş gibi yatağa yattı üstünü örtüp gitceğim sırada bileğimde hissettiğim elle geri gördüm" gitmiyceksin demi gitme mavi dayanamam sende gidersen dayanamam" dudaklarımı anlına bastırdım" gitmiycem anne"

....

Annemi yatırıp salona geçtim koltuk'a oturdumda bir telefon sesi duyuldu yerde olan telefonuma baktım eğilip aldımda yabancı numara oldunu gördüm açık açmamak arasında gidip gelirken açma kararı aldım

" Alo "

Telefonun diyer ucundan ince bir kadın sesi duyuldu" Merhaba Mavi Türk lemi görüşüyorum "

Azraille görüsüyorsun

"Evet benim"

" mavi hanım yarın hastanemizde uğrayıp DNA testi yaptırmanız istiyoruz"

Akşam yemeği olarak tüfekle mi ölmek istersiniz yoksa annemin dırdıriylami arkadan bir kaç ses geliyordu

" benim yaptırcak bir testim yok yaninızda kim varsa söyleyin benim zaten bir ailem var ve beni yetimhane kapısına bırakan bir ail3yede ihtiyacım yok "

Telefonu kapatıp biraz olduğum yerde kaldım leş gibiydim bir duş alsam iyi olur adımlarım banyoya giderken yine telefonum çaldı yine yabancı numara derin bir nefes alıp açtım

"Alo maviylemi görüsüyorum"

Telefonla konuşan kadın galiba ağlıyordu hayırdır teyze kocanmi aldattı

" Evet benim hayırdır ikidir arıyorsunuz piyangomu çıktı yoksa sayılı günümmu kaldı ölcekmiyım "aksi taktirde bu kadar çok aramazlardı beni

"Ben özlem yılmaz ...kızım sana çocuğunu yıllardır arayan bir anne olarak yalvarıyorum lutfen gel benim bunu öğrenmem lazım çocuğun yaşayıp yaşamadığını bilmem lazım lütfen "

Kadının ağlamasına nedense üzülmüştüm o an kalbimin sıkistını hissettim ama hayır eyer onlar gerçek ailemse ne diyecektim veya onlar ne diyecekti sanki beni sifonu çekilmemiş bok gibi bırakıp gitmemisler gibi ne diyceklerdiki kadının arada " lütfen "diye sayikladığıni duyuyordum galiba sakinleştirmeye çalısiyordular

" tamam gelicem saat 14 .00 da ordayım" Ardından telefonu kapattım artık duşa gire bilirim heralde tekrardan adımlarım banyoyu buldu elim kapı kulbuna gitmiştik bu seferde kapı çalmiştı siktirin

Sinirli bir şekilde ve birazda söverek kapıya doğru gittim"her kimsen ebeni siktim bunu bil" kapıyı hızlıca açtım

Yanliz bu kadar şok çok fazla

" aşk olsun maviş ozlemedinmi beni"

"Seda"