1. Bölüm

MİRA

Herşey Bir Sabah Güneşiyle Başladı

Mira Başka Şehirde Okumanın Heycanıyla Uyanmıştı güne

Odasının kapısının çalmasıyla annesinin içeri girmesi

-Hadi kızım uyan artık birazdan babanla abin seni otogara bırakmaya götürecekler gitmeden kahvaltını yap öyle git aç kalma yollarda

-Tamam annem iniyorum

Ve otogara varırlar miranın ailesi miraya çok düşkündür kızlarının bilmediği bi şehirde okumaya gitmesi hem onları üzüyor hemde başına bişey gelmesinden endişelendiriyordu miranın abisi Görkem

- Küçüğüm gittiğin gibi ara bizi aklımız sende kalmasın birşeye ihtiyacın olursa hemen ara sakın unutma biz hep senin yanında arkandayız canın sıkılırsa abini aramayı sakın unutma hemen çıkar gelirim zaten içim rahat değil seni ben götürüp gözümle kaldığın yurda bırakmadığım için tek gidiyorsun diye canım sıkıldı izin verde ben seni götürim olmaz mı

-Hayır abi oraya kadar benim için gel git yapma ben varınca ararım seni aklın bende kalmasın sen kardeşini tanırsın kimse karışamaz bana korkma artık

-Peki öyle olsun varınca hemen ara beni

-Tamam

Mira Sonunda Diyarbakır'a vardı gördüğü ilk andan itibaren hayran kaldı tarihi eserleri hanları kiliseleri o eşsiz güzelliklerle Diyarbakır'a aşık olmuştu hep anlatırlardı buraların çok güzel olduğunu ama hiç böyle tahmin etmemişti canlı görünce kalbinde daha güzel bi yer edinmiş Diyarbakır onun için sonra hemen okumak için geldiği Üniversite'yi görmeye gitti

Dicle Üniversitesi Kazandığı Yerdi

kapıdan ilk girdiği an hayran olmuştu okucağı okula çok mutlu ve heyecanlıydı hayatında sanki yeni bi yer keşfediyor gibiydi kimseyi tanımıyordu hiç arkadaşı olmaması onu üzmüştü derken arkadan bir ses

-Merhaba

Mira-Merhaba

-Bu Okuldamı okucaksın

Mira-Evet siz

-Evet bende bu okulda okuyacağım merak ettim gelip görmek istedim

Mira -Bende merak ettim görmeye geldim

- Adım Roza benim tanıştığıma çok memnun oldum

Mira-Benimde Mira bende çok memnun oldum

Roza- Nerde kalıyorsun Mira

Mira- Daha gitmedim bi yurtta kalıcam önce okulu görmeye geldim sen

Roza - Bizim burda evimiz vardı oraya yerleşicem kendimi ev arkadaşı arıyorum istersen beraber kalabiliriz

Mira - Bilmem olur mu ki

Roza - Olur olur çok sevdim ben seni iyi kıza benziyorsun benimde hiç arkadaşım yok buralarda tek kalmam en azından

Mira - Ailemle konuşup sana haber versem olur mu onlardan habersiz evet diyemem

Roza - Olur tabi ben numaramı verim sana sen haber verirsin bana olumlu olumsuz o zaman

Mira -Tabi olur

Roza - Ev bize ait olduğundan kira falan almam bunu baştan söylim ben tek yaşamak istemiyorum hep kalabalık ailede yaşadım o yüzden tek kalmayı sevmiyorum

Mira- Ben bunu kabul edemem

Roza - Gerçekten buna gerek yok ev bana ait olduğu için sorun olmaz beni reddersen çok üzülürüm

Mira - Faturaları ben karşılarım o zaman

Roza - Gerek yoktu ama kendini böyle iyi hissediceksen olur o zaman

Mira - Evet böyle kabul edebilirim

Roza - Anlaştık o zaman

Mira ailesinden izin almak için babasını arar olanları anlatır babası biraz endişelenir Roza'yı hiç tanımadığı için ama kızının hislerine güvenir sen uygun gördüysen olur kızım nasıl rahat edersen bana aylık ihtiyaçın olduğu miktarı söylersin gönderirim ben sana der kapatır telefonu

Mira Rozaya doğru ilerler tamam babamla konuştum onayladılar

Roza çok sevinir hadi o zaman gidelim evimize diyip Mira'nın koluna girer

Eve vardıklarında Roza Mira'ya yeni anahtırını verip hadi Evimizin kapısını sen aç der Mira peki olur diyip kapıyı açar karşısında büyük geniş çok ferah bi ev görür ve

Mira - Roza gerçekten mükemmel bi ev çok büyük gelmez mi burası bize

Roza - Sen birde benim Van'da kaldığım evi gör oraya saray dersin o zaman ben konakta büyüdüğüm için babam o yüzden bana burdan büyük daire almış rahat edebilmem için

Mira- Çok Şanslısın ailen seni çok düşünüyor

Roza - Ben tek kız olduğum için babam bana ayrı bi düşkündür iki abim bir erkek kardeşim var peki ya sen

Mira - Bende Kastamonuluyum bi abim var bide ben

Roza - Anladım hadi uyuyalım sende yoldan geldin çok yorulmuşsundur istediğin odayı seçebilirsin

Mira- Hafif tebessüm ederek herşey için çok sağol İyki yollarımız kesişmiş tanışmışız seninle deyip sarılırlar birbirlerine .