13. Ağalar meclisi

Zümra' dan

Kapıyı çarpıp çiktım bunca olan şeyden sonra,

yanında durmamın anlami zaten yoktu.

Onunla evli kalmamın anlamı yoktu artık; babam

ona hayatını borçlanmış, ben de borcunun tahsilini

etmiştim.

Bir yandan canım yanarken, bir yandan da

merdivenlerden inmeyen çalışıyordum.

Kimse görmeden çıktım diye sevinirken, kapıdaki

korumaları unutmuştum.

Şimdi herkese haber verirler diye düşünürken,

Bervan Ağanın sağ kolu olan Seyyid'i gördüm.

"Ben size eşlik edeceğim, gelin ağam."

itiraz edecek halim yoktu; başımı sallayıp

onayladıktan sonra arabaya bindim.

Canim yanıyor, başım dönüyordu; uyumak istesem

de uyuyamıyordum.

Ağlamamak için zor sabrediyordum. Nefes

alamıyor, küçüklükle nefes veriyordum.

Sonunda Aldanoğlu Konağ'na gelmiştim. Saat geç

olduğu için herkes çoktan uyumuştu.

Beni verdiklerinden belli, aramayan, ziyaret

etmeyen ailemin yanına geri dönmek beni huzursuz

ediyordu.

Arabanın önünü korumalar kesmişti; benim

indiğimi gördüklerinde yoldan çekildiler.

Avlunun kapısını açtılar. içeri girmek yük geliyordu

bana ama başka gidecek yerim yoktu, ne de olsa

Avludan içeri girdiğim sırada nefes alışim iyice

gitmiş, burnumdan anlamsız bir sicaklık geliyordu.

Avluya bile gelemeden gözlerimin önü karardı,

kendimi âdeta boşluğa düşmüş gibi hissettim..

O sirada ne ara kafamı mermere çarpmiştim, onu

bile bilmiyordum.

Kafamın içinden annemin sesi yankılanıyordu,

kulaklarım çınlıyordu.

"Zümra kuzum, ceylan gözlüm, uyan artik."

Zana, Sultan Mehmet Ağa'yı sorguya çekiyordu

sanki.

" Yavruma bunu yapanı kendi ellerinle öldür. O

zamana kadar gözüme görünme, Mehmet Ağa. "

Zorda olsa gözümü açıp, " Yapma, bir daha kan

dökülmesin diye bildim,

Başım zonklarcasina ağrıyordu, nefes bile zor

alıyordum.

xezala min iyi misin

(Ceylanım)

" İyim anne, başım zonkluyor, sadece ne oldu bana

anne.

Avluda düşüp başını vurmuşsun, korumalar öyle

söyledi. Kizım, ne işin vardı o saatte bizde?

" Babam nerede anne? Onunla konuşuyordun,

duydum.

" Kocan olacak o şey... Siz ağalar Meclisini toplamış, telefon edip söyledi konakta. Şu an ne oluyor Zümra? "

Kolumdaki serumu çıkarıp ayaklandım, annem dur

desede benim durmaya niyetim yoktu.

Aniden kalkınca başım dönse de korumalara

dönüp,

"Beni konağa götürün derhâl" dedim.

Annemden onay bekledikleri belliydi ama benim

kaybedecek vaktim bile yoktu. Arabanın anahtarını

aldığım gibi yola koyuldum.

Konağa vardiğımda bütün ağalar gelmişti. Bervan

Ağanın arabasını da görünce onun da geldiğini anladım.

Arabadan hızla inip avludan içeri girdim. Etrafta

korumalar dışında kimse görünmüyordu.

"Asiye!"

diye bağırinca mutfaktan çıkıp bana doğru geldi.

"Buyurun hanımim."

"Ağalar nerede Asiye?"

"Büyük salonda hanimım, bir şey.."

Lafını bile bitirmeden büyük salona doğru hızlı

adımlarla yürüdüm.

Kapınin oraya yaklaştikça "Hükmün nedir?" diye

sesler yükselmeye başladı.

*

Bervan'dan

Aldanoğlu'na olan öfkem, kine ve nefrete

dönmüştü.

Benden ayrılmaya madem bu kadar kararlıydı, ben

de dediğini yapıp ağalar meclisini toplayacaktım.

Aldanoğlu, babasının evine gitmişti. Bana yaptığı

şeyi düşündükçe onu öldürme isteği duyuyordum.

Soğuk bir duş aldıktan sonra uyuyorum diye ümit

etsem de sabaha kadar gözüme uyku girmemişti.

Sabahın ilk ışıklarında ağaları aramış, bu işi

bitirmek için Aldanoğlu konağına gitmek üzere

ayaklanmiştıim.

Ben avludan çıkmadan dayı karşıma dikilmiş,

hesap sorar gibi gözlerime bakıyordu.

"Nereye, Kuremin?"

Hükmü bozmaya daye, Aldanoğlu'nu geldiği yere

geri göndermeye.

Ne dersin sen, Kuremin? Bizim töremizde kadını

boşamak var midır? Sakın yapmayasin.

Daye ne kadar istemese de doğru söylüyordu;

bizde boşanmak yoktu.

Koluma yapışıp göndermek istemese de ben o

yılanı yanımda tutmaya niyetim yoktu.

Kararım budur, dayê. "

Dayê ne kadar çabalasa da geri dönüşü yoktu;

ağalar meclisi beni bekliyordu.

Daha fazla vakit kaybetmeden Aldanoğlu Konağı' na geldim.

Bütün ağalar toplanmış, beni görünce

ayaklanmışlardı.

Ama benim gözüm tek bir kişiyi arıyordu. Aradığımı

bulamayınca bana gösterilen yere geçip oturdum.

Öfkem patlamaya hazır bir volkan gibi tüm. vücudumu ele geçirmişti.

Azad Ağa bana dönüp öfkeli bir sesle konuşmaya

başladı.

" Derdin ne, Bervan Ağa? Bizi ne demeye topladın?

Ses tonuna dikkat et; önce Azad Ağa, karşında

kimin olduğunu unutma.

"Bervan Ağa, biz kan dökülsün, canlar yanmasın

diye uğraşıyoruz."

Azad Ağa, verilen hükmü bozmaya karar verdim.

Her bir ağızdan sesler yükselmeye başladı; Azad

Ağa herkesi susturup tekrar konuştu.

"Ne demek istersin, Bervan Ağa? Hükmü bozmak

kan dökmek demektir."

"Mehmet Ağa'nın kızını istemiyorum" demektir,

Azad Ağa. Ne kan dökülecek ne de bu evlilik sürecidir.

" Bizim töremizde boşanmak yoktur, Bervan Ağa.

" Kararım budur, Azad Ağa; hükmüm budur.

Kapının açılmasıyla bütün ağalar susup gelen

Aldanoğluna bakıyordular.

Hiçbir kadının bunca erkeğin içine girdiği ne

görülmüş ne duyulmuştu bu topraklarda.

Hazırda bekleyen öfkem onun içeri girdiğini görünce iyice alevlenmişti.

Kolundan tutup "Ne işin var?" diyip dışarı çıkarma

isteği beynimi bulandırmaya başlasa da ne diyecek diye bekledim.

Otoriter bir sesle nefes nefese konuşmaya başladı.

"Azad Ağa, biz Aldanoğullar'nın Arslanoğlu ile alıp verilecek davası kalmamıştır. Benim adıma daha önce. Karar verdiniz ama bugün karar benimdir. Ben Bervan Arslanoğlu'nu boşamak için buradayım."

" Azad Ağa, iki tarafta bunu istiyorsa yapacak bir şey kalmamıştır " demesiyle

Bütün ağalar kabul etmiş, boşamak için üç ay süre verilmişti.

Onu şuan boşamasam da artık babasının evinde

kalacak, üç ay süreyi bekleyecekti.

Yüzme bile bakmadan oradan çıkıp gitmişti, sanki

öfkem yalnızlığa dönüşmüştü.

Ben de kararı kabul edip konaktan ayrıldım; hüküm

kesilmiş, her şey bitmişti.

İçim öfke dolu, gözlerimden ateş çıkıyordu. Yapma

dese, elini tutup çıkacaktım.

Ama o yüzüme bile bakmadan beni boşamak

istedi.

ulan aldanoğlu bir, kaç ay içinde kendine bağımlı

etmişti beni.

zümra'dan

Bunca şeye rağmen aldığım karardan pişman

olmuştum.

Sevdiğim diyip bağrıma basmak istediğim adam.

Bana cehennemi yaşatmıştı, canımı yakan neydi

anlam veremediğim gözyaşları arasından

boğuluyordum sanki.