BÖLÜM~ 16

Selamm. Naberoo?

iki hafta oldu. Özlediniz mi beni? Ya da beni boş verin bizimkileriiii 🫠

                      16

Sanayiye gelmiştik sonunda . Girip girmemekte kararsız kalmıştım. Ama bir sorumluluğum vardı. Eray ikilemde kaldığımı anlayıp kolumdan tuttu destek verdi.

"Hadi. Seni anlayacaktır. " Yutkundum.İçeriye girdim. Araba tamiri yapıyordu bakkalın çırağı da buradaydı. Ona baktım. Elindeki aletleri bana verip çıktı dükkandan.

"Tornavidayı alayım. " Eline verdim. Arabanın altından çıktı.

Gözlerim doldu. "Usta özür dilerim geç kaldım. " Üstümdeki okul kıyafetine baktı.

"Kızım senin yerin asıl orası bura değil. " Lastiklere oturduk. Bana acıyan gözlerle değil şefkatle baktı. İçim daha kötü acıdı. Ağlamaya başladım. "Ustam özür dilerim bir daha geç kalmayacağım. Söz veriyorum. Vallahi seni zora sokmayacağım. Geç kalmayacağım." Gözlerimi kapattım. Utanırdım ağlarken kimse görmesin isterdim. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Bana sarıldı. "Sorun değil kızım. Ben seni anlarım. " Sırtımı sıvazladı. Geri çekildiğimde gözlerimi sildim. Onunda gözleri dolmuştu. "Kovmadın mı beni? "

"Hayır kızım. Hatta okul saatlerin dışı gel. "

Yutkundum. Hiç bir bağım olmamasına rağmen bana iyilik yapan bu adama karsı mahçup oldum. "Tam vaktinde geleceğim. Okulum yok usta. " Yüzü düşmüştü. Telefonum cebimde titredi ama bakamadım. Usta cebinden çıkardığı parayı elime verdi. Gözlerim tekrar doldu. "Hayır olmaz kabul edemem. "Avcuma koydu ve kapattı avcumu.

" Bu ustan olduğum için değil. Bir babanın evladına verdiği. " Usta arabaya geri döndü. Ayağa kalktım. Arkamı döndüm . Ağlamamak için parmağımı ısırdım. Bu his çok güzelmiş... Telefonumun tekrar titremesiyle baktım.

Eray efendi: Abin geldi.

Hemen personel odasına girdim. Yüzüme kask gibi bir şey taktım. Önlüğümü de takıp geri döndüm . Umarım anlamazdı. Ben kaçmayacaktım. Sürekli buraya geldiğini biliyorum ve kaderinden kaçamazsın Hay nalet. Ne ara bozuldu bu araba. E tabi ah alınca nası da bozulur.

Yanında yine o vardı. Kapının dısında bekliyordu. Ustam bana güvenerek bıraktı arabayı.

"Kızım sen halledersin ben camiye gidiyorum " Sesimi kalınlaştırdım.

"Tamam usta. " Elini koluma pıtpıtladı kasketini taktı ve çıktı. Kız dışarıda beklemekten sıkıldı ve yanımıza geldi. Beni küçümser gibi süzdü. Sonra bakışları bordo tırnaklarına gitti. Tırnaklarına dokundu sakız çiğneyerek. "Canım sen bu işi yapabiliyor musun? Hayatım emin misin? Bozmasın motoru? Kaç paraya alınmış şey sonuçta. ' Göz devirdim. Allahım sabır ver. Neden yani? Başka insan tipi yoktu da bu mu?

"Gayet iyi yaparım ablacım. "

"Abla mı? " Abim bir şeyler söyledi. Kızda hemen yumuşadı. Motorunda birkaç ayarını sıktım ve anahtarı vermek için dışarıya çıktım. Kız uzakta cafeye girmişti Abim telefonla konuşuyordu. "Evet haftaya evleniyoruz. Lütfen daha fazla gecikmesin. Biliyorsun hamile. Ve evi üzerine almazsak evlenmem diyor. Bebeğimi babasız mı büyüteyim abi?"Olduğum yerde kalakaldım bu kötülüğü de mi yapacakın. Karşımda erayla göz göze geldim. Elimden anahtar yere düştü. Anahtarın tok sesi yankılandı. Hemen yerden aldım. Bana doğru yürüyen abimin eline sıkıştırdım ve ücretini aldım.

"Bitti mi kardeşim? " Eline verdim hızlıca anahtarı. Tuhaf bakışlarına maruz kalmadan içeriye geçtim. O da motorunu alıp gitti. Eray koşarak yanıma geldi. Çöktüğüm yere oturdu.

"Eray ne yapacağım? O annemi kandıracak.... " Sadece bana sarıldı. "Halledeceğiz."