bölüm 14

helllooo beyler bayanlar naberr sınıvlarınız öncelikle nasıl geçti benim ki mat dışında iyiydi daha sonraaa sizce kitabı artık bitirmelimiyim yoksa olay ekleyip devam mı etmeliyim düşüncelerinizi bekliyorum hepinizi seviyorumm uzatmadan bölüme geçelim iyi okumalar dilerim (bölüm şarkısını dinlemeyi unutmayınn!)

Aaa dayanamicam artık odaya doktor ve ailem girince hemen ben "Allah aşkına biri sol bileğimi neden oynatamadığımı söylesin hissetmiyorum!" "arya hanım öncelikle sakin olun bileğiniz geçici olarak böyle bu yaklaşık 1,2 hafta sürer o yüzden sizi hem sağlığınız hemde terapiniz için burada misafir edeceğiz şimdilik çıkıyorum kendini çok yormak yok küçük hanım tekrar geçmiş olsun" "teşekkürler doktor bey amca" dedim ve doktor bey amca çıktı ailemle beraber kalmıştık "bana niye 10 yıldır görmemiş gibi bakıyosunuz ya altı üstü 2hafta uyumuşumdur" "abiciğim bak sen şimdi komadan uyandın pat diye söylenmez ama 2 aydır uyuyorsun bebeğim" "neğğğğ" neeeeee yok canım daha neler yalandır demi kesin yalandır beni kandırıyorlardır "beni kadırmayın ya şaka yapıyorsunuz demi" "hayır kızım maalesef kii 2ay oldu " dedi ve derin bi nefes verdi annem "anne bana sarılırmısın" "sarılırım bebeğim" dedi ayağa kaltı ve geldi" abi ikiz kardeşim ve yakışıklı babam sizde gelin hadi sarılın bu kızın sağlığa ihityacı olduğu gibi sevgiyede ihtiyacı car 2ay uyumak herkesin yapabileceği şey değil" dedim ve gülerek bana sarıldılar canım ailem iyiki varsınız bee daha sonra sarılmamız bitince kapı çaldı ve içeriye cenkler yani diğer ailem girdi ağlamaktan şişmiş gözleri olan berki gördüm çökmüş bir karanı bir umutla burukça gülümseyen barış abimi gördüm yavaşça içeri girdiler ve "arya biz sana sarılabilirmiy-" "buraya gelin ikiz" dedim küçük çocuklar gibiler aynen onlarda sıkıca sarıldı sonra karan "abim güzelim birtanem affet artık beni be güzelim ben seni kaybetmekten çok korktum çok korktum abim affet beni" gözleri dolmuştu bir damla yaş süzüldü aktı elime gözlerenden yaşlar akmaya başladı karan abimin sildim parmaklarımla sarıldı sanki kokuma hasret kalmıştı iyice içine çekti kokumu saçlarımı okşadı ağladı yaşları saçlarımı ıslatınca anladım bende "abi ben seni affettim ağlama be karamım şu yaşlı yorgun kalbimde ağlıyor " dedim gülümsedim evet ne kadar affetmesemde affetttim bunu unutmayacaktım ama pişmanlığı üzgünlüğü yorgunluğu belliydi ah be abim keşke böyle yapmasaydın "kalbimm peki beni affettin mi" "affettim ruhum gel buraya" "pişt diğer yarımm buraya gel sende ayrıca benim küçük yakışıklım nerde gelin bakalım sarılın bana kardeşimi ikizlerimi özledim ben" "dedim ve hepsine sarıldım ah benim canlarımmm sonra onlar çekildi" kıskanmayın lan 6tane abim var 3tane 3 tane gelin" dedim kendi gerçek aileme sarıldım önce 5 i ne sarıldım sonra barış abim geldi onda sıkıca sarıldım ve "ayy bu kadar keder nereye kadar gülelim biraz demi ben bi iyileşim ilk işim evde parti vermek olucak" dedim ve herkes kahkaha atmaya başladı...

...

kapım çaldı ve içeriye efe girdi evet yanılmadınız efe sancak yine karşımdaydı çok değişmemiş oysa sadece yapılı olmuş boyu biraz daha uzamış bu hali daha dikkat çekiciydi "şey odana gelebilirmiyim istemessen anlarım" dedi" "gel buraya" kollarımı açtım koşarak geldi ve sarıldı "hayırdır hangi rüzgar attı seni buraya " "biraz saçma olucak ama ben seni çok seviyorum be güzelim" "ay beni kim sevmez kii" "arya o anlamda değil senin böyle olduğunu adinden öğrendim ve ben seni kaybetmekten o kadar korktum ki anlatamam hem artık öfke problemimde yok terapimi gördüm hala devam ediyorum bana iyi hissetirdiği için anlayacağın ben senin için değişmeye bile hazırım lütfen bize bir şans var affet beni" "affet beni sevgilim sensiz olmak istedim herkes aşkı ararken bense kaçmayı seçtim" dedim ve susutum "affettim seni efe sancak ama birdaha olursa sana dava açarım" "peki avukat hanım" "efe sen ne okudun peki " "ben mi ben yazılımcı olmaya karar verdim şimdi kendi şirketim var" "vayy yakışır sana " "senin gibi güçlü bir kadınada avukatlık yakışır" "yalnız şimdilik avukat ben savcı olacağım" "sana her meslek yakışır be güzelim" "ayy teşekkürlersanada öyle" dedim "efem" "efendim aryam " "bana sarılırmısın" dedim yanıma geldi ve tekrar sarıldı bi insan dıştan değişsede kokusu hep aynımı kalırmış efeninki aynı kalmış galiba bugün benim iyilik günüm karamımı bile affettim yani siz düşünün ayy neyse onu bunu boşverin anı düşünelim birazda...

...

2 hafta sonra

çok şükür ayağımı artık rahatça kullanabiliyordum kalbimde gün gittikçe iyileşiyordu çok şükür Rabbime daha sonra bizimkiler yani adin ada kuzey ve efe hep bana uğruyorlardı kuzeyin yeni bi sevgili varmış adı eceymiş resmini gösterdi çok güzel bi kız bence bugün eve geçme günümdü oyüzden bizim tayfa beni evde karşılayacaktı şimdi ailem eşyalarımı topluyodu ve eve geçicektik annem ve babam buradaydı abimleri ikizimi ve kardeşimi zorlada olsa eve gönderdik "kızım biz çıkış işlemlerini halledip gelelim sen burada otur bebeğim" "tamam baba bekliyorum ben sizi" dedim ve oturdum yatağıma sonra kapı açıldı ve gelen kişi ile şok olmuştum yıkılmış bi haldeydi... yağız odama girdi ve hemen çığlık attım "sakin ol sadece geçmiş olsun demek istedim seni görmek istedim" "sen ne hakla gelirsin buraya dedim hemen hemşire çağırma tuşuna bastım tam bana gelicektiki hemşirem odama girdi" şey selin abla beni annemlerin yanına götürümüsün" "tama kuzum" dedi "baybay yağız" dedim ve çıktım oh iyi oldu annemlerin yanına geçtik ve işlemleri halledince arabaya doğru ilerledik arabaya bindim ve babam arabayı çalıştırdı şarkı açtık ve yola koyulduk...

...

"beni salın 5 dakika ya biraz kafa dinlim allah aşkına " dedim ne mi oldu eve geldim geleli herkes beni memnun etme peşinde onlar mutlu olsa zaten ben mutluyum "ya siz oturun kafa dinleyin ben zaten mutlu olurum" dedim o zaman herkes oturdu ve kapı çaldı içeriye maaşallah bi aşiret girdi bune lann...

hellloo bir bölüm sonu daha sizce nasıldı bu bölmümüz dediğim gibi sizce kitabı bitireyim mi uzatayım mı

efe hakkındaki düşünceleriniz değiştimionları buraya alayım

sizleri seviyorumm iyi gecelerr hepinizee 💫