F:23

Okumaya başlamadan önce Yıldımızı parlatmayı ve okuma esnasında bol bol yorum yapmayı unutmayınnn

Keyifli okumalarrr.

***

Haftalar sonra kendime itiraf etmekte çok zorlansam da özlediğim Gökyüzü odadaydım. Taburcu olurken Burak yine gelmiş,başıma gelecek felaketleri sıralamış ve yine evine getirmişti.

O kadar ısrardan sonra direnmemiş gelmiştim ve burası da ikinci evim gibi bir şey olmuştu.

Tek sorun evde yalnızdım. Kara Mamba, Griffonların peşindeydi ve her ne kadar dişimle tırnağımla kazansam da timin kaptanlığını bir türlü yapamıyor, sürekli ölümle burun buruna geliyordum.

Bu işe de en çok Burak memnun oluyordu.

Oturduğum yataktan kalkıp cama doğru yürüdüm. Gün aydınlanmak üzereydi rutinimde bu saatte uyanırken Kara Mambadan sonra rutinlerim de değişmişti. Uyuyamıyordum.

Esnerken kapı açılma sesi gelince gözlerim komodinin üzerinde duran silaha gitti. Parmak uçlarımda yürüyerek silahı elime alıp odadan çıkarken onun sesini duyunca rahatladım.

"Asena, Ben geldim bırak o silahı."

Karşı karşıya geldiğimizde gözleriyle işaret ettiği silahı belime koydum.

"Niye bu saate geliyorsun?"

"Evime gelirken izin almadığım için özür dilerim. Beni affedebilecek misin?"

İki elini birleştirip çenesine götürmesine göz devirdim.

"Düşmanların geldi sandım. Görevin yarın biteceğini biliyordum."

"Yollarımı mı gözlüyorsun?"2

Dudaklarını kıvırmasına kaşlarımı çattım.

"Tim kaptanı benim ya her türlü görevden haberdar olmam çok da anormal değil hani?"

"Tabi tabi. Pencere önünden de o yüzden ayrılmıyorsun zaten (!)"

"Burak!"

Sinirlenmem keyiflenmesine neden oldu.

"Tamam tamam" dedi ellerini teslim oluyorum dercesine kaldırarak.

"Aldığımız flash çok işimize yaradı. Maria bütün planı deşifre edince dilsizi içlerine sokup detayları öğrendik. Kendilerine ait savaş uçağı firmaları varmış. En iyi okullardan mezun olmuş uçak mühendislerine sahip bir firma. Çeşit çeşit uçak tasarlayıp masumların canını denek olarak kullanıyorlar."

Hayretle baktım anlayamamıştım.

"Nasıl yani?"

"Mesela bir tuşla kaç insan öldürülebilir?"

​​"En basit örneği verdim gerisi senin hayal gücüne kalmış. Birçok projeleri de bitmiş durumda yarına kanlı kanatlar adını vermişler ilk deneme uçuşu var yani."

Derin bir nefes aldı.

"Anlayacağın yarın büyük gün. Çeteyi çökertiyoruz."

​​​​​​Bu da Kara Mambayla olan süremin sonuna gelmek demekti. Yeni bulduğum ailemi yine kaybetmiştim. 1

Boğazımda oluşan yumruyla zar zor yutkundum.

​​​​​​"Ama kaptan bendim." gözümden akan tek damla dikkatini çekti.

​​​​​"Üzgünüm Asena bu halde ne Yavuz Komutan ne de ben göreve çıkmana izin veririz." 1

"Adamların üst düzey uçakları var Burak. Onlarla ancak ben baş edebilirim. Bensiz gidemezsiniz izin vermiyorum."

"Senin gittiğin görevi de gördük." 2

​​​​​​"Aynı şey değil!" sesim gereğinden fazla yükselmişti.

"Ben bir fark göremiyorum."

​​​​​​"Neyse" dedi sesi bıkkındı. Sıkılmıştık ikimiz de sürekli aynı konuları konuşmaktan.

"Yavuz Komutan gidin sevdiklerinizle vedalaşın dedi."

​​​​​​Alaycı sesimle "Ve sen de benim yanıma mı geldin?" dedim.

"Aynen öyle." tek adımla aramızdaki mesafeyi kapatıp dudaklarını dudaklarıma bastırdı. 8

BÖLÜM SONU

Bölüm hakkındaki görüşlerinizi bekliyorummm. Ne kadar çok yorum o kadar çabuk bölüm :))

​​​​​