Ben Ki

Ben ki Eylül'ü gelmiş bir insan,

Tutamam dökerim yapraklarımı tek tek.

Önce sevincim gider benliğimden,

Sonra hüzün geliverir yüreğime.

Ben ki Eylül'ü gelmiş bir insan, Bakamam sana sararmış gözlerimle,

İşte o zaman  uçuşuverir aşk gönlümden,

Sonra ansızın yalnızlık gelir çatar benliğime.

Ben ki Eylül'ü gelmiş bir insan, Umutlarım havalanır gider rüzgar ile sonsuz göklere,

Ve o sonsuz göklerden geri gelir umutlarım yağmur ile,

Çarpar,vurur suratıma nefretiyle.

Ben ki Eylül'ü gelmiş bir insan,

Susar küserim sadece,

Gündüz güneşe,gece gölgeye,

Ben ki Eylül'ü gelmiş bir insan,

Susarım,susarım sadece..