37.bölüm

Öncelikle okumaya geçmeden önce size söylemek istediklerim var. Yeni kitabım Dokunulmaz şuanda yayında. Eski Dokunulmaz'ın nasıl dokunulmaz olduğunu ve nasıl ortadan kaybolduğunu okuyacağız. Dokunulmazın hikayesini merak edenler burada mı?

Edip Aytunç

Günlerdir Ahunun ne planladığını anlamaya çalışıyordum. 3 gün boyunca eve gelmemişti. Ve onu aradığımda her şeyi öğrendiğini söylemişti. Peki şimdi ne yapacaktı? İlk hamlesi ne olacaktı?

Ahunun ne kadar kinci olduğunu biliyordum. Beni sevse bile intikam almadan rahat durmayacaktı. Durmasınıda beklemiyordum zaten. Odaya giren korumayla bakışlarım ona döndü.

“Umarım Ahu ile ilgili bir konuyla gelmişsindir yoksa o kapıyı çalmayan parmaklarını tek tek koparırım.”

“Efendim özür dilerim fakat yeni bilgiler geldi. Ahu hanımın misafirleri gelmiş.” dediğinde şaşkınca kaşlarımı kaldırdım.

“Ne, ne misafirinden bahsediyorsun. Doğru düzgün anlat!”

“Luther Wind ve Elanore Wind.” dedi koruma. Luther mı? Onun burada ne işi vardı. En son onu 7 yaşımda bir davette görmüştüm. Tabii işi düşünce ya da benim işim düşünce görüşüyorduk. Ahuyla ne alakası vardı?

“Ne için geldiklerini öğrenebildiniz mi?”

“Hayır efendim. Sadece buraya Ahu hanıma yardım için geldiklerini duydum. Onun dışında önemli bir konu olduğu için çağırıldıklarını öğrendik.” dedi. Luther’a hemen ulaşmam gerekiyordu. Benim için Ahunun arkasından iş çevirirdi. Çevirmek zorundaydı. Eğer benim karımla aynı mekandaysa, benim dediklerimi yapmak zorundaydı.

“Efendim, Ana şirket binalarından birine saldırı oldu.” Çalışanlardan birinin hızlıca odaya girmesiyle bakışlarım ona döndü.

“Ne zaman oldu bu? Kim tarafından, kim beni karşısına almaya cüret eder lan!” diye gelen sinirle bağırdım. Çalışan söyleyip söylememek arasında kalmış gibiydi. “Söylesene lan!”

“Korkusuz timinin yaptığı düşünülüyor ama sadece onlar değil bu saldırıyı yapan. Orada birinin imzası var.” duraksadı. “Bedenlerden birini parçalayıp X çizmişler. Çalışanın bizden biri olduğunu düşünmüyoruz. Dokunulmazın bizzat fiziki imzası var.”

Derin bir nefes aldım.

“Bana Zehirlileri toplayın.”

Bakalım sevgili karıcığım daha ne yapacaktı.

Korkusuzlar ve Zehirliler sonunda karşı karşıya gelecekti.