final bölümü

hellooo öncelikle bir veda konuşması yapalım bu kitabı yazarken bana o kadar çok destek oldunuz ki anlatmaya sözler yetmez hep beraber güldük beraber ağladık böyle berenin yaşadığı olayları sanki biz yaşamışız gibi kimi zaman etkilendik ama hiçbir zaman vazgeçmedik ve bu sadece benim değil hepimizin kitabı hepimizin başarısı iyiki varsınız hep var olun hoşçakalın uzatmadan bölüme geçelimm (bölüm şarkısını dinlemeyi unutmayınn!)

hayatta bazen zorlandığımız düştüğümüz çıkmazı olmayacağını düşündüğümüz yerler olur şayet bir umutla tekrar hayata tutunuruz bazen bizi çok üzer bazense mutlu hayatın kuralı bu düştüysen kalkmayı kalktıysan da yürümeyi öğrenmelisin herzaman Victor Hugo'nun çok sevdiğim bir şiiri var "Ağlamak için gözden yaşmı akmalı" şiirine bayılırım özellikle girişi "ağlamak için gözden yaş mı akmalı dudaklar gülerken de insan ağlayamaz mı" işte bu sözler beni ben yapar amann çenem iyice açıldı eee şey ben en son ne diyodum evet evet aşiret paket gibi bize gelen efenin ailesinden bahsediyordum herkes ayağa kalktı "hoşgeldiniz biz sizi akşam bekliyorduk" "ah elifciğim biliyorum canım ama bizim ki durmadı gidelim gidelim diye tutturdu" "napalım fisuncuğum ben aryayı hazırlayayım istersen sende gel bizle" lan nereye hazırlanıyorum ben beni salın allah rızası için yaa "aryam annecim gel hadi odana çıkalım" "neden anne" "ayy kızım ben sana söylemeyi unuttum ama bugün seni istemeye geleceklerdi" "Ne!" "aryam bebeğim vadi çıkalım ben sana anlatırım hadi kızım" dedi ve yukarı çıktık fisun teyze annem ve ben odama geçtik annem dolabımdan mavi uzun bir elbise çıkardı ve bana verdi "sen giy kuzum bizi çağır " "tamam anne " dedim ve giyinme odamdan çıktılar elbiseyi giydim fermuarını zorda olsa çektim ayakkabımı giydim ve annemleri çağırdım "anne gelebilirsiniz" dedim ve hemen odaya girdiler sonra saç makyaj derken saat 18.00 bulmuştu herkes oturma odasına geçti ben adayı adini kuzeyi ve eceyi çağırdım onlarda geldi duyanlara duymayanlara ben evleniyomm hatta şuan kız isteme merasimindeyiz

...

"yaa ada ben valla yapamayacağım sen mi götürsen " ece ve ada büyük bir kahkaha patlattı "benimi istiyorlar arya sen götürmelisin" dedi ay elim ayağım titriyor valla

yağızdan

"kuzey adin ada ve ece iş başında demi" "evet efendim" güzel planım tıkır tıkır işliyor bu gece maalesef küçüğüm sevdiğini sandığı kişiyi kaybedicek ne yazık bugüne kadar herşey planladığı gibi gidiyordu şuan benden nefret ediyor ama neden yaptığımı bir bilse beni affedecek onun için ulan bu çektiğim dert tasa bizim kan davası ya kızla evlenirsin yada öldürürsün diye devam eder aşiretim aryayı öldürmek istiyorlardı onu korumamın temel sebebi buydu aslında herkes aryayı sever ama tanımadıkları için ah bir bilseler onu ne kadar sevdiğimi bu gece eğer istediğim gibi olurda kendimi dışarı atarsa ona bu olayların hepsini anlatacağım eğer evde kalırsa bir şekilde onu evden çıkaracağım artık anlatmak şart oldu baksanıza evlenicekti ah be küçüğüm benim beni sevmeyi hiç denemedin

ufak bi geçmiş

"yağız ben seni çok seviyorum" dedi küçük arya "ben seni daha çok ufaklık" "yağız beni payka götüyüymüşün" konuşması bazen kayıyordu ama o kadar tatlı ki "olmaz küçüğüm ama istersen sana yüzmeyi öğreteyim" "yaşasınn yağız bana yüyzme öyretcekk" diye bağırıyordu "ama önce mayolar giyilmeli küçüğüm koş annem seni giydirsin "dedi yağız işte o zaman öğretti ona yüzmeyi o gittikten sonra suya ayrı bi düşkünlüğü oldu çünkü arya suyu çok seviyordu

günümüz

kahveleri içeri götürdüm ilk önce aile büyüklerine abilerime ikizime kardeşime arkadaşlarıma ve enson benimkine götürdüm kahvesini sonra isteme başladı "evet efendim sebebi ziyaretimiz belli allahın emri peygamberin kavliyle kızınız aryayı oğlumuz efeye istiyoruz" "ee bizde vermek düşer verdik gitti" "yoo baba kendi adına konuş ben kardeşimi kimseye vermiyorum başka kapıya" "ya abii" "ne abi ben seni yıllar sonra bulmuşum bi 17 yıl bizle yaşamalısın önce" "siz oğlumun dediğine bakmayın kardeşine çok düşkündür demi asaf oğlum" "yav he he " hfuasjööhas ay abim be herkes ayağa kalktı ben fisun hanım ve devrim beyin elini öptüm efe benim annem babam ve canım abilerimin elinide öptü sonra ben kendi ailemi o kendi ailesinin elini öptü ve onlar evlerine gittiler bende odama çıktım ve yatağa yattım şaka makada ben evleniyom lan...

sabah bi telefon sesi ile kalktım sabah saat 3 tü açtım "alo kimsiniz" "alo kızım ben fisun " dedi ağlamaya başladı "fisun teyze noldu birine mi bişey oldu" "efe " "efe nee" "efe ölüyor" "ne nasıl hangi hastanedesiniz" ".... hastanesi hemen yetiş kızım" dedi annemleri uyandırıdım üstümü değiştirdim ve yola çıktık hastaneye geldik içeri girdim "efe efe sancak nerede acaba" "521 numaralı odaya kaldırdık" "tamam çok teşekkürler" dedim asansöre bindim ve evet oaya bodozlama girdim efe uyanmıştı" güzelim sen bu kahveye ne koydun hani tuz tamamda zehr katmakta ne bilim" "efe ben manyakmıyım niye zehir katayım" "valla bilmiyorum ama fare zehri katılmış " "ne bu nasıl olur ada benim en yakın arkadaşım o yapmaz ece..." "o o yaptı demi" "kızım sakin o kimin yaptığını bilmiyoruz yargısız infaaz yapmayalım" "haklısınız" dedim ve efe sabah taburcu olacaktı

1 ay sonra

ben bugün evleniyorumm evet efe ile herşey istediğimiz gibi oldu evimiz tamam kınamızı yaptık ve bugün evleniyordum gelinliğim böyle onu kısa arkası up uzun duvağımla birleşmiş beyaz uzun ipleri bağlanan tarzlardan bi topuklum abartılmadan çok sade bi makyaj ve saç ben hazırdım peki efe kapı açıldı içeriye efe sancak girdi elinde bi takı kutusu vardı" ah okadar güzel olmuşsun ki gülüm beyazlar sana çok yakışmış" "teşekkürler canım sende çok karizmatiksin" "teşekkürler güzelim şimdi sana bide şu kolyeyi takayım tam olsun " dedi ve böyle zarif ama çokda şık bi kolye çıkardı ve taktı boynuma sonra koluna girdim ve aşağıya indik nikah masamıza geçtik ve nikah memuru geldi "evet burada hayırlı bir mesele için toplandık siz gelin hanım hastalıkta sağlıkta iyi günde kötü günde efe beyi eşiniz olarak kabul ediyormusunuz" tam evet diyeceğim sırada içeriye silahlı yüzlerce adam girdi ve evet bunlardan biride yağızdı "sen benim olmuyorsan kimsenin olamazsın küçüğüm" dedi beni nikahmasasından zorla aldı ve efe ye silah doğrulttular efede bişey yapamadı "eğer polisi yada adamlarınızı peşimde göreyim hiç acımam sıkarım kızın kafasına " dedi ve beni kucağına aldı" imadatt yardım edin " "abi baba anne ikizim kardeşim yerdim edin" "baba anne lütfen beni bırakmayın" dedim ama kimse gelmedi herkesdan a aaaa diye sesler gelirken yağız beni kocaman o kapıdan çıkardı "ya sen mal mısın bırak beni imadat" "çok konuşma be kızım yada susma konuş bunlar zaten sonların olacak" dedi ve beni arabaya bildiğiniz fırlattı "manyak herif beni sal ya rahat bırak beni yıprattığın öldürmeye kalktığın kızı rahat bırak artık " "bak aryam herşeyi sana anlatıcam sonra herşeyi sona erdireceğim ama önce dağ evimize gidelim" dedi ve kendi arabasına gitti...

araba durdu geldik sanırım dinleyelim bari yalanlarını "in hadi davetyemi bekliyorsun "dedi yağız "he davetiye bekliyorum " "inmiyorum ulan inat değilmi" dedim ve geldi beni kucağına aldı "indir beni manyak adam delisin sen delisin " "hee senin delinim ya bişey olmaz korkma sende delisin iyi anlaşırız bi makalede okumuştum da" dedi. sonra eve geçtik oturdum ve anlatmaya başladı "bak arya eğer seni öldürmeye kalkışmasaydım seni soğutmasaydım seni aşiretim öldürecekti beni sev ama sevme istedim küçüklüğündeki gibi yağız beni parka götür demeni bile özledim ama sustum seni korumak için özür dilerim tamam mı sen benim olman gerekirken o itin olurken sakin kalamazdım tamam mı şimdi bu gece herşey bitecek biz aşkımızla öleceğiz onlar ihanetleri ile adamlarımı baban istese tek bir hareketi ile beni ve adamlarımı etkisiz hale getirebilirdi ne oldu bak gelmedi efe de aynı şekilde efe seni aldattı hemde ece ile sen hala onu severken buna izin veremezdim ama bu gece herşey bitiyor güzelim " dedi eğildi ve beni öptü yağız karahanlı beni öpmüştü sonra geri çekildi biraz uzaklaştı silahını çıkardı ve "hani ya artık öldür yada git benden uzak dur demiştin ya ben seni sevdim çok sevdim ama olmayacaktı aşiretin seni kabul etmezdi niye biliyormusun senin baban benim babamı öldürdü hah ben de onun kızına aşık oldum ulan dedi silahı kalbime dayadı şimdi son ez söyle bana aryam seni çok seviyorum yağız de bari biz doğru iki kişi olarak ölelim" dedi "yağız seni çok seviyorum" dedim kelimeyi şaadet getirdim ve kalbime sıktı bu çok acıyor gözlerim sulandı normal demi böyle ölüyorduk bi silah sesi daha geldi ve yere düşen yağızla beraber yanyana yerde yatıyorduk ölüyorum miden bulandı ve kan kusmaya başladım elvada yaşamım elveda dünyam yağız öl-ölmüştü ben bu gece ölüyordum demek beyazlar gelinlik değil kenfenler olacakmış bana ben bu gece sevdiğim adama veda ettim aileme abilerime ikizlerime ve kardeşime arkdaşım sandığım kişilere arkadaşlarıma herkese ben bu gece ölüyordum ve kimse görmüyordu ve gözlerim kapandı hoşçakal hayatım ve hayallerim ben gidiyorum artık...

yazarınızdan bunlar benim düşüncelerim

o gece hayatına veda etti genç kadın yolun daha başındaydı oysa hayalleri vardı gerçekleştirmek istediği ailesini bile sonra bulmuştu herşey düzeldi dedi sevdiğim adam var ailem burada evleniyorum bu beyaz gelinliğimle dedi ama o bilmiyordu ki o gece giydiği beyaz gelinliğinin onun kefeni olacağını sonra yağmur yağmaya başladı bi kitapta okumuştum iyi bir insan ölünce şehir yas tutar ağlarmış o gece istanbul beren arya için ağladı... (ölüler konuşamazdan bi kesitti) sonra ailesi evi bulmuştu ama herşey için artık çok geçti arya ölmüştü...

hellooo öncelikle bir veda konuşması yapalım bu kitabı yazarken bana o kadar çok destek oldunuz ki anlatmaya sözler yetmez hep beraber güldük beraber ağladık böyle berenin yaşadığı şeyleri yazarken ben bile bazen etkilendiğim oluyordu özellikle abisinin yaptığı yeri yazarken bile kötü olmuştum hepinizin o kadar güzel yorumları var ki hepsine dönerken o kadar mutlu oluyorum ki anlatamam sözlerin sonlandığı vedaların yaklaştığı bi noktadayız bir başka kurguda görüşmek üzere hoşçakalın!

birde gitmeden sizce bölüm nasıldı onuda söylemeyi unutmayın

szileri çok seviyorum bir başka kurgularda belki başka kitaplarda görüşmek üzere sizleri çok seviyorum hoşçakalın