10. Bölüm

Sınırımız 15 yorum 10 oy

--------------------------------------------------------

Gene okuldayım ve Dila yok kendini yorgun hissettiği için gelmeyecekmiş. Pencerenin pervazına yaslanmış öyle yere bakıyordum. " Lara bir bakar mısın?" Mete'nin sesini duyduğumda kaşlarımı çatıp kafamı kaldırdım. O olayın üstünden bir iki gün geçse de sinirim tazeydi.

"Ne var?"

"Seninle bir şey konuşmak istiyorum."

"Benimle konuşmak ne haddine senin."

"Bir dinle ama."

"Evet dinliyorum"

"Uzatmadan söylüyorum ben sana aşık oldum." sinirlendiğimi söylememe gerek var mı? Bence yok.

"Ulan ben diyorum benimle konuşmak ne haddine sen bana olmayan duygularını açıyorsun. Ben edebimi bozmadan gider misin?"

"Lara ben ciddiyim. Bunu duyduğum anda iki bacağının ortasına dizimi geçirdim. Geçirir geçirmez çocuk misket böceği gibi yuvarlak oldu.

"Lan kızım ben bunu sana ödetirim." derken bile sesi titriyordu.

"He he ödetirsin sonra, benim işim var." derken yanından geçiyordum. Ders boştu bu yüzden biraz kantinde takılmaya karar verdim. Yaklaşık bir dakika sonra telefonuma bildirim düştü.

Çikolata: Kızım sen gene birine bulaştın değil mi

Siz: Evet bulaşmayayım mı

Çikolata: Yavrum bulaş bulaşmasına ama sana zarar gelecek diye korkuyorum

Siz: Korkma bana bir şey olmaz

Çikolata: Korkmamak elde değil

Siz: Sen bana bebek gibi davranmayı kesecek misin

Çikolata: Hayır :)

Siz: Senin kim olduğunu öğrendiğimde senide döveceğim

Çikolata: Döv sorun değil

Siz: Off sen iyice saçmaladın ben dinlenmeye gidiyorum

Çikolata: Dinlen dinlenmek önemli