~Temas ve Şehvet~

Sadece birbirlerine odaklıydılar. Çevredeki her şey sessizleşmiş. Karanlığa gömülmüştü. Tek ışık kaynağı birbirlerinin gözleriydi. Jisung derin bir şekilde yutkunduğunda, Minho tuttuğunu bile fark etmediği nefesini verdi. Bir kaç defa hızla gözlerini kırpıştırdı. İçinde bulundukları an ikisini de fazlasıyla etkiliyordu. Minho zorlukla konuşmaya başladığında sesi boğuk ve bir fısıltı şeklinde çıkmıştı. Adeta şeytanın fısıltısı.

"Kanımı kaynatıyorsun Jisung.. Benim yıllardır buz gibi olan kirli vampir kanımı şehvetle kaynatıyorsun.."

Kelime kelime üstünde durarak söylediği bu sözler onları bir ateşin içinde sürüklüyordu. Cevap vermedi Jisung. Güçsüz düşüyordu. Bir elini Minho'nun göğsüne koyup kafasını yasladı. Minho bu durumu fark edince Jisung'un ince belini kavrayarak ona destek oldu. Daha çok kendine çekti onu. Sanki "Sorun yok, yaklaşabilirsin." Der gibi. Bu durum güven vermişti Jisung'a. Zira aralarındaki çekime daha fazla karşı koyamayacağının farkındaydı. Minho uzun uzun kolları arasındaki adamı süzdü. Hissetmesine rağmen hâlâ inanamıyordu gerçekliğine. O kadar özenle yaratılmıştı ki. Sanki sadece Minho'nun zaafı olmak için gelmişti dünyaya. Jisung derin bir nefes aldı, daha doğrusu almaya çalıştı ve konuştu.

"Neden.. Neden bu kadar güzel bir günah bu?" İhtiyaçla yutkundu. "Neden yasaklanmış her şey şu anda birer amaç benim için? Hemde uğruna ömrümü verebileceğim türden amaçlar.."

Minho Jisung'un hislerini çok iyi anlıyordu. Aynı çelişkileri kendi de yaşıyordu. Nefes aldı. Kaç defa nefes aldı bilmiyordu ama her defasında burnuna dolan Jisung'un okyanus kokusu onu büyülüyordu. Genç vampir yüzünü Jisung'un boynuna gömdü ve daha çok içine çekti o güzel kokuyu. Cennet bahçelerinden dünyaya bir lütuf olarak inmişti sanki yer yüzüne. Hayır, Jisung bir melek değildi. Aksine o bir şeytandı yaşayış biçimi sebebiyle. Tıpkı Minho'nun da olduğu gibi. Ama o an hiç bir melek Minho için Jisung'un yerini dolduramazdı hatta hiç bir yaratık. O Minho'nun sireniydi. Birbirleri için yaratılmış iki farklı soydu onlar. Hafif bir mırıltı çıktı Jisung'tan. Minho tüy kadar hafif ama aşkla harmanlanmış bir öpücük bırakmıştı boynuna. Belkide bu yüzden bu kadar ağır gelmişti bu öpücük. Hissedebiliyordu, Minho'nun söylediği gibi kanları şehvetle kaynıyordu.

Okuduğunuz için teşekkür ederimm lütfen diğer kurguma da bir göz atın🙏🏼

Yıldızımı renklendirmeyi unutmayınn★

Sizleri çook seviyorumm kendinize iyi bakınn🖤💋