18. Bölüm

Gece gece uyurken kapım çaldı. Yarı uyanık bir şekilde kapıya kadar gittim ve kapıyı direkt açtım ama karşıma çıkan kişiyle gözlerim fal taşı gibi açıldı.

Polis mi ne alaka ya. "Merhabalar burası Lara Korel'in evi mi?" "Evet benim" "Sizi kasten yaralama suçundan dolayı tutuklamam gerekiyor." "Tamam üstümü değiştirebilir miyim? Kaçmam merak etmeyin. İsterseniz eve girin." "Peki hızlı olun biraz" tam odama doğu gidecekken aklıma takılan soruyla hemen arkamı döndüm. "Acaba beni kim ihbar etti?" "Arda Korkmaz" "Teşekkürler" dedikten sonra üstümü değiştirmeye gittim.

Üstüme hızlıca beyaz bir kazak ve siyah bir pantolon geçirdikten sonra tekrar polis beyin yanına gittim." Size bir şey daha soracağım. İsminiz ne?" "Cihan" "Anladım Cihan şimdi bu süreç nasıl ilerliyorlar. Hapse atacaksanız beni hiç sorguya falan çekmeyin vallahi o tür işlerle uğraşamam direkt atın hapse." dediğimde telefonumu elimden aldıktan sonra kollarımı arkada birleştirip kelepçe taktı. Sonrasında arabaya kadar hiç konuşmadı. Arabaya geldiğimizde kapıyı açıp beni içeri itti. "Yavaş ol hayvan" dediğim şeyi umursamadan şoför koltuğuna oturdu ve arabayı çalıştırdı.

Yaklaşık otuz saniye sonra çok sıkılmıştım. "Cihan müzik açsana ya çok sessiz burası." dediğim de umursamadan yola devam etti. Beş dakika sonra karakoldaydık. Beni arabada çıkardıktan sonra karakolda bir odaya soktu ve bir sandalye ye oturttu. "Off sorgu yapmadan direkt atsanıza hapse ya uğraşamam bu işlerle uykum var." gene beni dinlemeden odadan çıktı. Az kalsın uyuyakalacaktım ki odaya biri girdi büyük ihtimal beni sorguya çekecekti.

Karşıma oturdu. "Saat 12.00 ve 13.00 arasında neredeydin." "Ağabeycim ben bunlarla uğraşmayım hemen sana olayı anlatayım. Evet o saat aralıklarında o gruptaki çocukların anasını ağlattım belki anlamazsın diye söylüyorum dövdüm. Ardayı zaten dövmedim çelme taktım. Çelme takmak suçsa okuldaki bütün öğrenciler tutuklayın. Yani beni tutuklayamazsınız." "Ama arkadaşlarını dövdüğünüz söyleniyor." "Evet dövdüm ne kadar komik olduklarını bir görseydin. Neyse mantıken onları dövdüm ve onlar şikayette bulunmadıklarına göre beni tutuklamanıza gerek yok." sanki bu söylediğim ona da mantıklı gelmiş gibi biraz düşündü. "Tamam hanımefendi biz Arda beyi getirelim de onunda ağzından tekrar dinleyelim." "Tamam bekliyorum."

Kapının açılma sesiyle başımı kaldırdım. Uyuyakalmışım. İçeri o adamla birlikte Arda girdi. "Arda bey lütfen şöyle oturun." dedi adam. "Şimdi olayı tekrar anlatır mısınız." "Tabii biz sokakta arkadaşlarla kendimizce takılıyorduk sonra bu kız gelip bizi dövdü." "Ay Allah aşkına utanmasan ağlayacaksın. Öyle olmadı yalan atma." adama döndüm. "Bak ağabeycim bu çocuklar geldiler bana bulaşmaya başladılar yenge falan dediler bende dedim bana bulaşmayın. Bulaşmaya devam ettiklerinde de dövdüm ve sadece çelme taktım." "Arda bey size sadece çelme mi taktı?" "Evet ama arkadaşlarımı dövdü." "Arda bey bu durumda bizim Lara hanıma ceza kesmemiz için diğer arkadaşlarınız ihbarda bulunması gerek." dedikten sonra yanıma gelip bileklerimi çözdü ve telefonumu verdi.

Telefonumu aldığım anda saate baktım okulun başlamasına on beş dakika vardı ve Cemden bir sürü mesaj.

Cem: Lara uyandın mı

Cem: Uyanman gerek okul var

Cem: Lara kapıya geldim yoktun

Cem: Lara iyi misin

Cem: Lara

En son iki dakika önce bunu yazmıştı

Siz: Cem sakin ol iyiyim karakoldayım

Cem: Nasıl lan

Cem: Neden kim ne yaptı

Siz: Sen okula git ben sana anlatacağım

Cem: Yok öyle okula gidemem ben senin yanına geliyorum bekle

Siz: Yok sen sadece bekle ben geliyorum

Cem: Yok olmaz

Öyle böyle derken Cemi ikna ettim ve hemen yoldan bir taksi çevirip bindim. Yaklaşık beş dakika sonra gelmiştim. Şoföre parayı verip arabadan çıktım. Binanın önünde Cemi gördüm koşarcasına volta atıyordu. "Cem" beni görünce koşup kollarını belime doladı. Beklemediğim için bir iki saniye ne yapacağımı bilemedim sonra bende kollarımı boynuna doladım. Benden ayrılınca konuşmaya başladı "Neredeydin sen ödüm koptu sana bir şey oldu diye." "Karakoldaydım dedim ya" "Senin ne işin var karakolda" "Geçen Mete'nin arkadaşlarını dövmüştüm birisi beni ihbar etmiş ama merak etme ben halledeceğim o sorunu sen beni burada bekle ben üstümü değiştirip geleceğim" dedikten sonra çok hızlı bir şekilde eve çıkıp aynı hızla üstümü giyinip çantamı aldım ve evden çıktım.

"Geldim" "Hadi gel gidelim" "Tamamdır bir daha böyle bir şeyde bana haber ver." "Off tamam ya"