23'Bir Adım Karanlığa

​​Selamlarrr, nasılsınız?

Uzun zamandır yoktur farkındayım.

Ama geri döndüm 🤭

Hem de yeni bir bölümle...

Keyifli Okumalar🩶

Bölüm 23: Bir Adım Karanlığa

Güzel rüyalar hep çabuk biterdi.

Benimki başlamadan bitmişti.

İntikam ve nefret iblisi doğururdu.

Her acı kişiyi kötülüğe sürüklerdi.

Ve bazı sonlar yaklaştıkça yapılacak hatalar büyürdü.

Bilmediğim tonlarca şey vardı.

Babamı hiç tanımadım. Annemin yüzünü hayal etmekten uykusuz kaldığım geceleri sayamadım. Kardeşlerim var mıydı bilmiyordum bile. Sadece terk edildim. O kadar.

17 yaşındayım sadece. Yolun çok başındayım. Farkındayım.

Ama neden taşıyabileceğimden daha fazla yük vardı omuzlarımda?

En büyük pişmanlığım mı olmak zorundaydı tek dostum.

Kabullenmek zordu.

Sahi bizim yaşadığımız hangi şey kolaydı ki sanki.

Ben Saye. Kim olduğunu artık çözemeyen Saye.

Sikik bir intikam umurumda değildi. Ama Mehir...

Soğuk bakışları bir katilin gözlerini andırıyordu.

İç ürperticiydi.

Eyüp Aslan'ın söyledikleri eğer doğru ise ne yapacaktım? Nasıl çıkacağım bu işten?

Her şey yoluna girdi derken neden şimdi...

"Oldukça dertli görüyorsun yavru ceylan" diyen alaylı ses düşüncelerimi yerle bir etti.

Mehir'di...

"Dertsiz tasasız bir günümüz mü var?" sesim alaydan uzaktı.

"Yine ne oldu?" sordu yanıma otururken.

"Olan biten seni ilgilendirir mi?"

"Sen söyle. Buna karar verecek sensin"

"Kimsin sen?"

"Uzun yıllar sonra daha yeni mi soruyorsun bunu? Yapma küçük Aslan"

"Kimsin sen Yavuz?" Kendimden beklemediğim kadar soğuktu sesim.

"Benim bir kabım yok Aslan. Kim olmam isteniyorsa o olurum."

Bakışlarımı yüzüne sabitledim. Tek bir duygu kırıntısı aradım.

Yoktu.

Bir süre sessizlik çöktü. Kalbim, sanki ne duyduğundan emin olmaya çalışıyordu.

"Yanlış anlayacağım şeyler söylememelisin. "

"Ne söyledi sana?"

"Anlatmaması gereken bir şey mi vardı? Bilmem gerekenleri söyledi."

Kahkahası kulaklarımı doldurdu.

Bu kez güldüğüne sevinemiyordum.

"Sana bir sır vereyim Saye" dedi bir anda hafif ayaklanmış gibi yaparak.

Üstüme doğru eğildi.

Her zamankinin aksine sigara kokuyordu buram buram.

"Neye inanmak istediğin gram s*kimde değil. Ama ufaklık, yaptığın seçimlerin bedelini ödeyemeyeceksen, sakın ama sakın karşımda durma."

Eli bir yandan saçlarımda geziniyor diğer taraftan gözleri avını anlamak ister gibi gözlerimi esir almıştı.

Korku...

"Kimsenin kuklası olma Saye Aslan"

Ağır adımlarla yanımdan kalktı ve gitti.

Arkasına dahi bakmadan yürüdü.

Ben de karanlığa bir adım daha yaklaştım.

💐

Düşüncelerinizi alalım>