10. Güneşin gecesiydi

Güneş dilinden~

Bi kaç saat geçmişti kendi odamdaydım şimdi ne yapacağımız ile ilgili bir fikrim yoktu ela göremiyordum baran yanımıza geldiği anda odasına çıkmıştı onu ilk kez bu derece sinirli görnüştüm sonrada sormamıştım

Umut desen ne alemde bilmiyorum demir bey noldu fikrim yoktu ama herşey bi yana en çok merak ettiğim şey

Bu katil kimdi?

Neden insanları öldürüyordu?

Amacı neydi?

Daha bir sürü soru vardı kafamda öbür görevlerde uzun sürenleri olmuştu ama bu olay farklıydı her şey sır gibiydi her halt saklanıyordu biz bile birbirimizden herşeyi saklıyor gibiydik sanki herkes bir boşluk vardı

Demir bey neden aramıyordu yoksa umut bunu demiyormuydu düşünceler ile başa kalmak berbatı

🕊

Kafamdaki soruları susturdum hazırdım camı açtım evet burdan kaçaktım bana başka çare bırakılmadı için en kötü ölürdüm bu olayları başlatan o katile aklımdaki soruları sorcaksam onu kendim bulmalıyım diye karar vermiştim ama önce elayı almalıydım

Bunu nedeni ise ona güveniyordum ve demir bey onu seçmesinin bir nedeni olmalıydı ekstra baran yani kömür ona bişey yaptığından emindim çünkü baran yüzü beş karış gelmişti bu olayda bişey vardı ela ile baran sanki kendilerini tanıtıyorlar ama bunu hiç bir şekilde açıklamadılar

Camdan atladım küçüken bin kez bu yükselikten atlıyan bir manyak olduğum için sanki 2 kez kolumu hiç kırmamışım gibi dersimi almayan biri olarak ona rağmen yüksekten atlamayı devam etmiştim bu bana etki bile etmemişti

Üstümü düzeltim ela nerde zerre bilmiyordum ve nerdeydik onuda bilmiyordum ardından bi şey fark etım ilerde agaçlar vardı bura ormanlık bi yere yakın yada yerleşim alanına yakın bi kısımdı yani ölmezdim ardından bi ses geldi