7.Benim karım

Bervan'dan

Aldanoğlu'nu öyle görünce sinirden tepenm att

Benim dışımda kimse ona karışamazdı.

"Dayeee"

"Tu çima digirî kurê?" (Niye bağırıyorsun oğul

"Karıma ne oldu daye?"

"O soysuz için mi bu öfken?"

"Soruma cevap ver daye, karımı sen mi o hale

getirdin?"

"Ben yaptım, daha yapacaklarımın yanında hi

"Sus daye. Bir daha karıma elini kaldırirsan

külahları değişiriz daye."

"Bir soysuz için anana mı karşı geliyorsun,

kuremin?"

"O soysuz dediğin benim karım, sakın bir dah

yapma, sakın... "

Onu o halde görmek beni neden bu kadar üzd

ona bunu yapan daye olmasa kendi ellerimle

öldürürdünm. Onu alıp konaktan götürmeye karar

verdim.

Yanina gittim, "Zümra, kalk gidiyoruz" diyince

masum bir kedi gibi "Ben bir şey yapmadım" deme

Onun bu hale gelmesi benim suçumdu.

İntikam ateşi beni kör etmişti âdeta. Onun bizim

ne suçumuz vardi?

Biz neden savruluyorduk bu kaderin içinde?" c

düşünmeye başladım.

Üzerini ben giydirim desem, ne der diye

düşünmeye başladım; acaba yine kaçar mı benden

" yardım edeyim mi zümra"

"Olur ağa."

Neler düşünmüştüm, nasıl söylemiştim bunu?

Elime aldığım iki parça ile yanına oturdum. O istemediği

sürece dokunmayacaktım artik ona.

Canını fazla yakmadan üzerini giydirdim. Onu

Bağ evine götürmeye kararlıydım.

Yürümekten zorlandiğı için kucağıma aldım. "

yapıyorsun?" dese de indirmeye niyetim yoktu.

Sarsmadan merdivenlerden indim. Daye, sedir

oturmuş, benim geldiğimi görünce ayaklanmiştı.

"Destur, kuremin."

"Benim karım değil mi? istediğimi yaparım, da

Zümra'yı arabaya bindirip direksiyonun başına

geçtim. Sinirden son sürat bağ evine doğru yola

Koyuldum.

Yüzü gözü dağılmış, o haline bile şikayetçi

olmaması beni deli ediyordu.

En azından sinirini benden çıkarsın istedim.

Sadece susup oturması, canı yansa da sessiz kalmasını

İstemiyordum.

Bağ evine gelmiştim. Aldanoğlu uyuya kalmıştı

Daha fazla sarsmadan kucağıma

aldım. Kahya bizi karşılamıştı

"Geleceğinizi söylemediniz, ağam; hazırlık

yapardık.

"Öyle gerekti."

Soğukta daha fazla beklemeden içeri girdim.

Zümrayı yatağa uzandırdım. Cani acaba çok yanıy

muydu?

Berfin' den

Konakta kıyamet kopmuştu, abim yengemi al

gitmişti ama annem hala olanlardan ders almamı

bu defa da Roza yengemden sinirini çıkarıyordu.

Ne kadar araya girsem de laf dinlemiyordu.

Melek için bunlara katlanıyordu; o da eğer giderse bir

daha Melek'i görme şansı olmayacağını biliyordu.

Abimden kalan tek hatıraydı bizim en

kıymetlimizdi, daha fazla dayanamazdim annemi

yaptıiklarina.

"Daye, dur yeter artik! Senin yüzünden abim

karısını alıp gitti. Sira Roza yengem ve Melek'te m

"Berî ku ez te bixim bin lingên xwe, here (sen

ayağımın altına almadan git Berfin)

"Alsana daye, hepimize yıllardır kan kusturdu

beni de döv daye, bırak şu sopayı artık."

Ne yapıp edip elinden sopayı almıştım, abim

öldüğünden belli bu hale gelmişti, babam da gidincd

hepten kafayı yemişti.

Ne yapıp edip Bervan abime gerçekleri anlatacaktım

gerekti. Annemin kana susamış hali beni iyice tedirgin etmeye başlamıştı.

Tekrar kan davası olmaması için her şeyi

anlatacaktım. Bervan abimi ne kadar arasam da

telefonlarInn açmıyordu; mesaj birakmaktan başka

çarem kalmamıştı.

Abi konağa döndügün zaman seninle konuşmam

gereken önemli bir konu var. Diye mesaj attiktan sonra

yengemin yanina gittim.

"iyi misin yenge?"

"iyim, dayenin her zamanki hali, boş ver beni.

" Yenge, abime her şeyi anlatacağım, Zümra'yada

yazık abime de."

"Daye duyarsa kemiklerini kırar, Berfin. "

"Umrumda değil yenge, tüm greçekler ortaya

Çıkacak. "