Bırakmadın Hiç Bende Beni…

Bırakmadın Hiç Bende Beni…

Havanın ısındığı günlerimi evde geçirme fikri beni adeta boğmuştu. Burada bir arkadaşım yoktu ama kendi başıma da eğlenebilirdim sonuçta…

Güneş tam tepedeydi. Ben ise üstümdeki kot şortum ve yıldızlı tişörtümle beraber kalabalık sokaklarda dolaşıyordum. Pek bir amacım yoktu. Sadece bir kahve içmek ve gezmek istemiştim. Sonunda buradaki en sevdiğim kafenin önüne gelince hızla içeri girmeye yeltendim. Ama benimle aynı anda içeri girmeye çalışan adamla çarpışınca ikimizde geri çekildik.

Adam 25 yaşlarında 1.96 civarı boyu olan sarışın ve mavi gözlü yakışıklı biriydi. ‘’Pardon.’’ Refleks olarak Türkçe konuştuğumda adam anlamaz diye düşünüyordum ki adamın adeta gözleri parladı.

‘’Türk müsünüz?’’ gülümsedi ve elini uzattı. ‘’Kaan ben.’’ Bana uzattığı elini sıktım ve tebessüm ettim. ‘’Efsun.’’

Kaan denen adam kahveyi beraber içmek ister miyim diye sorduğunda onayladım ve beraber içeri girdik. Kahveleri aldıktan sonra çıkıp bir parka gittik. Bankta oturmuş kahvelerimizi içerken sohbet ediyorduk.

Havadan sudan konuşurken konu aşk hayatına geldi. Kaşlarımı kaldırdım. ‘’Ben pek şanslı değilim o konuda.’’ Güldüm. Ama buruk bir tebessümdü bu. Kaan ise bir eliyle saçını düzeltirken aynı şekilde güldü. ‘’Al benden de o kadar.’’

Başını yana eğdi ve öyle bir baktı ki gözlerime… Çok şey söylemek ister gibi bir hali vardı...

Güldüm. ‘’Ne oldu?’’ onun gibi başımı yana eğdim ve gözlerimi kırpıştırdım. ‘’Çok güzelsin ama çok üzgünsün’’ bir an bocaladığımı hissettim. Gülüşüm soldu. Kaan ise teslim olur gibi ellerini kaldırdı. ‘’Yanlış anlama psikoloji mezunuyum da ben…’’ onaylayan bir mırıltı çıkarttım ve tebessüm ettim.

Biraz daha sohbet ettikten sonra birbirimizin numarasını alıp evlere dağıldık. Salonda oturmuş Bihter’le oyun oynuyordum ki telefonuma aynı anda iki bildirim geldi…

Kaan:

‘’Nasılsın prenses?’’

Cevap vermeden önce diğer bildirime de tıkladım…

Alp:

‘’Merhaba Şeker kız. ‘’

‘’Merhaba Buz adam…’’

‘’Nasılsın?’’

‘’İyiyim.’’

Onun nasıl olduğunu sormayacaktım. Ne kadar kızgın olduğumu bilsin istiyordum.

‘’Sürprize hazır ol küçüğüm.’’

Ben ne sürprizi diye soramadan ekrana bir link düştü. Tıkladım… Bir oyun açıldı… Ama bir şey vardı… Bu oyunda bizim konuşmalarımız gizliydi. Ve oyun karakteri yanında kedi olan bir kızdı. Ben…

Her bölümde doğru cevapları verdim. Farkında bile değildim ama mutluluktan ağlıyordum…

Son bölümde karşıma çıkan soruyla mutluluktan çığlık atmak istedim…

Buz adam Şeker kızın adına güzel dediğinde Şeker kız ‘adımı mı beğendin anlamını mı’ diye sorduğu esnada Buz adam ne cevap vermiştir?

Cevabınız: ’Beni ismin sahibi ilgilendiriyor. İsmin ne olduğu önemli değil.

Tabii ki doğru cevap… Ekranda yıldızlar ve bir sürü şarkı sözü geçti. Sonra ekrana bir cümle çıktı…

Beni affetmeni isteyemem. Ama bil: Gitmek kolaydı, susmak zordu. Döndüm, ama hâlâ konuşamıyorum…