11' Yabancı Beden

Selamlarrr!

Nasılsınız?

Mehir ve Eyüp kardeşliğini merak edenler şu an nasıllar acaba 😅

OY vermeyi ve bolca yorum yapıp görüşlerinizi benimle paylaşmayı unutmayın seviliyorsunuzz🎀🌸

🍂🍂🍂

"En derin denizlerde boğula boğula öğrenirsin tek bir nefesle yaşamayı"

​Bölüm 11: Yabancı Beden

Karina'dan

Küçük kız çocuğunun hayalleri, umutları tek bir kişinin elindeydi.

Kalbini kendi elleriyle celladının avuçları içine vermişti.

Umut istemişti, sevgi ve huzur…

Adam ise küçük kıza, avuçları içindeki kalbi gözlerinin içine bakarak yok ettiğinde vermişti cevabını.

Hayallerini, umutlarını, yaşama sebebini elinden almıştı.

Tereddüt dahi etmeden.

Nefret dolu gözleri, küçük kızın ruhunu öldürmüştü.

Sesi, kabusu olmuş; Elleri urgan misali boynuna dolanmıştı.

Sevgiye hasret bir çocuğu, ölüme aşık etmişti.

Bunun vebalini nasıl ödeyecekti?

•••

Eyüp Aslan, kardeşlerini de alıp gitmişti.

Her ne kadar Saye kalmak istese de müsaade etmemiş ne de olsa birkaç gün daha burada olduklarını söyleyerek ikna etmişti.

Birkaç dakika önce kahkahalar yankılanan evde bir başına kalmıştı şimdi ise yalnızlığı ile baş başaydı.

Her zamanki gibi…

‘Bunun için ağlayamazsın Mehir’ diye mırıldandı kendi kendine.

Bunun için ağlayıp kendine eziyet edemezdi.

Kapanan kapının arkasına yaslanmış dolan gözlerini saklıyordu.

Usulca kalktı çöktüğü yerden. Bakışları küçük evinde gezindi.

Nefes alamıyordu.

Eli reflekse boğazına gitti.

Kazağının boğaz kısmını aşağı çekiştirdi birkaç kez.

Darlıyordu onu.

Boğuyordu.

Hızla kendini bahçeye attı.

Eyüp Aslan’ın nefret dolu bakışları gözünün önünden gitmiyordu.

Elleri boynunu sarmış, nefes almasını engelliyordu sanki.

Hıçkırık kaçtı titrek dudakları arasından.

Solgun pembe dudaklarında gözyaşlarının tuzlu tadı vardı.

Nefret ediyordu ağlamaktan…

Nefret ediyordu Eyüp Aslan’dan.

Nefret ediyordu onu bu hale getirenlerden.

Titreyen bacakları kızı daha fazla taşıyamadı.

Küçük bedeni çimlerle buluştu.

Gözyaşları durmak bilmeden akıverdi…

-

Öte yandan Eyüp Aslan Saye’yi nasıl Mehir’den uzak tutacağını düşünmekle meşguldü.

Bakışları karşısında Gencay’ a heyecanla bir şeyler anlatan kızdaydı.

Her hareketini dikkatle izliyordu.

Bu kızın birini öldürdüğüne inanmak zordu.

Kafasını iki yana salladı düşüncelerinden sıyrılmak adına.

Bunları düşünmenin anlamı yoktu.

Katil ya da değil, kız kardeşiydi Saye.

Gerisinin çokta bir önemi yoktu.

Bakışları otelin camından, İstanbul’un büyüleyici manzarasını buldu.

Mehir’in dolu yeşil gözleri aklına düştü.

Ailesi gerçekleri öğrenmeden o kızı bir an önce ortadan kaldırması gerekiyordu.

İçinde ona karşı merhamet kırıntısı dahi yoktu ya da acıma.

Böyle olsun istemezdi, ama seçimini yapmıştı.

Kendi ayaklarıyla celladına gelmişti Mehir Yavuz.

Hayatlarını mahvedeninin, Eyüp Aslan olduğunu bilmeden.

**

Dakikalar hatta saatler geçmişti ama kalbinin acısı geçmemişti genç kızın.

Gözyaşları dinse de yüreği yangın yeriydi.

Saatlerdir olduğu yerde yıldızları izliyordu.

Dakikalar önce birinin yanına uzandığını hissetmişti ama hiçbir tepki vermemişti.

Hareket dahi edemeyecek kadar güçsüz hissediyordu kendini.

‘’Gitmek istiyorum’’ diye konuşmaya başladı yanındaki beden.

Hoş kulağa güzel gelen kalın bir sesi vardı.

‘’Ama gidemiyorum’’ diye mırıldandığını duydu kız ama umursamadı.

Yanında ki beden hızla kendini kıza çevirdi.

Gözlerini görmek istiyordu, sessizliğini anlamak…

Yıldızları izleyen kızı bu kadar yakından görmek kalbine zarardı.

‘’ Sanki…’’ diye konuştu kıza bakarak.

Kızın bakışları kendisini bulduğunda tebessüm etmek istese de edemedi.

Yutkunarak devam ettirdi cümlesini "Sanki sende, benden bir parça var’’

Canını acıttı o boş bakış.

O an anladı ki o da onun gibiydi.

İki farklı yaşanmışlık,

Ama aynı acı…

***

Bir abi var, kalbi karanlık,

Kız kardeşine düşman, durumu dramatik.

Gözlerinde bir nefret, içi dolu kin,

Her bakışta bir fırtına, sanki bir sin.

Kız kardeşi masum, gülüşü parlak,

Ama abinin yüreği, soğuk bir çığlık.

Anılar bir gölge, peşinde dolaşır,

Sevgi yerine nefret, kalbini yıkar.

*11. Bölüm Sonu*