3. Bölüm

bölüm 3

Minesu Koyuncu
minesuuu

bölüm şarkısını dinlemeyi unutmayın keyifli okumalar dilerim.

hastaneden çıktım ve hala durmadan koşuyordum amacım rahatlamaktı arkamdan karan abimin sesi geliyordu ama umursamadım koştum ve önümdeki taksiye bindim "buyurun hanımefendi nereye gideceğiz" " sahile gidelim" "tamamdır efendim" evet param vardı yaklaşık 15 20 dakika sonra sahile gelmiştim parayı verip indim ve kulaklığımı takıp müzik açtım.

açtığı şarkı model ve ozan doğulu / dağılmak istiyorum sözlerini de yazıyorum

içimden bir masalın.

külleri uçtu bu gece

yorgun, kırgın kahramanı

gel gör ki yalnız tek hece

çok değil kısa zaman önce

bir masal yeşerdi içimde

sen her gün yalanlar söyledikçe

can verdi kalbimde sessizce

yüzüm gözüm şişene kadar ağlamak istiyorum

içip sabaha kadar bağırmak istiyorum

caddelerde dolanıp ağlamak istiyorum

müsadenle bu gece dağılmak istiyorum...

 

tam şarkıya dalmıştım ki kulaklığım bi anda çekilince arkamdaki kişiye döndüm evet arkamda adin vardı işin kötü yanı beni ilk kez ağlayarak görüyordu. Beni öyle görünce afalladı ama sonra "beren bu halin ne, ne oldu anlatırmısın iyimisin" "şey... abim ban-" dedim ve tekrardan ağlamaya başladım ve adin bi anda bana sarıldı onun gibi dağ ayısı itten beklemezdim. neyse ama sarılması gerçekten iyi hissettirdi ve denizin önüne kumların üzerine oturduk abimlerden babamdan ve biyolojik ailemden aramalar geliyordu biyolojik ailemden gelen mesajları ve aramalara geri dönüyordum zaten onların bir suçu yoktu. herşeyi adine anlatmaya karar verdim umarım pişman olmam "adin şimdi daha iyiyim herşeyi anlatıcam" " tamam güzelim seni dinliyorum ama iyi hissetmessen bırak olurmu beren" "tamam. aslında herşey çok normaldi ikizim yani berk ile savaşıyorduk sonra işte yemeğe falan başladık babama bi arama geldi hastanedendi bu arama ve benim karıştırılma ihtimalimden dolayı hastaneye çağırdılar annemin gözü parlıyordu hiç bir zaman anne kız gibi olamadık ben çok çabaladım ama olmadı babamda hem üzün hem umut vardı abimler ise hemen redetti aslında ama herşey hastaneye gelince değişti anlıyorum kendi kızlarını kardeşlerini tanımak istiyorlar ama beni unuttular karan abime eve gitmek ve eyalarımı toplamak istediğimi söyledim çünkü artık elif hanım ve mehmet beyle yaşayacaktım sonra tamam dedi ve biz gidiyorduk ki buse 'abiciğim karamımm ben ne zaman sizle kalacağımm' dedi sadece ben ona karamım derdim çünkü hem en sevdiğim çikolataydı hemde en sevdiğim abimdi o yüzden ona karam olarak hitap ediyordum neyse sonra karan da 'abiciğim şimdi aryayı eve götürüyorum sende annemlerle gelirsin' dedi bende sinirlendim 'o kim ki sana abi diyo ne hakla' dedim o da 'o benim kardeşim asıl sen kimsinki karışa bilirsin' dedi kolumu sıkıyodu ve çok acıyodu bende sana abi değim güne lanet gelsin ben kendim gider eşyalarımı toplar sg olur giderim' dedim o da ' benle düzgün konuş yoksa..' dedi ve sustu bende 'yoksa ne yoksa ne karan ne yaparsın dövermisin beni' dedim aslında sözümü yarıda kesti ve tokatı geçirdi ve arkama bakmadan koştum önüme gelene ilk taksiye bindim ve burdayım gerisini zaten biliyorsun" "arya ben gerçekten ne diyeceğimi bilmiyorum karan abinin yaptığı büyük saçmalık olmuş umarım çok büyük bi kavga çıkmamıştır sen gittikten sonra " ay aboo ben onu unutmuştum aman çıkarsa çıksın be bana ne hak ettiler

...

yazardan beren arya gittikten sonra yaşananlar

"lan siz kimsiniz lan benim kızıma vuruyorsunuz eğer ona bişey olursa sizi öldürürüm" "asıl sen kimsin bu güne kadar neredeydin ben onun abisiyim ve ne yaptığımı biliyorum" "eğer kızımın bere aryam olduğunu bilseydim sizin gibi bi aileye vermezdim eğer başına bişey gelsin benden kaçacak bi yer bulun yoksa bu sizin sonunuz olur" dedi mehmet sonra eşini ve oğlunu alarak hastaneyi terk etti mehmet bey kızını arıyordu ikinci çalışta açtı arya ağlamaktan sesi kesik kesikti sahilde olduğunu söyledi babasına üzüntüden mi bilmiyorum ama ona baba demişti şu durumda bile mutlu olmuştu ama buruktu keşke önceden bilseydi yada bu durum keşke yaşanmasaydı evlerine doğru yola koyuldu eşi ve oğlu ile eve gelince yaşananları oğulllarına anlattı. ... karan kardeşi çıktıktan sonra mehmet denilen adamla kavga etti ve şimdi kardeşini arıyordu o kadar hızlı koşuyorduki ona yetişemedi son gördüğü bi taksiye bindiği oldu yaptığından pişmandı ama o an hak ettiğini düşünüyordu

...

Beren Arya Cenk'ten devamm ( saat 23.30)

adin beni eve bırakıyordu eşyalarımı toplayıp elif hanım gile gitmem için aşağıda bekleyecekti ne kadar gitmesi için ısrar etsem de gitmedi anahtarla kapıyı açtım anahtarlığımla birlikte kapının yanına koydum tam odama çıkacaktım ki karan abimin kolumu yakalamasıyla durdum " bırak kolumu" "hayır konuşucaz arya" "bana arya demezsen sevinirim bana sadece yakınlarım arya derde" "arya ÖZÜR DİLERİM TAMAM MI TUTAMADIM LAN KENDİMİ İT GİBİ PİŞMANIM AMA SENDE HAK ETTİN" "BANA BAĞIRMAAA HAKTTİYSEM ÖZÜR DİLEME ÇÜNKÜ SENİ ASLA AF ETMEYECEĞİM KARAN BOZ" dedim ve kolumu bıraktı direk odama gittim eşyalarımın hepsini bi bavula topladım son kez baktım arkama çocukluğuma aileme herkese hepsi bizim bağrışımıza kalkmış kapının önündeydi hiç kimseye sarılmadım sarılmak istediklerinde geri çekildim ve çıktım takside beni bekleyen adine doğru yürüdüm ve eve gittik

...

eve geldiğimizde adine sıkıca sarıldım ve " adin bugün için aslında herşey için çok teşekkürler iyiki varsın" "rica ederim bişey olursa yaz gerekirse bizde kalırsın ama yeterki bana yaz" "tamam iyi geceler" "iyi geceler ağlayan güzel" bu söylediğine kıkırdadım ve gittim kapıyı çaldım ve bana 20 yaşlarında biri açtı ve sarıldı kim olduğunu bilmiyordum ama sarıldım "seni çok merak ettik abicim" "şey siz benim abim misiniz" "evet abicim ben senin abinim 4. abin Asil abinim hadi içeri geçte seni diğerleri ile de tanıştırayım" nee acaba kaç kardeşler içeriye girince maşallah 3 tane taş gibi yunan heykeli vardı karşımda 2'si beni öldürecek gibi bakıyordu biride hareketlerimi izliyordu "hoş geldin kızım bunlar abilerin 1. abin Asaf 29 yaşında kendine ait şirketi var bu ay içinde de kısmetse nişanlanacak 2. abin Asrın 27 yaşında matematik öğretmeni 3. abin Aral 25 yaşında psikolog 4. abin Asil 20 yaşında ve ikizin Ateş zaten tanıştınız ve en küçük kardeşin Aras oda 15 yaşında ve annen Elif annen eski doğum doktoru ama şuan çalışmıyor ben deniz Mehmet Cenk senin babanım kızım benimde kendime ait bi şirketim var şimdi sende bize kendinden bahsedermisin biribirimize sorular sorarak tanışalım"

"tabi ben Beren Arya 17 yaşımdayım" "peki hobin yada fobin varmı" "evet var hobim kitap okumak ve piona çalmak fobim ise kapalı alan korkum ve güven problemim var tabi bu fobi oluyorsa." "analdım kızım umarım birgün bunların üstünden gelirsin" "peki arya geceleri çok dışarı çıkarmısın gece yarıları eve gelirmşsin yada sabaha karşı" "hayır neden öyle bişey yapayım ki bir yere gidiyosam zaten sze söyler izin alır çıkarım herhalde sen böyle şeyler yapıyosunda bana soruyosun" "ben değil buse öyleydi kesin sende ondan farklı değilsin s*rt*k " "benimle düzgün konuş benide tanımadan bi başkası ile karıştırma ben senin taıdığın kızlar gibi bi erkek için kendi hayatımdan sevdiklerimden vazgeçicek kadar kıt beyinli değilim şimdilik iyi geceler. Elif hanım bana odamı gösterirmisiniz lütfen" "tabi kızım" merdivenden yukarı çıkarken bi bağırık sesi geldi kesinlikle kızıyordu şuan asrına hah benim için hava hoş belki daha düzgün adam gibi konuşmayı öğrenir "Asrın abin adına ben özür dilerim" "sizin suçunuz değilki boş verin ben zaten takmıyorum iyi geceler" "iyi geceler bebeğim benimm" diyip saçlarımı ve yüzümü öptü ...

ayy hello kitap yazmak sandığımdan daha zormuş kaç saatdir yazıyorum ve 1168 kelimeye ulaştık sizce nasıl olmuş

adin hakkında düşüncelerinzi alabilirmiyim efendim

abiler hakkında ve anne baba hakkındada düşüncelere ihtiyacım var ayrıca isterseniz abilerin ismi değiştire biliriz siz yeterki bana isim önerin sizinde katkınız olsun

vee kızımız hakkında düşüncelerinize buraya alayım ve ben kaçayım sizleri çok seviyorumm hoşçakalın kendinize iyi bakın

 

Bölüm : 17.12.2024 17:47 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...