31. Bölüm

Ay valla ben bu evrenden vazgeçemiyorum be. Normalde Berdel kurgumu yazacaktım bütün karakterler hazır fakat bu hikayeyide bitirmeden başlayamadım. Hadi size iyi okumalar🫶🏻

**

“Açım ben!”

“Ya Yenge daha yemek yiyeli 20 dakika oldu olmadı. Hemen nasıl acıkmayı başarıyorsun sen?” dedi Barın.

Elimdeki çantayı kafasına çaldım.

“Ben açım diyorsam açımdır! Söyleyin pilav getirsinler bana!” diye oturduğum koltuktan emirler yağdırıyordum. Barın salak salak bana bakarken kalem dolu kalemliği kafasına attım. Son anda eğilip kalemlikten kurtuldu. Cozutmaya başladığımı gören Yalçın bir telefon vakası yaşamak istemediği için asistanı çağırıp sipariş vermesini söyledi.

Edip’in şirketine gelmiş onun odasında onun koltuğunda oturuyordum. Tekerlekli sandalyesinde dönmeye başladım. 1 ay içinde çok şey değişmişti. Mesela Ediple biraz olsun aramızı düzeltmiştik ve daha az kaçıyordum. Kafam eserse hop Ahu yok oluyordu. Cem’le olan konuşmamızı da unutmamıştım. Çip’i kontrol ettirip içindeki bütün anıları beynime aktarmıştım. Ve çip’i beynimden çıkarttırmıştım. Bu olay 2 gün sürmüştü. Bahanem ise Edip’in eve geç gelmesiydi. Ediple olan cinsel ilişkimizde genel olarak korunuyorduk ama bazen unuttuğumuz oluyordu. Şimdi ise regl olmuştum ve çocuk çocuk hareketler sergiliyordum.

“Dondurma istiyorum hemde çikolatalı.” dedim.

“Yenge sen bizim başımızı yakacaksın yemin ediyorum. Biz nereden bulalım Ocak ayında dondurmayı Allah aşkına!” diye sitem etti Yalçın. Ayağı kalktım. Doğru söylüyorlardı ama midem onları hiç dinlemiyordu. Edip’in toplantısının bitmesine daha çok vardı. Bende onun toplantısı bitene kadar şirketi birbirine katsam hiç sorun olmazdı bence.

“Yürüyün şirketi gezeceğiz!” dediğimde tereddütlü bakışları üzerimdeydi.