Bir aşk, evliliğin en güzel haliydi. Dilber Beyoğlu da bu evliliğin ucundan tutmuş yelken açmıştı. Amca oğlu ile evlenen kadın mutlu bir yuva kuracağını zannederken, hiç olmayacak şeyler başına gelir. Evlilik dediği mutluluk dediği huzur dediği yuva bir rüzgar gibi dağılır. O yuvadan kurtulmak hiçte kolay olmayacaktır. Kader ise Dilberi o kasirgadan kurtarır. Özgür olan kadın ise bambaşka bir kader karşısına çıkar. " Dilber yalvarıyorum benden gitme!" Diyen adam. Sol yanı ise bir el uzatır. " Benimde savaşmaya var mısın gül goncasi?" Dilber ise birinin uzattığı eli tutar.

Herşey çoktan bitmiş miydi? Yoksa yeni mi başlıyordu? Ben bambaşka hayaller kurarken hayatın bana kahkahalarla gülme şekliydi belkide bu yaşadıklarım. Hayır ama ben kolay pes eden birisi değilim. Düştüm yandım öldüm ve küllerimden bambaşka bir ben olarak geri döndüm. Bekle beni hayat şimdi seninle görülecek kapanmamış hesapları kapatmaya geliyorum. Ben Kardelen Hazan Yazgı. Bu oyunu artık kendi kurallarımla oynuyorum herkese ve herşeye inat...

"O silahı elinden indir!" Dediğimde yan duran vücudunu bana doğru çevirdi ama o silah abimin alnına daha çok yaslandı. "Yoksa?" Diye soruşu meydanda ki bütün insanları endişelendirmeye yeterdi. Çenemi herkesin inadına dikleştirip "Yoksa sana yemin olsun ! Bu meydanı kanınla yıkarım!" Diye bağırdım. "Efsun!" Diyen abime bakmadım, yüzü kan içindeyken ona bakıp gardımı düşürebilirdim. "Demek kanım ile yıkarsın ha !" Dediğinde fısıltısı bile meydanı inletti. "Azad ağa, yaparım bilirsin! Bu seni ilk vuruşum olmaz!" Deyişim onun kaşlarını çatarakken kalabalıktan bir kaç kişinin kaçmasına sebep oldu. Koskoca Mardin! En iyi o bilirdi yıllar önce nasıl AZAD KARAASLAN`ı gözümü bile kırpmadan vurduğumu. O gün Mardin yasa bürünürken Diyarbakır`da zılgıtlar eşliğinde bir çok kapıda düğün yapıldı. Ben EFSUN ŞANLI... Yıllar önce babamın kanını akıtan adamın kanını bu meydanda dökmüştüm. Zerre korkmadan, zerre aşkımı aklıma getirmeden. Bunu tekrar yapacağımı onun gibi Mardin de biliyordu. "O halde durma, yine elin titremesin!" Dediğinde onunla beraber tetiği indirdim. Arkamda koskoca Diyarbakır`ın en büyük aşireti olan Şanlı Aşireti vardı. Benim Aşiretim! Onun da arkasında Mardin`in en büyük aşireti olan KARAASLAN aşireti vardı. Liderliğini onun yaptığı Aşiret. "Abi`mi bırak azad ağa!" Dedim durması için. "Babam gibi onun da kanını akıtmana izin vermem! Babamın kanı için sadece senin kanını döktüm ama Vallahi, Billahi ve Tillahi abim için ailende ki herkesin kanını dökerim!" Diye devam ettim. Uğultular arttı da arttı.

Âmedin eşsiz güzeli olan Berivan. Amede nam salmış bir güzellikti. Yegâne bir çiçek gibi büyümüş serpilmişti. Adı gibi esmer olan Berivan yürek yakandi. Âmedin deli yüreği olan, hırçın bir ağa olan Şiyar ağa. İki yürek bir araya geldi. Biri ondan inat, diğeri ise keçi inadı. Tek yol birleşmek, tek yol yeni bir bağ kurmak. Çıkış yolu yok... Kaçış yok... İkiside keskin bir fırtınaya yenik düşer. İkiside aşk denen yelkene biner. Aşk onları bulacak mıydı? İkiside birbirine bağlayan aşkı sımsıkı tutacak mıydı?

Heja güzelliği ve cesaretiyle Amed`e nam salmış kadın. Ağir yakışıklılığı ve bastığı yeri titreyișiyle Amed`in saygı duyulan ağası... Kadın çok sevdi ve sevdiği adam için ailesini herkesi karşısına aldı. Adam çok sevdi... Sevdiği kadın için ölüme gider gibi Karadağlı konağına girdi. Tüm olumsuzluklara rağmen ikisi el ele tutușup herkesi arkalarında bırakıp çıktılar. Aradan geçen 3 yıl sonra hüküm verildi. Ağanın soyu devam etmeliydi ve Keje üstünde ki beyaz gelinlikle... Düğünlü davul zurnalı bir şekilde Mirakan konağına giriş yaptı. Heja aklını yitirdi göğsü sıkıştı... Hayır kocası onu seviyordu yapmaz dedi. İnsan gözüyle gördüğüne kalbiyle inanmak istemiyordu. Heja inanmak istemese de her şey bütün gerçekliğiyle ortadaydı. Mirakan konağında acı bir gerçek... Kuma! Bu kitapta Amed`e nam salmış güçlü ve asil kadın Narin Karadağlı var. Ben hem okuyacağım, hem de sevdiğim adamla evleneceğim deyip töreye aşirete baş kaldıran Narin Karadağlı var. Bu kitapta sevdiği adam için herkesi karşısına alıp, ihanete uğrayan Heja Karadağlı... Bir kadının en güçlü isyanı. Bu kitapta sessiz çığlıklarını duyuramayan sevdiği adamın abisine eş giden Berfin Mirakan var. Ve bu kitapta sevdiği kadın için herkesi karşısına alan sabrın sadakatin en güzel hali Ömer Mirza Karahan var. Heja güzelliği cesareti ve asiliği ile Amed`e nam salmış kadın! Ağir yakışıklılığı bastığı yeri titreyişiyle Heja`nın kalbini fethetmiş adam! Hazar Karadağlı sevdanın en güzel tonu... Sevdiğim kız mutlu olsun varsın bensiz nefes alsın diyen genç yağız bir delikanlı. Onun mutluluğuyla bende nefes alırım diyen bir adam. Mirakan konağına düşen bir ateş kuma gelen Keje Mirakan... senin yapamadığını ben yapmaya geldim dedi, karşısında ki kadını yaktığını bilerek. Bastığı yer alev alıyordu.

Wattpad de Zeynep kitabımın düzenlenmiş hali olarak burada yayında olacak.

Alin, 17 yıl sonra gerçek ailesine kavuşur ama neden karıştırıldığını her iki ailesi de kendisi de bilmiyordur. "Baba, biri sizden intikam almak istemiş olabilir mi?" Kendimce düşündüğüm fikir mantıklı olmalıydı ki babamın kaşları havaya kalkmıştı. "Eğer birileri seni bizden intikam için almışsa..." Gerisini söylemesine gerek yoktu. Şu an ki yüz ifadesi, yeteri derecede lafının devamını yerine getiriyordu.