2. Bölüm

selammmm arkadaşlaar umarımmm beğenirsinizzzz yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalımmmm lütfenn.

(bölümde güncelleme yaptımm)

...

"Gelsene"yanımıza Ateş gelip yatağımın üstüne otururken konuşmaya başlamıştı.
" İyi anlaştınız ilk defa bir kadını annesi olarak kabul ediyor, bu denli seviyor açıkcası bende bu denli seni seveceğini beklemiyordum."evet fazlası ile iyi anlaşmıştık ama küçüğün benimle bu denli ortak özellik taşıması biraz daha sevmeme sebep oluyordu. Bende yıllar sonra ilk defa bi çocuğu bu kadar süre kucağımda tutmuştum.

"evet bende onu çok sevdim hem küçük beyle ortak yönlerimiz çok bende ilk defa bir çocuğu bu kadar süre kucağımda tuttum"karşımdaki adamın bakışlarında ki duygu değişirken ne düşündüğünü merak ediyordum.

" Herneyse bak Deniz kararını vermeden önce düşün, elbette yaşadıkların kolay değil ama kararını verirken düşünmeni istiyorum, göreve çıkacağım geldiğimde kararını vermiş ol lütfen "göreve çıkacağını duyunca içimdeki duygular değişmişti, saniyelikte olsa Alp'in babası yokken ne yapacağını düşünmeye başlamıştım.

" Hadi Alp, babacım gidiyoruz "Alp kucağıma tırmanıp gitmek istemezken Ateş dahada çıkmaza giriyo ne yapacağını bilmiyor gibiydi.
ateş çekine çekine Alp'in benimle kalmasının sorun olup olmayacağını sormuştu.

" Biraz seninle kalsa, Akşama doğru aldırırım geri "sorun olmazdı, tam tersi belkide bu sayede çocuklara alışırdım değil mi.
Alp'in benimle kalmasına kanaat getirdikten sonra Ateş gitmek için giriş kapısına ilerledi.

"sende dikkat et ateş "vedalaşma faslı bitince kapıyı açmış çıkacakken son kez konuştum.
"Allah'a emanet ol bekliyoruz seni "
Gülmüştü gerçekten bu dediğime gülmüştü..
"Sağ sağlim gelicem inşallah"

...
Kollarımda beraber uyuduğumuz alp'in ağlaması ile uykulu gözlerimi açtım,yataktan hızla kalkarken Alp'e bir şey oldu düşüncesi kalbimi hızlandırmıştı.
"noldu bitanem"sesimin korkulu çıkmasına engel olamazken Alp'ten iyi bir cevap bekliyordum.

"Ayyee baba"gerçekten babasına düşkün bi çocuktu, dün vedalaşırken de fazlası ile ağlamıştı, Ateş'in dediğine göre bu durumlar normalmiş, yani alp'in herzamanki hali böyleymiş.
"Aşkım baban gelecek"alp'in saçları ile oynarken bi yandan da sakinleştirmeye çalışıyordum.

"Babayı ayıya"
Haklı olarak babasını aramamı istiyordu ama iki yaşındaki çocuk tüm bunları nasıl bilirdi.
"Tamam aşkım saate bakalım öyle arayalım olur mu"
"Tayam"
Saat on bire geliyordu, açıkcası ben aramaktan yana değildim.

Çatışma esnasında ararsam açamazdı zaten, ki göreve gitmişti babamdan bilirdim, telefon her zaman açık olmazdı, annem günlerce babamı merak eder dua ederdi.

Rehberden dün Ateş'in verdiği numarayı bulup aradım,biraz çaldıktan sonra ben açmayacağını düşünürken telefonun açılması ile Ateş'in erkeksi ve kalın sesini işittim.
"Efendim Deniz"
"Nasılsın ateş"
"İyiyim ben siz nasılsınız bi sorun yok demi"
"İyiyiz biz alp seni aramak istedi arayalım dedik"
"İyi yapmışsınız oğluşumm ablayı üzmüyosun demi"Ateş bana her ne kadar abla desede Alp anne diyordu.

Alp babasının sesini duyunca yüksek sesli gülücükler ortaya saçarken ben gülerken onu izliyordum.
"Hayır babası üzmüyor beni"
"Özyedii" Babasını özlediğini söylemeye çalışması onu yeme isteğimi arttırırken bunu yapamazdım Ateş oğlunu bana emanet etmişti.

"Bende özledim babacım geri geleceğim ama bana bi foto atsanız kötü mü olur özlüyorum seni"haklıydı adam, bende özlerdim Ateş'in özlemini gidermek için ona fotoğraf atmayı aklıma not ettim.
"Atarız tabi babası"yarım saatlik bi aramadan sonra Alp'in acıktığını düşünerek aramayı sonlandırmıştım.

....

Aradan üç gün geçmiş bu süre zarfınca Ateş'in durumuna olan merakım zamanla dahada artmıştı
Alp'in üdü demesi ile tam ayıldım
Günaydın demeye çalışıyodu ama harfleri tam telaffuz edemediği için kelimeleri değiştiriyordu.

"günaydın aşkım"evin kapısı ısrarla çalınca kucağımdaki alp ile çalan kapıyı açmaya gittik. Kapıyı açmamla gördüğüm kişi mutlu olmamla beraber şaşırmama sebep olmuştu.

...

Arkadaşlar
okuyanlar
lütfen yorum
yapıp
oylasın
lütfeeennn
:)))))

Whatsapp kanalımıza gelebilirsinizz