7.Bölüm

Bennnn geeeldiiimm arkadaşlaaarr çook özlemişimm burayı biraz uzunn bi süre olduu bu bölümü atmam içiinn ama bu bölümde yazdığıımm en uzun bölüm oldu rekor diyebilirim daha uzunlarına inşallaahh.

Bölüm atmama sebebim sağlık sorunlarım vardıı o yüzden bölüümm atamadımmm .ayrıca kitabımız için okuma sayımız düşmüşş :(( bu beni üzüyoo umarım eskiye dönerizz oylamaa yapınnn be aşklarımm.4

umarımmm beğenirsiniiizz bölümüü yorum ve oy vermeyii unutmayınn sizleri seviyorummm keyifli okumlarr diliyorumm.

... 

"Ateş senin oğlun"

"Nee!" duyduklarım ile olduğum yerde kaldım. Benim oğlum üç yıl önce vefat etti hem neden saklarki ailem bunu benden.

"Alp senin oğlun deniz, senin ile Ateş'in oğlu "Eylül'ün dedikleri ile bütün dünyam yıkıldı mı demeliyim mutlu mu olmalıyım bilmiyorum. Yıllarca herkes bilmesine rağmen susmuştu ben o kadar acı çekerken" Hayır hayır benim oğlum ile kocam 3 yıl önce o kazada öldü "bu dediklerimi daha çok kendime inandırmak istiyo gibiyim.

Kabul edemiyodum ailemin bunca yıl acılarıma göz yummuş olmasını. Ege'nin karşısına geçip sordum ondan duymak istedim en çok o anlar beni sanmıştım oda ailesini trafik kazasında kaybetmişti. Acılarımız ortak sayılırdı ama oda diğerleri gibi saklamayı tercih etmişti insan sevdiklerine kırılırmış. "Ege, hayır sen benden saklamazdın .ya sende benim gibi acı çektin nasıl yaptın bunu bana "bu sefer genel konuşmak istedim bugün bu evde olan herkese içimde biriktirdiğim acıları dökmek istedim beni anlamlarını beklemiştim

" Neden ya neden benden sakladınız, ya ben yıllarca acılarını çektim "kendime engel olamıyordum gözlerimden yine yaşlar akmaya başlamıştı. Sahiden ben bu üç yılda ne kadar ağlamıştım. "ya b-ben yaşamayı u-unuttum ya, ö-öldü sandığım yüzünü dahi görmediğim, hatırlamadığım oğlum ile kocamın acısını çektim, y-ya ben baktığım her a-ailede kendimi hayal ettim b-ben hepsini buruk bi şekilde izledim "gerçekler insana ağır gelirmiş derler bedenim de zihnimde artık tüm bu olanları kaldıramıyor. Biran önce bu evden çıkıp gitmek istiyodum en azından biraz yanlız kalmam lazımdı. " Kızım sakin ol" , "dinle bizi bi Deniz'imm, güzel kızım" annem ile Ateş'in annesi ayla Anne'nin dedikleri ile dahada sinirlenmiştim . En çok annem şahit olmuştu yaşadıklarıma. "Ne dinlemesi ya ben sizin gözünüzün önünde tükendim hiç mi içiniz acımadı bana neden sustunuz? "sıra Ateş'e gelmişti nasıl saklamıştı benden, nasıl susabilmişti.

" S-sen Ateş ya çıkıp bana dedinki sana güveniyorum kendimi geçiyorum,s-sen oğluna nasıl yaptın bunu ya küçücük çocuk gitmemden korkuyo , A-alp beni sizi terk ettim diye biliyor nasıl Yapab-bildiniz bunu bize nasıl düzeleceğiz biz bi daha"3 yıl boyunca benim çocuğumdan haberim yoktu o ise beni onları terk ettim diye biliyordu nasıl olacaktı bizim için herşey nasıl düzelecektik. "B-ben bi daha size nasıl güveneyim şimdi, siz söyleyin ya"dakikalardır sessiz kalan Ateş konuştu. "Hayır ,hayır güzelim öyle deme , dinle bizi lütfen böyle kırgın durma bize "belkide dinlemediğime pişman olacaktım ama bunları yapabilmek için bi insanın nasıl bi açıklaması olurduki " Neyin pişmanlığı buya bunca yıl bana gerçekleri söylemeyerek pişman olmamışsınız şimdi mi pişmansınız "

Eylül ile Ege'ye dönüp konuştum. " Kardeşim d-dedim ben size ya siz mi kardeşsiniz nasıl sustunuz tüm bunlara şimdi lütfen bi süre rahat bırakın beni, bırakında toparlayayım kendimi yoksa çok kıracağız bugün birbirimizi"tüm bunları derken kimsenin yüzüne bakmamıştım şimdide aynı sekil yüzlerine bakmadan evden çıkacaktım ki görüş açıma iki çift minik ellerinizden girdi "Ayye" gülücükler saçıyordu etrafa benim oğlum aceba tüm bunları, bizi anlasaydı bu kadar mutlu olabilecek miydi bilmiyorum . Bugün bildiğim ve emin olduğum tek şey ben bu saatten sonra oğlumu hep mutlu edecektim tutmam için uzattığı eli hep tutacaktım. Kollarını bana uzatan bu miniği daha fazla bekletmeden kucağıma aldım.

"Bitanemm"odadakiler çok tuhaf bakıyordu. Ne yani oğlumu kabul etmeyeceğimi felan mı sanmışlardı tam tersi ben bu çocuğu bi daha asla bırakmayacaktım. "Ben size kırgınım, kızgınım oğluma değil"onlara karşı sinirim her ne kadar geçmesede ben bu miniğin yanında kendimi huzurlu hissediyordum. "Ayye ditme yütfen, gözyeyin cız oymuş duydum ben didicem dedin şen, bıyakma bizi ben kızayım heykese kimse şeyi üjmej ,ditme yütfen"bunları derken ağlamaya başlamıştı. tıpkı benim gibi kucağımdaki minikte yaralıydı ve ben ilk önce bu miniğin yaralarına iyileştirecektim ama şuan daha fazla ağlayamazdım benim bebeğim kötü etkileniyodu. "hayır, hayır annecim ben seni bırakıp bi yere gitmem hem anneler çocuklarını bırakmaz, sadece biraz işim var onları halledip geleceğim tamam mı? "

"Tamam"güzel yüzü düşmüştü eğilip yanaklarından güzelce öptüm " Ohhh benim bebeğim ne kadarda güzel kokuyo "gözleri tekrar ışıldayınca yere bıraktım. " Çabuk gey ayyecim şoyya özyüyoyum ben şeni"yerdim ben bu çocuğu hayattaki en güzel şansım bu bebeğin benim çocuğum olmasıydı. "Tamam bitanemm hemen gelmeye çalışacağım şimdi sen git oyuncakların ile oyna" Alp gittikten sonra daha fazla durmadan evden çıktım.

... 

ATEŞ'TENN

Benim sevdiğim kadın acı çekiyordu ama ben hiçbir şey yapamıyordum ben o bizi unutup yoluna baktı sanarken o bizim acımızı çekmiş. dakikalarca kriz geçirmişti gözümün önünde şimdi ise Alp'in benim ve onun oğlu olduğunu öğrenmişti çok kırgındı bize tüm bunları benden öğrenmesi lazımdı ama ben tüm bunları ondan isteyerek saklamamıştım ki hiçbirimizi dinlemeden bize kırgın bi şekilde çıkıp gitmişti daha yeni kavuşmuşken gitmişti belkide hiç bişey eskisi gibi olamayacaktı. Eskisi gibi..

Biz deniz ile dört yıl önce evlenmiştik. Derin tanıştırmıştı bizi çok seviyorduk evliliğimizden bi yıl sonra deniz hamileydi.Baba olacaktım o kadar mutluydum ki Deniz bu hayatta benim başıma gelebilecek en güzel şeydi. son günlerindeydi doğum yapacaktı sancıları başlamıştı hastaneye gitmek için yola çıkmıştık. Derin'de bizimleydi bizi tanıştıran en büyük destekçimizdi Derin benim kız kardeşim gibiydi.

Hastaneye giderken birden önümüze çıkan tır ile çarpışmıştık ne olduysa o gün olmuştu zaten bütün hayatım kararmıştı. Bu kaza bilerek yapılan bişeydi.askerdim ve beni almak için böyle bi kaza yapılmıştı. Gözümü açtığımda ellerim ayaklarım zincirlenmişti ilk söylediğim şey Deniz'im di onu ,oğlumuzu, kız kardeşim dediğim kadını merak ediyordum. ama ne halde olduklarından haberim yoktu aylarca teröristlerin elinde işkence gördüm .artık herkes öldüğümü düşünüyordu. itler haberimi izletmişlerdi şehit olduğumu düşünüyordu herkes .kimsenin benden haberi yoktu 8 ay olmuştu umutlarım artık tükenmiş aklımda sadece Deniz ile yaşıyordum.

İtlerin başı topal bana Deniz'i göstermişti aylar sonra yüzüne hasret kaldığım kadını görmüştüm ,karşısında bi adamla cafede oturuyordu ben adamın kim olduğunu düşünürken topal onun bana Deniz'in beni unuttuğunu başka biri ile yoluna baktığını söylemişti ilk duyduğumda delirmiştim ama Deniz benim Deniz'im beni unutmazdı ben 8 ay boyunca aklimdakiler ile yaşarken içeri ajan olarak gören asker sayesinde kurtulmuştum. Durumum ağırdı aylarca tedavi görmüştüm 1 buçuk yıl sonunda aileme kavuşmuştum aynı zamanda oğlumada oğlumun yaşadığından tedavi olurken haberim olmuştu. Aklımda Deniz ile ilgili sorulara cevap bulmak için Deniz'imin evine gitmiştim gördüklerim ile çökmüştüm gitmişti, bırakıp gitmişti. Annem hiçbir şey anlatmıyordu. Nerde olduğunu öğrenip yanına gitmiştim ama mutluydu unutmuş sanmıştım bizi bi gün sahilde Otururken görmüş yanına gitmiştim tanımamıştı zaten sesine hasret kalmıştım.

Kendimi oğluma adamıştım onun için yaşıyordum. Uzun süreli bi göreve çıkmıştım aklimdakilerden kurtulmak istiyordum artık görev bitmiş evime oğluma dönmüştüm .ama eskisi gibi gülmüyordum benim gülümsemem sadece Deniz'eymiş annem yaşadıklarıma daha fazla dayanamayıp gerçekleri anlatmıştı benim Deniz'im hafızasını kaybetmiş herşeyi unutmuştu, zorda olsa ailesini ikna edip kendimi ona hatırlatmaya çalışacaktım bunun için gelmiştim. Ama bugün gördüklerim beni yıkmıştı. Deniz'im bizim yüzümüzden acı çekiyordu çok kez anlatmak istedim ona gerçekleri ,ama piskoloğu buna izin vermemişti, içim içimi yiyiyordu bugün yanında olmak istemiştim günün sonunda Deniz'in gerçekleri öğreniceğinden habersiz bi şekilde. Öğrendi ,benim söylemek istediklerimi öğrendi ama benden değil kırgın bize belkide eskisi gibi olmayacaktı ben onu yeni bulmuşken kaybediyordum. Bütün sinirini bizden çıkarıp gitmişti yanlız kalmak istiyordu haklıydıda ve ben bugün sevdiğim kadını tekrardan yine kaybediyordum.

.... 

DENİZ'DENN

Dağ evine gelmiştim bu evden kimsenin haberi yoktu her kötü olduğumda buraya gelip kafamı dinlerdim tıpkı bugün olduğu gibi.Tüm bunları Nermin abla biliyor mu diye düşünüyordum .daha fazla dayanamayıp Nermin ablayı aradım. merak ediyordum oda beni kandırmışmıydı.

"Alo Deniz'cim "

"N-nermin abla "sesim titriyordu belkide beni bugün anlayacak tek insandı.

" Deniz , bitanem noldu"

"Nermin abla A-alp benim oğlummuş, gördüğüm rüyalar gerçekmiş herkes bilipte susmuş s-sen , sen biliyomuydun"yıllarca ayakta uyutulmuştum.

" Hayır hayır güzelim ben bilmiyordum"en azından bir kişinin benden bişey saklamaması beni mutlu etmişti. "T-tamam nermin abla teşekkür ederim"

"rica ederim güzel kızımda iyi misin sen geleyim yanına"beni düşünmesi hoşuma gidiyordu ama şuan yanlız kalmaya çok ihtiyacım var.

" İyi olacağım Nermin abla teşekkür ederim gelmene gerek yok"

... 

Ne kadar geçti bilmiyorum ama şuan terasta oturmuş sigara içiyordum çok kötü olduğum zamanlar içerdim sigarayı diğer türlü kullanmazdım kötü olduğum zaman bile en fazla 5 tane içerdim ama bu kaçıncı içişimdi bilmiyorum. Bi türlü kabullenemiyordum tüm bu olanları mutluydum Alp benim Oğlumdu ama ben yıllarca oğlumu vefat etti olarak biliyordum herkes saklamıştı kırgındım bu kırgınlık geçermi hiçbir fikrim yok.

Hava buz gibiydi ama üşüdüğümü hissetmiyordum bile ben terasta otururken sehpanın üzerindeki telefonum çaldı arayana baktığımda eylül'dü kapatıp masaya koydum.ama susmuyordu lanet şey herkes aramıştı, en son Ateş tekrar aradı tekrar kapattım daha sonra bildirim geldi. Kendime yenik düşüp baktım mesaja

​​​​​​gönderen:Ateş

Deniz biliyorum bize kırgınsın, bizi görmek istemiyorsun ama Alp seni istiyo sen gelmeden de yatmayacak anlaşılan en azından sesini duysun.

okuduklarım ile Alp'in ne kadar üzüldüğünü düşündüm söz vermiştim gelecektim saat biri geçiyordu Ateş'i aramak için telefonu elime aldığımda Ateş aramaya başlamıştı hemen açtım.

"A-ayye"ağlıyordu benim bebeğim hemde çok kötü ağlıyordu ben onu ağlatmıştım.

" Annemm" bu hayatta en son isteyeceğim şey Alp'in ağlamasıydı.

"d-dittin ayyee geymiyoyşun a-ayyeler hıh a-ayyeler çocuklarını bıyakmaz n-neden dittin geyicektin hani"tüm bunları çok hızlı demişti ben oğluma tekrar bu duyguyu yaşatmıştım nasıl bi anneydim ki ben oğlum böyle korkmuştu.

" Gitmedim annecim geliyorum işim yeni bitti hemen geliyorum tamam mı yoldayım aşkım benim ağlama lütfen"Alp ile konuşurken evden çıktım.

"geymiycekşin b-biyiyoyum ben diticekşin"cümle kurmakta zorlanıyordu fazla ağlamıştı.

"hayır, hayır bebeğim gitmedim ,gitmicem anneler çocuklarını bırakmaz unuttun mu ben seni bırakmam hem geldim çok az kaldı ağlama artık"söylediklerim onu tatmin ediyomuş gibiydi.

... 

Tam yarım saattir oğlum ile konuşuyorduk sonunda geldiğime ikna olmuştu.
" Geyçekten deydin mi "

"geldim tabiki hadi kapıyı aç anneye"telefon yüzüme kapandı kapıyı açmaya gitmişti anlaşılan hızla evin önüne geldim kapıyı çalacakken Alp açtı.

" Ayye"bücür kısa olduğu için hemen bacağıma yapıştı. Eğilip kucağıma aldım. "Annecimm"

"ayye çok koyktum dittin şandım b-babam babam şeni ayadı ama şen açmadın "tekrar ağlamaya başladı duygusal bi bebeğim vardı anlaşılan." Özür dilerim işim vardı duymamışım annecim gördüğüm gibi aradım zaten hem ne demiştim ben anneler çocuklarını bırakmaz unutma bunu ,ben şeni bırakmam aşkım "

"şöz mü ayyecim"annecim diyen ağzını yiyecektim artık bi tek Alp'in yanında böyleydim hep sevmek istiyordum onu ,vücuduna göre tam tersi tombik olan o yanaklarını ısırmak istiyordum .bütün günüm Alp ile olsa sorun etmezdim. " Söz annecim benim "daha fazla dayanamayıp yanaklarını ısırdım. " Hii ayye ne yaptın"dedikleri ile daha fazla ısırasım geliyordu bu çocuğu. " Ohhh ne kadarda tatlı bi oğluşum var benim, annesi bu minik bebeği çok seviyoo" yanakları kıpkırmızı olmuştu ilk defa onu utanırken görüyordum böyle ayrı bi tatlıydı. "şenin mi bebeyinim ayyecim"annesi olarak sorduğu soruya cevap vermem lazımdı seve seve cevaplardım benim bebeğim çünkü oda bunu bilmeli. " Evett benim bebeğimsin, benim oğluşumsun sen ,iyikide benim oğlumsun" Bugün fazlası ile utandırmıştım onu daha fazlasına gerek yoktu. "ayyem beni çoyk seviyoy"

"evet annen seni çok seviyo bebeğim"kafasını omzuma koyup öylece durdu uykusu gelmiş olmalı saat çok geçti bu onun için sorun olsun istemiyorum. " Ayye uyuyayım mı? " çok heyecanlı sormuştu benimle uyumak istiyordu onu kıramazdım hem benim için böylesi daha iyi onu hep göğsümde saklamak istiyordum. "olur bebeğim yatalım ama önce üstünü değişelim"merdivenlerden çıkıp Alp'in odası yerine kendi odama götürdüm onu kucağımda uyumuştu zaten üstünü değiştirip yatırdım.

" İyi geceler bebeğim annen seni asla bırakmaz hem annen seni çok seviyo aşkım benim"göğsüme çekip oğlumla böyle bi günün ardından yatmıştım herşeye rağmen bana çok iyi geliyordu Alp..

umarım bölümüü beğenmişsinizdiirr oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayunutmayıınnn:)))

(olayları Ateş'in anlatımından kısaca dinledik ileri ki bölümlerde detaylı göreceğiz şuan sadece aklınızdaki soruları gidermek için bu şekil anlattımm)

Deniz'in yaşadıklarını anlatmasıı🥺

ateş'ede üzüldüm isteyerek saklamamış aceba Deniz, Ateş'i affedecek mi??

Alp'in uyumayıp Deniz'i istemesi, telefonda konuşurken söyledikleriii🥹

Deniz'in alp'e, Alp'in Deniz'e düşkünlüğü hakkında ne düşünüyorsunuzz??

Whatsapp kanalımıza gelebilirsinizz