Artık benimsin(kiss)

Başımda şiddetli bir ağrıyla kalkmıştım. Yataktaydım. Ne ara eve gelmiştim? Galiba dün içki kafa yapmıştı ki o adamın beni kaçırdığını görmüştüm. Yatakta doğruldum. İyi haber içki kafa yapmamıştı. Kötü haber Edip denen aşağılık herif tam dibimdeydi!

"Sonunda uyanabildin Demir kızı. Nasılsın?" Elinde bir kitap ve gözündeki gözlüğüyle bana bakıyordu.

"Burada ne işim var aşağılık herif!" Arkamdaki yastığı kucağıma alıp yatağın başlığına yaslandım. Her hareketimi dikkatle inceliyordu.

"Aşağılık mı? Senin gibi bir hanımefendiye hiç yakışıyor mu?"

"Senin gibi birine az bile! Neden buradayım? Hem sen kim oluyorsun da beni alıkoyuyorsun." dediğime karşılık güldü. Ciddiyim güldü. Komidinin üzerinde duran bilgisayarı kucağıma bıraktı. Ne yapıyordu bu?

"Başlat." Kafamı bilgisayara çevirdiğimde bir video vardı. Boşluk tuşuna basıp videoyu başlattım. Bu da neydi böyle? Baba?

"Dediğim gibi ailenin yüz karası. Daha fazla bizim soyadımızı taşıyamaz." Burası bizim evinizdi.

"Yani kızını evlendirmeye kararlısın Adnan?"

" Aynen öyle. Evleneceği kişi Aytunçlardan biri olacak. Babanızın tuttuğu sözü siz yerine getireceksiniz. Abin Ensar evli. Burada Ahunun evlilik için imzaladığı sözleşme var." Babam bir dosya uzattığında dosyayı dış tarafından tanımıştım. Hani bir şirket içindi attığım imzalar?

"Bugün kızınla vedalaş Adnan. Çünkü uzun bir zaman göremeyeceksin."

Video burada bitmişti. Bende bitmiştim. Babam bu zamana kadar beni saklamıştı. Beni hep sevmişti. Yalan mıydı o sevgisi? Nasıl yapardı, nasıl beni benden habersiz biriyle evlendirirdi? Babama güvendiğim için okumadan imzalamıştım bütün evrakları. Bilgisayarın klavyesine bir şey bıraktığında aklım karma karışıktı. Bir evlilik cüzdanıydı. Elime alıp içini açtım. Ahu Aytunç. Gözümden bir yaş süzüldü. Her şey bir anda olmuştu. Çok hızlı olmuştu. Ne yapacaktım şimdi?

"Ağlama Demir kızı. Ayağı kalk kendine gel. Bugün akşam için hazırlan. Senin için bir davet hazırladım." Ayağı kalktığında hızlıca yataktan çıktım.

"Bok gelirim o davete. Defolup gitsinler!" Diye bağırdım. Ben daha babamın beni kendi elleriyle satmasına alışamamışken birde davet çıkmıştı! Arkasına döndü. Üzerime doğru yavaş yavaş adımlar atmaya başladı. Ben geri adım atarken o durmamakta kararlıydı. En sonunda sırtım duvarla buluştuğumda durmuştu. Çenemden tutup eğildi. Direk olarak gözlerime bakıyordu.

"Beni iyi dinle Ahu. Burada benim kurallarım geçer. Ve sen artık benim karımsın. Benimsin. O gün o barda olmamalıydın. Orada yalnız olmamalıydın. Orada, benim yanımda olmamalıydın. Ama artık buradasın ve bu günden sonra benim olacaksın. Anladın mı?” Net konuşmuştu. Yüzü yüzüme çok yakındı. Fazlasıyla yakındı. Sinirden ellerim titriyordu. Bir şey yapamıyordum.

"Ben senin malın değilim Edip Aytunç! Ayrıca sen kim ölü-" Bir anda dudaklarıma yapışınca afalladım. Kafamı sağa sola hareket ettirince elleriyle sabitledi. Dudakları dudaklarıma yapışıkken bir anda eli kalçama doğru gidince bağıracaktım ki o bunu fırsat bilip dilini ağzıma daldırdı. Karşılık vermediğim sürece devam edecekti. Karşılık vermeye başladığımda vücudum alev gibi yanıyordu. Hayır bu yangın sinirlendiğimden dolayıydı.Geri çekildiğinde gülümsüyordu.

"Şimdilik karşılık vermiyorsun. Ama çok yakında sen benimle öpüşmek için yanacaksın Demir kızı." deyip saçıma öpücük kondurdu ve odadan çıktı. Kapının kilitlenme sesi geldiğinde kafayı yiyecektim.