18. Bölüm

Can dan devam

benim bu kızı gözüm hiç ama hiç tutmamıltı ben diğerleri ile birlikte yanı arabaya binerken annnem babam ve alisa aynı arabadaydı bende binince yola çıktık ve ben şöyle bir fikir attım ortaya

canım abilerim biz bu kızın instagramına bakalımmı onlarda hepbir ağızdan evet dediler vende hemen alisa yazmıltımki buldum bir dakika by kızın mavi yikimi var yoksa benmi öyle görüyorum diye düşğnmüştümki emir benim yerime "ben bile okadar video uğraşmama rağmen zarzor mavi tiki aldım kızın takipçisi ronaldoyla yarışıyor lan amk" dedi bizde hemen hesaba girdik hesap herkese açıktı beatifoul girl,beatifoul day

bu cekete aşığım Days is tenniss

sergimden bir kareeee odamdan çıkan kitaplar

hepsini imzalatabilmek biraz zor oldu ama sonuna kadar değecek inşallah

"bir dakika oo gitarmı çalıyo vede kitap okuyor ayrıca onlar imzalımı lan onların bir tanesi binlerce dolar " emirin seslenmesi pardon kükremesi ile birlikte ona baktık ama o hale elimdeki telefona bakıyordu ve oldukça etkinlenmişti en sonunda dayanmayarak dedimki" belki kendisinin değildir bir siteden resmi kopyalamıştır " bunu demem ile emir bana " abi onlar oyle ha diyenin alabileceği bir eşya değil ayrıca hepsi sadece bir kişide var oda onun sahibidir büyük bir ihtimal " dedikleri ile kaşlarımı çattım sonra ise barlas konuştu" o az önce okuduğumuz yerde sergimmi diyordu yoksa benmi yanlış okudum "dedi o resme hepimiz baktık ve hayır abi doğru okumussun dedik ilk önce şaşırdı sonra kaşlarını çattı " bu imkansız bizim ailemizin hayran olup evin heryerine astığı tablolar benim aşık olduğum tablolar onun olamaz değilmi " dedi ama hiç birimiz bunu düşünmemiştik nasıl yani annemin tanışmak için çırpınıp durduğu kız aslında kendi kızımıydı yani aslında birtek annemin değil evdeki herkesin aşık olduğu cinsten birer tabloladı onlar çünkü gerçekten el emeği akıyordu çalışmalardan ve hakkını yemeyelim çokta güzeldiler ensonında daynamayıp bir küfür etim ve eş zamanlı olarak abim kafama yumzuğu geçirdi "neyse biraz daha bakalım" diye bir öneri attım herkez baş salladı minik bir resim çizelim dedim en küçük olan tablomun yarattığı büyük enkaz

klasik bir ressam evi gurur

"tamam artık yeter" dşyerekten telefonu kapttım ve baktığımda ise eve gelmiştik hemen indim ve salona oturdum benden sonrada evin diğer bireyleri geldi ve en son ise annem ve o kız gelimişti annem " evet tatlım evine hoşgeldin umarım beğenirsin şimdiden söyliyim duvardaki resimleri ellemek yok " diyerek göz kırptı

alisadan devam

yol boyunca cemre hanım bana çovuklarını anlatmıştı tek anlamfığım anıl ve asya kimdi çünkğ tanıttıklarında öyle birisi yoktu ama bende çok takmadım sonra eve girmiştik ev tek kelime ile şahane idi sonra cemre hanımın uyarıdı ile duvarlara bakınca ağızım açık kaldı ev komple benim çizdiğim redimlerimle kaaplıydı sonra hemen kendime geldim ve onlara en uzak koltuğa oturdum sonra onlar yavaştan sohbete başladaı derken benim telefonumun çalması tüm sesizliği bozdu arayn kişiye bakınca bir numaradan arandığımı fark ettim kaşlarımı hafif çatarak telefınu açtım

-alo -dedim

-alo güzelim benim batu -dedi karşıdaki kişi ve o an anladım o benim canım abimdi hemen ayağa kalktım

- canım benim ne zaman geliceksin buraya ha seni çok özledim sen yokken çok şey oldu sana anlattam gereken - dedim o ise bana

- yarın istanbuldayım biraz ailemle vakit geçiricem sonrada hemen senin yanına gelicem nerak etme güzelim tamammı- dedi bende

-tamam bekliyorum seni öptüm hadi baybay - diyerek kapttım ki kapatmamla birlikte kaan bana sen hiç ailenin yanında sürtüklük yaptığın adamla konuşmaya utanmıyormusun diye bağırdı benim gözlerim dolmaya başlamıştı bile lanet tenkli gözler hemen dolmak zorundamısın diye geçirdim içimden