F19

Kendime geldiğimde kafamda tarif edilemez bir acıyla sarsıldım. Yarı baygın haldeyken arabaya bindirildiğimi anlamıştım üzerinden çok zaman geçmemiş olacak ki hala arabadaydık. Gözlerimi açmadan neler olup bittiğini anlamak için konuşmalarını dinledim.

"Arabanın amına koydun lan! Her yer kan oldu."

Milad şerefsizi baygın olan benimle konuşuyordu. Bahsettiği kanın kafamdan geldiğini tahmin etmek çok zor olmadı. Zira kafamda sayısız ziller çalıyordu.

Bunlar cidden normal insan değildi.

"Alo, ormanlık alana götürüyorum efendim.Çok kan kaybetti yaşamaz zaten. Emredersiniz."

Kısa telefon konuşmasının ardından şoföre dönüp gidecekleri yerin konumunu verdi.

Sanırım buraya kadardı. Her şey bitmişti.

Araba durunca şoföre kapıyı açmasını söyledi ve saç köklerimden tutup beni dışarıya savurdu. Tam anlamıyla savurdu.

Gözlerimi güçlükle açtım kalkmak için çok fazla çaba gösterdim ama nafileydi. Hem kan kaybım azımsanamayacak derecedeydi hem de başım felaket dönüyordu.

Arkamdan inip belindeki silahı çıkardı ve tetiği çekti.

"Son duanı et Komutan."

BÖLÜM SONU

Farkındayım çok çok kısa bir bölüm ama devamı gün içinde gelecek sağlıcakla kalın...

​​​​​​

​​​​​