39. Bölüm

Dila

"Hayır anne gerçekten arkadaşım." "Tamam ne halin varsa gör" "Teşekkürler öptüm" Berkay evine çağırmıştı evine gidecektim. Başka bi erkek olsa gitmezdim ama Berkay'ın niyetinin arkadaşça olduğunu biliyordum.

Berkay'a döndüm. "Tamam izin verdi gelebilirim" gülümsedi. Ne kadar güzel gülümsüyor. O gülümseyince bende gülümsedim çünkü gülümseyince bile insanı mutlu ediyordu. "Gel hadi arabaya gidelim" elimden tuttu. Tenlerimiz birbirine temas edince kalbime bir şeyler oluyordu. Cem ve Lara'nın küslükleri boyunca biz de baya konuşmuştuk.

Arabaya geldiğimizde kapımı açtı. Ben arabaya oturunca kapadı. O da arabaya geçtiğinde konuşmaya başladı. "Hanım efendi bir şey ister misiniz eve geçerken alayım." dediğinde kafamı hayır anlamında salladım. Evine gelmiştik zaten aşırı yakındı. Kapıyı açıp dışarı çıktım. "Ama ben kapını açacaktım" dediğinde kıkırdadım. "Olsun bir dahakine" yanına gittim ve onu takip etmeye başladım.

Binaya girdikten sonra Berkay'ın dairesinin önündeyken karşı komşusu kapıyı açtığında Berkay'ın "Radara yakalandık" diye mırıldandığını duydum. Gülmemek için dudaklarımı ısırdım.

"Oğlum hayırdır eve kız atmalar falan" Berkay derin bir nefes alıp konuşmaya başladı. "Yok Halime abla arkadaşım öğretmen ödev verdide onu yapacağız" "Hee bende inandım buna..." Berkay'ın mırıldandığını duydum. "Ayakkabılarını yavaştan çıkar birazdan seninle eve uçacağız çünkü" teyzeye göstermeden ayaklarım yardımıyla ayakkabımı çıkarmaya başladım.

"Söyle bakıyım bu kızı neden getirdin" "Proje ödevi için ama sen bizi bırakmazsan biz ödevi bitiremeyeceğiz" bu sırada kapıyı açıyordu. Açınca elimden tutup beni yavaş yavaş içeri çekti. "Haydin iyi günler" deyip kapıyı kapattı. Bende kahkaha atamaya başladım. "Böyle yapmasam bizi bizi bırakmayacaktı."

Gülmeyi bırakıp konuşmaya başladım. "Tamam ben bir tuvalete gidip geleyim" "Tamamdır" sanki bir şey söylemek istiyor gibiydi ama fazla kurcalamadım.

Tuvalete gittiğimde ellerimi ve yüzümü yıkadım. Saçlarımı açıp tekrardan at kuyruğu yaptım ve tuvalletten çıktım. Çıkamadım. Çünkü karşımda tek ayağının üzerine çökmüş bir Berkay vardı. "Ne yapıyorsun burada" "Dila ben seni çok sevdim. Daha önce birine karşı böyle hissetmemiştim. Benimle çıkar mısın?" "Hayır çıkmam" lan bir saniye onun gözlerimi doldu. Lan şuan karşımda benim için ağlamayacak değil mi? Şaka yapmıştım.

"Şaka yaptım kabul ediyorum" birden ayağa kalktı ve beni kucağına alıp koşmaya başladı. "Lan dur" "Şimdi Halime Ablaya söyleyebilirim." "Dur sakinleş ilk defa biri benim için bu kadar seviniyor" "Sevinilmeyecek kız değilsin ki" elini cebine attı ve bir kutu çıkardı. Kutunun içinde kolye vardı. "Sana yakışacağını düşündüm" deyip kolyeyi çıkardı ve boynuma taktı. Kolyenin ucunda iki tane süs vardı bir tanesi kalp diğeri büyüteç. İkiside küçüktü.

Büyüteci eline alıp kalbe tuttu bana gösterdi. Üstünde bir sürü farklı şey yazıyordu. En ortasında diğerlerinden daha büyük olarak bugünün tarihi yazıyordu. "Tarihler ilk tanıştığımız gün, ilk dans ettiğimiz gün, sana aşık olduğum gün yazıyor. En büyük olanı yani bugün sevgili olduğumuz gün." "Ayy valla iyi oldu benim B12 eksikliğim var" kahkaha attı. "Güzelim benim gel film izleyelim" tam odaya geçecekken kapı çaldı.

Berkay gidip kapıyı açtı. "Halime Abla neden geldin?" "Size meyve suyu getirdim" "Teşekkürler"

...

Gün bitmişti. Ama hiç iyi vakit geçirememiştik. Çünkü yarım saatte bir Halime Abla gelmişti. Gene de güzel bir gündü.