Bölüm 6★

Lee Minho'dan

Neden bilmiyordum ama yanlış gelen bir şey vardı. Beni asla rahat bırakmayan bir takım düşünceler.. Bu yüzden gömleğimin düğmelerini ilikledim ve hızla uzaklaştım Jisung'tan. Daha önceden kesilmiş olan odunlardan bir kaç parça alıp çıktım depodan.

Han Jisung'tan

Minho önde ben arkada tekrar eve girdik. Ne olmuştu da birden çapkın, arsız Lee Minho gitmiş, yerine de bu soğuk nevale gelmişti? Galiba bipolar diye düşünüp fazla umursamadım. İçeri girdiğimizde annem bir bize birde Minho'nun elindeki odunlara bakıyordu.

"Hah, çocuklar geldiniz mi? Niye bu kadar uzun sürdü?"

Ben, nasıl bir mazeret uyduracağız? Şimdi boku yedik diye düşünüp soğuk terler dökerken Minho konuştu.

"Balta körelmiş. Önce onu bilememiz gerekti."

"Geçen baban yağmurda bırakmış ondan hep. Tamam oğlum sağolun."

Minho odadan çıkarken bana dönüp göz kırptı.

Acil durum yönetimi iyi olmalıydı. Bir insanın her yönü mü artı olur? Soğuk yapıp sevişmeyi yarım bırakma huyu dışında. Bu özellik tam bir red flag. Annem şömineyi harladı ve yanıma oturdu.

"Ee, işler nasıl bakalım?"

"İyi, bildiğin gibi."

"Aşk işleri peki? Var mı bana gelin/damat adayı?"

"Anne daha kaç defa söyleyeceğim. Evliliğe karşıyım ben. Aşka da inanmıyorum."

Annem kaşlarını çatıp beni süzdü.

"Önüne gelenle yiyişmeye devam yani?"

Gülümsedi. Bende gülümsedim. Üvey oğluyla yattıktan sonra kimsenin beni tatmin edemediğini ona anlatamazdım tabii.

Gözüm salon kapısına kaydığında yüzündeki sırıtış ile bana bakan Minho'yu gördüm. Sadece bakışlarıyla bile aşağılıyordu piç. Annemin göremeyeceği şekilde dil çıkarttım ona. Kaşlarını çattı. Gerçek bir abi-kardeş enerjisi yayıyorduk şu an. Birimizin 25 diğerinin 27 yaşında olması dışında. Aklıma gelen ile kahkaha attım. Küçükken hep bir abim olmasını isterdim. Ama ben ilk ve tek çocuk olduğum için bu imkansızdı. Yani o zamanlar öyle sanıyordum.

Annem salondan çıktı kapıdaki Minho'ya gülümseyerek. Sonra o içeri girdi.

"Spastik misin Han?"

Hâlâ kendi kendime gülerken yanıma oturdu.

Alayla sırıttım. Onunla uğraşmak eğlenceliydi. Bu yüzden üzerine doğru eğilip kaşlarımı kaldırdım.

"Neden öyle dedin, abiciğim?"

Minho yüzüme mal görmüş gibi bakıyordu. Öyleydi zaten.

"Kes şu zırvalığı."

"Ha, ne zırvalığı abiciğim?"

Tek eli ile boğazımı sıktı ve kafamı kendisine çekti. Sıcak nefesini dudaklarıma vererek konuştu.

"'Abiciğim' deme. Aramızda 2 yaş var sadece."

Altta kalmayarak sırıttım.

"Benimle yatmış olman değil aramızda sadece 2 yaş olması 'abi' dememe engel yani?"

"Aynen öyle."

Yanağımdan bir makas alıp beni saldı.

"Tatlı çocuk seni~"

"Tatlı değilim ben. Kaslarımı görmüyor musun?"

"Bütün vücuduna hakimim, merak etme."

Bunu demesi ile gözlerimi kaçırdım.

"Hahahah~"

Keyifli kıkırdaması kulaklarıma dolunca gülümsedim. Bende güldüm.

~

Oy vermeyi unutmayınn😼★

Diğer kurgumu okumadıysanız mutlaka okuyunn🙏🏼

Seviyorum sizii iyiki varsınızz🖤💋