AVM yolcusu kalmasın!

“Siz niye hazır değilsiniz?” Dedim bakışlarım hepsinin üzerinde gezerken. Salona girdiğimde hepsinin bir anda bakışları bana dönmüştü.

“Edip abinin izni olmadan hayatta evden çıkamayız.” diyerek arkasına yaslandı Kerim.

“Sizin burada yengeniz varken Edip de kim oluyormuş be? Yürüyün alışverişe gidiyoruz!” dedim. Hepsi birbirlerine bakıyorlardı. “Valla isteyen gelir, benimle güzel bir alışveriş yapar yemek yer ve eğlenir. İsteyende bu boklu evde mal gibi oturup evdeki kadınların dedikodu anlatışını dinler.” deyip kapıya doğru yürüdüm.

🤍

Arabaların yanına geldiğimizde Ensar ve Yeliz’i bekliyorduk. Beklemekten yorulmuştum. Bi üstlerini değiştirip geleceklerdi!

“Ben artık daha fazla beklemeyeceğim! Onlarda başka arkamızdan gelirler. Yoksa ben beklemekten ağaç olmayacağım. Delireceğim!” deyip sinirli adımlarla arabanın kapısını açıp bindim. Sertçe kapıyı kapattığımda ön koltuğa Ecrin oturdu. Çantamı ona uzattım. Arka koltuklara en sonunda Ensar ve Yeliz oturduğunda şükür ettim. Dikiz aynasından üstlerini süzdüm.

“Bu muydu lan on saat giyemediğiniz kıyafetler!”

“Yenge valla annemler gördü baya sorguladılar. Aile üyelerinin dışarı çıkması yasak biliyorsun. Ve biz daha dün dışarı çıkma hakkımızı kullandığımız için şaşırdılar Edip abimi aradılar.” Dışarı çıkma yasağı mı? Aynı bizim evdeki gibiydi fakat çoğunlukla istediğimizde çıkabiliyorduk. Arabayı çalıştıracağım sırada Kerim’de binmişti. Bunlar niye benim olduğum arabaya bindilerki? Ne güzel korumaların olduğu arabaya bineceklerdi işte.

“Bu dışarı çıkma yasağı tam olarak nedir?” dedim merakla.

“Bir çok iş adamının düşmanı olduğunu biliyorsun. Ama bu dönemlerde Edip abimin düşmanları azdı baya. En son olan saldırı evde düzenlenen daveti basmalarıydı.” dediğinde arabayı çalıştırdım. Evet benim için düzenlenen davetti. Ben farketmiştim bir saldırı olacağını. Çok güzel bir gündü o gün. Tabii sadece benim için. Ediple bir olup savaşmak güzeldi.

“Tamam, şimdi kemerlerinizi takın ve sıkı tutunun. Çünkü az sonra yengenizin nasıl iyi sürücü olduğunu göreceksiniz.” dedim. Anlamamış ve tedirgin olmuş şekilde bana bakıyorlardı. Sinsice sırıttım.

“Bizi bekleyin güzel yemekler!” deyip gaza bastım. Malikaneden çıkarken aniden sağa kırdım. Bu onları sarsmama neden olmuştu. Küçük bir korku iniltisi duydum hepsinden.

Yolculuğumuz daha yeni başlıyordu.

***

merhabalar. Bu bölümden sonra bölüm listesinden 29.bölümü okumanız gerekiyor. Listede. Düzenleme yapamadığım için en sona düştü bölüm🥲